Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

кача сăмах пирĕн базăра пур.
кача (тĕпĕ: кача) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Анчах Савтепи сӑнӗнченех курать Ухтиван — чӗнсен те мар-ха, кача пӳрнипе кӑчӑк туртнипех пырать хӗр унпа.

Но по выражению лица Савдеби видно, что она в самом деле готова повсюду следовать за Ухтиваном, если он даже не позовет ее, а просто поманит пальчиком.

Савтепипе Ухтиван // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Часрах сулахай кача пӳрнене ҫыртса юн кӑлармасан пӗр ҫул хушшинче вилет ҫын.

Если не прикусишь до крови мизинец на левой руке, в этом же году непременно умрешь.

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Акӑ кур, юн тухрӗ! — юнланнӑ кача пӳрнине Ваҫук сӑмси патне илсе пычӗ савӑннӑ Ульти.

— Ага, вот и кровь! — обрадованно отозвалась девчонка и поднесла окровавленный мизинец к самому носу Вазюка.

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ялтан Янтул хӑй килсе кӗнӗ вӗҫне мар, вуҫех тепӗр енне тухнӑ та Христин упӑшки ҫыртса татнӑ сылтӑм аллин кача пӳрнине кӗпи ҫӗтӗкӗпе яваласа тӑрать.

Он покинул деревню совсем с другой стороны, а не с той, откуда пришел. Рука его замотана рукавом рубахи — помощник дьяка прокусил ему правый мизинец.

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Ҫакӑ касӑн хӗрӗсем ялан шӑлан чечек пек, ялан мӑкӑнь ҫеҫки пек, шӑкӑр ларнӑ чӗкеҫ пек, тирсе ҫакнӑ шӑрҫа пек, кача пӳрне ҫӗрри пек, йӗп куҫӗнчи пурҫӑн пек.

И он смело встретил девушку задорной частушкой: С этой улицы девчата Краше белой розочки, Губки алые, как мак, А скачут — будто козочки. Их глаза — что бусинки, Нанизаны на ниточку, Кожа гладкая — что шелк, Скользит в ушке иголочки.

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Пӑсма мар, кача пӳрнепе тӗкӗнмен эп ӑна.

— Да я до нее пальцем не дотронулся!

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Эсир «Чупакан» ҫинче ишнӗ-и? — ҫакна ыйтсан вӑл кача пӳрнипе ҫурма маска хушӑкне чикрӗ те ӑна силлеме пуҫларӗ.

— Вы плыли на «Бегущей»? — Сказав это, она всунула мизинец в прорез полумаски и стала ее раскачивать.

XXIII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

— Кӑвайт, ахӑртнех, чӑрмантармасть, — терӗ вӑл кукленсе ларса, кӑмрӑксем ҫине вут-шанкӑ ҫӗклемне пӑрахса тата хыттӑн вӗре-вӗре; Биг енне пуҫне сӗлтнинче лӑпкӑлӑх асӑрхамастӑп, лешӗ вара ҫамкине кача пӳрнипе кӑтӑртаттарать.

— Костер, пожалуй, не помешает, — сказал он, присев на корточки и раздувая брошенную им поверх углей охапку древесного лома; он кивнул головой Бигу далеко не успокоительно, а тот почесал лоб.

V. Бигӑн ту ҫул // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 385–426 с.

— Эсӗ манпа юнашар вырнаҫатӑн, — терӗ вӑл, — ҫавӑнпа та манран сулахай енне лар, — Дюрок ҫакна каларӗ те ҫавӑнтах каялла кайрӗ, чылайӑшӗ вырнаҫсан тепӗртакран сӗтел умӗнчи креслӑна йышӑнтӑм; халӗ манран сылтӑмра Дюрок, сулахайра — шалҫа пек тӑсланкӑ, ырхан, хӗрӗхсенчи хӗрарӑм — хӗрлемес те хытанка арҫын сӑнлӑскер; хӗрарӑмӑн кача пӳрнисен чӗрнисем ҫав тери вӑрӑмран вӗсемпе вӑл вилка вырӑнне усӑ кураять-тӗр тесе шухӑшласа илтӗм.

— Ты сядешь рядом со мной, — сказал он, — поэтому сядь на то место, которое будет от меня слева, — сказав это, он немедленно удалился, и в скором времени, когда большинство уселось, я занял кресло перед столом, имея по правую руку Дюрока, а по левую — высокую, тощую, как жердь, даму лет сорока с лицом рыжего худого мужчины и такими длинными ногтями мизинцев, что, я думаю, она могла смело обходиться без вилки.

XVII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Нумай хушӑ тӑмарӗ вӑл, анчах ӑна халӗ ҫапларах туйӑнать: ҫурт та ҫук, ури айӗнчи ҫӗр те ҫӗтнӗ, таврари саламлакан пушӑлӑх вӗҫсӗр-хӗрсӗр, вӑл вара, Ассунта, пӗчӗкҫӗ пулса тӑчӗ — кача пӳрнерен те пӗчӗкрех, тата вӑл — хӳтлӗхсӗр, ҫавна кура хавасланать те.

Недолго простояла она, но уже показалось ей, что нет ни дома, ни земли под ногами, что бесконечна приветная пустота вокруг, а она, Ассунта, стала маленькой, меньше мизинца, и беззащитной, и от этого весело.

V. Шӑплӑх // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 383–426 с.

— Кунашкал ҫӗр кимӗ сутса та кача пӳрне урӑх туянаймастӑп.

— Мизинец мне не купить даже и за сто таких лодок.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 161–173 с.

Ҫак самантран тата хыпаланарах авӑсма пикенчӗ, хӑратакан лаптӑкран сулахай ҫыран хӳтлӗхне каҫнӑпа пӗрехчӗ — анчах тепӗр пуля кӗсмен тӗревӗнчен ҫапӑнчӗ те кача пӳрнине касса татрӗ.

Тотчас стал он грести еще поспешнее, почти выйдя уже из угрожающего пространства к защите левого берега, но стукнул второй выстрел; лязгнув по уключине, пуля снесла мизинец.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 161–173 с.

Палуба ҫине ахаль тимӗр кача пулӑшнипе улӑхасси уншӑн ниме тӑман япала ҫеҫ.

Взобраться на палубу при помощи обыкновенной железной кошки было для него пустяком.

IX // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Ҫӗрре ӗнсе айӗнчен шуррӑн курӑнса выртакан кача пӳрнене асӑрхануллӑн тӑхӑнтартрӗ.

Он бережно опустил кольцо на малый мизинец, белевший из-под затылка.

III. Шурӑмпуҫ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Ҫӳҫӗ арпашӑнчӑк, шурӑ путӑка уҫса мӑйӗ патӗнче тӳмми вӗҫерӗннӗ; айккинелле хутланнӑ юбки айӗнчен чӗр куҫҫи курӑнать; куҫ хӑрпӑкӗсем пит ҫӑмарти ҫинче, хура ҫӳҫ пайӑркипе ҫурри таран хупланнӑ ҫепӗҫ тӑнлавӗн хӳттинче ҫывӑраҫҫӗ; пуҫӗ айӗнчи сылтӑм аллин кача пӳрни ӗнси ҫине хуҫланнӑ.

Ее волосы сдвинулись в беспорядке; у шеи расстегнулась пуговица, открыв белую ямку; раскинувшаяся юбка обнажала колени; ресницы спали на щеке, в тени нежного, выпуклого виска, полузакрытого темной прядью; мизинец правой руки, бывшей под головой, пригибался к затылку.

III. Шурӑмпуҫ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Куҫӗсемпе кӗнекене тӗлленӗскер, кача тӑвар шыва пӗр мӑн кашӑках сыпнӑччӗ Юрий.

Помоги переводом

Уй — куҫлӑ, вӑрман — хӑлхаллӑ // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 100–133 c.

— Эсӗ Васькӑн кача пӳрни тӗшне те тӑмастӑн.

— Ты Васькиного мизинца не стоишь.

2 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Унтах тата ҫаксем пурччӗ: пӗр футран пуҫласа ҫур ярд тӑршшӗ йӗпсемпе булавкӑсен коллекцийӗ; король майрин ҫӳҫне туранӑ чух эпӗ пуҫтарнӑ ҫӳҫ купи; король майри хӑй кача пӳрни ҫинчен хывса ман мӑй ҫине мӑй ҫыххи пек тӑхӑнтартса янӑ ылтӑн ҫӗрӗ.

Тут была коллекция иголок и булавок длиной от фута до полуярда; кучка волос, подобранных мной, когда я присутствовал при причесывании королевы; золотое кольцо, которое она мне подарила, сняв с мизинца и надев мне на шею как ожерелье.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Урхи Наумӗ, Куҫма Чулкаҫ. Свифт, Даниэль. Лемюэль Гулливер ҫулҫӳренисем; вырӑсларан Н. Урхипе К. Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 368 с.

Башня патӗнчи ҫӳпӗ купи ӑшӗнче пӗр кӗлеткинчен катӑлса ӳкнӗ кача пӳрне татӑкӗ выртатчӗ.

В куче мусора возле башни валялся отломанный мизинец от одной статуи.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Урхи Наумӗ, Куҫма Чулкаҫ. Свифт, Даниэль. Лемюэль Гулливер ҫулҫӳренисем; вырӑсларан Н. Урхипе К. Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 368 с.

Эпӗ чӗркуҫленсе ларса король майри урине чуптуса илме ирӗк ыйтрӑм, анчах король майри мана хӑйӗн кача пӳрнине ырлӑх сунса тӑсса парсан, эпӗ ӑна икӗ аллӑмпа ыталаса илтӗм те пит хисеплесе тута патне илсе пытӑм.

Я упал на колени и попросил позволения поцеловать ногу ее величества, но королева милостиво протянула мне мизинец, который я обнял обеими руками и с глубоким почтением поднес к губам.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Урхи Наумӗ, Куҫма Чулкаҫ. Свифт, Даниэль. Лемюэль Гулливер ҫулҫӳренисем; вырӑсларан Н. Урхипе К. Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 368 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней