Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

пытарать (тĕпĕ: пытар) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Пеналне пӗрре парта ӑшне пытарать, тепре каллех туртса кӑларса хӑй умне хурать.

то прячет пенал в парту, то снова достаёт, кладёт перед собой.

Марусьӑн телейсӗр кунӗпе телейлӗ кунӗ // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.

Маруся хӑвӑрттӑн хӑйӗн сылтӑм алли ҫине пӑхса илет те ӑна пытарать.

Маруся быстро смотрит на правую свою руку и прячет её.

Марусьӑн телейсӗр кунӗпе телейлӗ кунӗ // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.

Анчах ҫавӑнтах, кун пек тума юраманнине аса илсе, аллине ҫурӑм хыҫне пытарать.

Но тут же, вспомнив, что это не полагается, прячет руку за спину.

Маруся вӗренме тытӑнать // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.

Аппарат ӑшӗнче Гусев мӑкӑртата-мӑкӑртата тӑрмашать, тупса-илсе килнӗ япалисене тӗпчет, пытарать.

Внутри аппарата возился, бормотал Гусев, рассматривал, прятал найденные вещицы.

Лось ҫӗре сӑнать // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Ай-уй, — пуҫне йӗкӗт кӑкӑрӗ ҫине пытарать хӗр.

Помоги переводом

6 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Хӑй вӑл хӑрать курӑнать: аллинчи ҫурта татӑкӗ чӗтрет, хӑй шуралса кайнӑ, тутине кичемле сарса пӑрахнӑ, куҫӗсем шывланнӑ, пушӑ аллине вӑл хуллен ҫурӑм хыҫнелле пытарать.

Сам он, видимо, боялся: огарок в руке его дрожал, он побледнел, неприятно распустил губы, глаза его стали влажны, он тихонько отводил свободную руку за спину.

I. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Хӑйӗн шухӑш-кӑмӑлне ҫынсенчен ҫине тӑрсах пытарать вӑл; хӑй инкекӗ ҫинчен шарламасть, хӑйӗн хуйхипе никама та йӑлӑхтармасть.

Но упорно скрывал это, он не хотел выставлять напоказ свое горе.

30 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Атте ку хӗл нумай вылярӗ, юлашки вӑхӑтра пайтах выляса ячӗ, анчах, ытти чухнехи пекех, картла выляссине ҫемье пурнӑҫӗпе пӑтраштарасшӑн мар пулса, хӑйӗн выляс ӗҫӗ епле пынине килтисенчен пуринчен те пытарать.

Он играл много в эту зиму, под конец много проигрывал и, как всегда, не желая смешивать игру с семейною жизнию, скрывал свои игорные дела от всех домашних.

ХLII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ҫӗрле юр хӗвсе пытарать пуль, анчах халӗ те сивӗ ӗнтӗ ӑна…

Ночью его засыпал снег, верно, ему и сейчас еще холодно…

8 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Пӳртри ҫурма тӗттӗм вӑл пӑлханнине пытарать, анчах Таичи Чочойӑн ӑшӗ ҫуннине сисет.

Полумрак хижины скрывал его волнение, но Таичи догадывался, что с Чочоем творится неладное.

Том вилӗмӗ // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Кам пытарать ӑна?

Кто ее прячет?

Директор каласа пани // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Ҫакӑнта, тахҫанах ӗлӗк урӑх пурнӑҫпа пурӑннӑ кил-ҫуртӑн хапхи умӗнче, Сима хӑйне хӑй лайӑхрах туйнӑ пек: хӑйӗн шухӑшӗсене вӑл пӗр кӳренмесӗрех тата чыслӑн тепӗр ҫын ӑшне пытарать, ҫав шухӑшсене кунта ыттисем пек сиввӗн кӑна илтсе пӗлме тӑрӑшса мар, авторне хӗрхеннипе кӑна, ҫапла вара унӑн чунне йышӑнмасӑр, мар кӗтсе илеҫҫӗ, темле урӑхларах итлеҫҫӗ, ҫакӑ ӑна килӗшет, унӑн кӑмӑлне ҫӗклентерсе мӑнаҫлантарать.

Здесь, под воротами старого дома, когда-то наполненного иной жизнью, Сима как будто чувствовал, что он хоронит свои мысли без обиды и с честью, что встречают их не холодное любопытство и жалость, отрицающие его душу, а нечто иное, возбуждавшее в нём приятную гордость.

Окуров хули // Уйӑп Мишши. Горький М. Окуров хули: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 134 с.

Вӑл Михайло Степановича кураймасть, анчах вӑл хӑй унран йӗрӗннине пытарать те ҫав ҫынна итлет, мӗншӗн тесен вӑл — унӑн ашшӗ.

Он ненавидит Михайла Степановича, но он переламывает свое естественное отвращение и повинуется этому человеку, потому что он его отец.

Малалла ҫырас вырӑнне каласа пани // Леонид Агаков. Герцен А. И. Вӑрӑ чакак: повеҫсем; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 104 с. — 30–98 с.

Уҫҫине кесьене пытарать, халь унпа вӑл Петрограда каять.

А ключ спрятал и теперь ехал с ним в Петроград.

Тата тепӗр вӑрттӑн ӗҫлев // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Лешӗ хута тӳрех кофта айне пытарать.

Она молча спрятала в сумочку.

Вӑрттӑн тӗлпулусем // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Вӑл тата сыхланарах ҫӳрет, тыткӑна лекнисемпе калаҫкалать, хӑшпӗрне увольнительнӑйсем илсе парать, аслисен умӗнче пытарать, йывӑртарах пурӑнакан красноармеец арӑмӗсене хӑйӗн патне кайса парать, тесе мана пӗлтереҫҫӗ.

А он, докладывают мне, вроде ещё осторожнее стал, с пленными заигрывает, кое-кому увольнительные схлопотал, перед начальством их прикрывает, будто даже красноармейкам, кому особо туго приходится, пайчишко свой носит.

Раштав каҫӗ // Георгий Ефимов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 156–171 с.

Ҫакӑн пиркиех ӗнтӗ Калинин урамӗ хӑйӗн ҫӗнӗ шухӑшӗсене Инҫетри урам ан пӗлтӗр тесе пытарать.

Из-за этого улица Калинина скрывает от Дальней свои замыслы.

Ваҫка пиччӗшпе паллашнӑ хыҫҫӑнхи ӗҫсем // Василий Игнатьев. Панова В. Ф. Серёжа: повесть; Василий Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 116 с.

Чӑн та ӗнтӗ, пирӗннисем кунта часах килеҫҫӗ вӗт-ха, Денис килет, вӑл хӑйӗн пиччӗшне шыраса тупать те тирпейлесе пытарать.

Правда, придут же скоро сюда ваши, придет Денис, он отыщет брата и похоронит.

XXVI // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Хӑй каллех куҫне хупать те аллине пытарать.

И он опять прячет руку, закрывая глаза.

X // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Толстой Л.Н. Хуҫипе тарҫи: калав; С.Ф.-па Ф.Д. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 86 с.

Карчӑк кама тытма килнине сисет те ывӑлне пытарать.

Старуха сразу сообразила, что приехали за сыном, и спрятала его.

Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Тани Юн, Иоаким Максимов-Кошкинский. Козлов, Иван Андреевич. Крымра вӑрттӑн ӗҫлени / [Тани Юн, И. Максимов-Кошкинский куҫ.]. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 352 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней