Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

пӑтаран (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Кунашкалли ыттисемшӗн йывӑрлӑх, Гезшӑн вара пур пӗрех: шлепкене пӑтаран вӗҫертнинчен ытла мар.

Такие для других трудности — для Геза все равно, что снять шляпу с гвоздя.

VIII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Шканц ҫине пушӑ ешчӗк вырнаҫтарчӗҫ, унӑн хӑминче ҫаврака шӑтӑк пӑраланӑ; кашни вӑйӑҫӑн — шлепкине касса татнӑ виҫӗ пӑта; тӑватӑ утӑм инҫӗшӗнчен ешчӗкӗн ансӑр шӑтӑкне виҫӗ пӑтаран пӗрне персе кӗртекен ҫӗнтернӗ шутланать.

На шканце установили пустой ящик с круглым отверстием, проделанным в его доске; каждый игрок получил три гвоздя с отпиленными шляпками; выигрывал тот, кто мог из трех раз один бросить гвоздь сквозь узенькое отверстие в ящике на расстоянии четырех шагов.

IV сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Вӑл кулать, пӗр аллине ман еннелле тӑсрӗ, тепринпе халат аркине вӗҫертме хӑтланать: вӑл темӗнле пӑтаран ҫакланнӑ.

Одну руку он, улыбаясь, протягивал мне, а другой старался отцепить полу халата: какой-то гвоздь задержал ее.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 174–191 с.

Маччари пӑтаран типсе кушӑрханӑ темиҫе калтапа ҫара ҫерҫи ҫакӑнса тӑраҫҫӗ.

С потолка спускалось несколько высохших ящериц и летучих мышей.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 174–191 с.

Чӳрече решеткин тимӗр хуллисене чӗр куҫҫипе хирсе аврӑм та — тартӑм, шӑлаварӑн самай пысӑк татӑкӗ чӳрече янахӗнчи пӑтаран ҫӗтӗлсе-татӑлса юлчӗ; эпӗ тӗреклӗ те тӑлпан йӗкӗтчӗ.

Разогнув поленом прутья оконной решетки, я бежал, оставив на подоконном гвозде добрый кусок штанины: малый я был плотный и кряжистый.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 174–191 с.

Фортуна тинех татать иккен пирӗн ҫулӑмӑра, — терӗ Геннисон алӑка хупсан тата ҫумӑрпа исленнӗ пальтине пӑтаран ҫак-сан.

— Наконец-то фортуна пересекает нашу дорогу, — сказал Геннисон, закрывая дверь и вешая промокшее от дождя пальто.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 147–152 с.

Пӳртри юрлӑ-ҫуклӑ тӗрлӗ япала таврашне кӗтесри мӗскӗн вырӑн, чӑн-чӑн вырӑна пӑртак ҫеҫ аса илтерекенскер, тата пӑтаран ҫакнӑ куҫ кӗски катӑкӗ вӗҫлеҫҫӗ.

Жалкое ложе в углу, отдаленно напоминающее постель, и осколок зеркала на гвозде доканчивали скудную меблировку.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Сэт саппунне пӑтаран ҫакнӑ, — повар тин ҫеҫ кайнӑн, таврӑнать те хӑмана ҫивӗч ҫӗҫҫипе тутлӑн шаккассӑн туйӑнать.

Передник Сэта висел на гвоздике, как будто повар только что ушел, вернется и вкусно застучит по доске острым ножом.

IX // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Курносов ҫав тери итлекен ача иккен, алӑри ҫӑкӑр татӑкне те ҫисе пӗтереймерӗ, ӑна йӳҫӗтнӗ хӑярпа пӗрле кӗсйине чикрӗ те, карттуспа пиншакне пӑтаран вӑтӑрса илсе, тухса та вӗҫтерчӗ.

Помоги переводом

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Сӑпани ӑнланса пуҫне сулчӗ те алӑк ҫумӗнчи пӑтаран сӑхманне илсе тӑхӑнчӗ, утар картишне тухрӗ, шалта мӗн калаҫни илтӗнмесен те, пурӗпӗр, пӳрт ҫумӗнче тӑмашкӑн аван мар тесе, айккинелле пӑрӑнчӗ.

Помоги переводом

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Унтан пӑтаран сӑран пиншакне вӑтӑрса илчӗ, аран-аран тӑхӑнчӗ, кубанка текен хӑлхасӑр ҫӗлӗкне пуҫӗ ҫине пусса лартрӗ, вара алӑка тапса уҫрӗ те тӗттӗм ҫенӗке ярса пусрӗ, унта тем хӑлтӑртаттарса, картишне таплаттарса тухрӗ.

Помоги переводом

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Уравӑшран килнӗ арҫын юпӑнчине хывса пӑтаран ҫакрӗ те… милиционер пулса тӑчӗ.

Помоги переводом

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

— Э-эй, санпала! — лӑшах ячӗ Калюков аллине, унтан сӑран пиншакне пӑтаран вӑтӑрса илсе тӑхӑнчӗ те сывпуллашмасӑрах тухса кайрӗ.

Помоги переводом

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Сӑмах майӗпе каласа хӑварам: эпӗ Англире кайӑк читлӗхӗсене чӳрече тул енне пӑтаран ҫакса янӑ пек хамӑн ещӗке ҫактарма нихҫан та килӗшместӗмччӗ.

Замечу кстати, что я никогда не соглашался, чтобы мой ящик вешали за окном, как у нас в Англии вешают клетки с птицами.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Урхи Наумӗ, Куҫма Чулкаҫ. Свифт, Даниэль. Лемюэль Гулливер ҫулҫӳренисем; вырӑсларан Н. Урхипе К. Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 368 с.

Вӑра кантрине пӑтаран яваланӑ та пурантарса ҫыхса хунӑ.

Потом намотал веревку на гвоздь и завязал узлом.

IX // Петӗр Хусанкай. Телешов Д.Н. Типшар: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 56 с. — 8–56 с.

Урай хӑмисене кисрентерсе шав тӑвас мар тесе, вӑл хуллен-хуллен кӗпе патне ҫывӑхарнӑ; пӗр самант пек шухӑшласа тӑнӑ та — кӗпене хӑвӑрт кӑна пӑтаран вӗҫернӗ.

Стараясь не скрипеть и не шуметь, он осторожными шагами подошел к сорочке, задумался на секунду и быстро сдернул ее со стены.

IX // Петӗр Хусанкай. Телешов Д.Н. Типшар: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 56 с. — 8–56 с.

Макҫӑм тинкеререх пӑхнӑ та — ҫав япала пӑтаран ҫакса хунӑ крахмалланӑ кӗпе иккенне ӑнкарса илнӗ.

Максимка пристальней вгляделся и понял: это висела крахмальная сорочка, зацепленная за гвоздь воротом.

IX // Петӗр Хусанкай. Телешов Д.Н. Типшар: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 56 с. — 8–56 с.

Унччен те пулмарӗ, тепӗр чанӗн ҫекӗлӗ пӑтаран тухса кайрӗ те ҫавӑнтах хӑй вырӑнне ҫакӑнса та тӑчӗ.

Потом у другого чана крюк снялся с гвоздя да опять на гвоздь.

Бежин ҫаранӗ // Ярукка Сантри. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 71–91 с.

Пӗр турпас шӑтӑкӗсем витӗр тӑватӑ тӗслӗ ҫип витӗреҫҫӗ те пилӗкрен тата пӗр-пӗр пӑтаран ҫыхса хураҫҫӗ.

Берут одну дощечку, вдевают в нее разноцветные нитки, прикрепят к неподвижному предмету и к своему пояску.

Тӗрлӗрен хӑю, пиҫиххи // Валентина Минеева. Минеева В.А. Чӑвашсен эрешлӗ пир-авӑрӗ: кӗнеке-альбом. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2008. — 182 с.

Чӑн малтан ӳкерчӗкӗ ҫине пӑхса тӗрлӗ тӗслӗ ҫипсен хисепӗсене шутласа кӑлараҫҫӗ, ҫипписене кумми тӑршшӗнчен икӗ хут вӑрӑмрах татса хатӗрлеҫҫӗ, ҫурмалла хутласа, стена ҫинчи пӗр-пӗр пӑтаран е ҫекӗлрен ҫакса яраҫҫӗ.

Мастерица по узору высчитывает нужное количество нитей тех и других цветов, необходимых для работы, нарезает их вдвое длиннее основы будущего пояска, складывает пополам и прикрепляет к гвоздю или крючку в стене.

Тӗрлӗрен хӑю, пиҫиххи // Валентина Минеева. Минеева В.А. Чӑвашсен эрешлӗ пир-авӑрӗ: кӗнеке-альбом. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2008. — 182 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней