Корпус чувашского языка

Вӗсене хӑвӑртрах хӑнӑхтарас тесе эпир Палюк мучипе иксӗмӗр те малтанхи каҫ уйрах, Твиккапа Квикка патӗнчех, ҫӗр каҫрӑмӑр.

Помоги переводом

Твиккапа Квикка чапа тухрӗҫ // Герасим Харлампьев. Харлампьев, Г. Д. Утарта: пӗчӗк калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1964. — 84 с. — 67–74 с.

Вӑл каҫ таркӑн пӗр пуян хуҫа патӗнче ҫӗр каҫрӗ.

Переночевал он у одного богача.

Хӗр ҫухалнӑ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Каҫ пулса пырать тес, каҫчен ӑна кӑларса яма тивӗҫ.

Неужто дело уже к ночи, а ведь до ночи-то его должны выпустить…

Серепе // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Ялти хӗрсем, каччӑсем Вӑййа тухнӑ выляма, Тухнӑ пирӗн Нарспи те Хӗр ӗмӗрне ӑсатма: Юлашки каҫ выляса Юлас арӑм пуличчен, Юлашки каҫ Сетнере Курас юта кайиччен.

Помоги переводом

Тарни // Константин Иванов. Константин Иванов. Нарспи: поэма. — Чебоксары: Чувашское книжное издательство, 2000. — 165 с.

Вӗренсен ҫапла вӗт вӑл: кашни каҫ урама туртать, кашни каҫ чун савнипе калаҫас килет, унта шурӑмпуҫ хӑпариччен, автансем ҫунат ҫапса авӑтиччен ларас килет.

Помоги переводом

XXV // Куҫма Турхан. Куҫма Турхан. Йӑмраллӑ ял. Роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 368 с., илл.

Иртен пуҫласа каҫчен, каҫ кӳлӗм пуҫласа ирччен татти-сыпписӗр ҫумӑр ҫӑвать; пӗр самантлӑха чарӑнать те ҫавӑнтах тепӗр хут пуҫласа ярать; ҫывӑхри вӑрман хыҫӗнчен ҫӑра пӗлӗтсем йӑтӑнса тухсах тӑраҫҫӗ.

Помоги переводом

I // Куҫма Турхан. Куҫма Турхан. Йӑмраллӑ ял. Роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 368 с., илл.

Анчах вӗсем ҫав каҫ ялта мӗнле инкек пулассине пӗлмерӗҫ, хӑйсен сунарҫӑ хатӗрӗсене илсе каҫ пулнӑ-пулманах хӑвалӑха кӗрсе ҫухалчӗҫ.

Помоги переводом

14. Вырӑссем тухса кайсан // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Пӗр каҫ пычӗ, икӗ каҫ, виҫҫӗмӗшӗнче марса Сулехвене ҫӗр пӳрте пачах ямарӗ, улан ыйтнипе пуль, темле ӗҫ хушса хӑй килнех хӑварчӗ.

Помоги переводом

9. Атӑл леш енче // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Кӗтӳ кӗртсе каҫ пулсан халӑх ташӑ каҫӗнче савӑнчӗ.

Помоги переводом

Ял халӑхӗ савӑннипе хӗвел те хытӑрах хӗртрӗ // Е.АЛЕКСАНДРОВА. http://gazeta1931.ru/gazeta/9717-yal-kha ... akh-kh-rtr

Каҫ пулнӑ тӗле ҫитеҫҫӗ те лавккасен таврашне лашисене тӑвараҫҫӗ, чаппанпа е лашана витмелли ашӑкпа пӗркенсе ҫавӑнтах ҫӗр каҫаҫҫӗ.

Помоги переводом

12. Шупашкар пасарӗ // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Ҫавал шывӗ урлӑ каҫсанах таврана тӗттӗм каҫ чатӑрӗ карса илчӗ, ҫул икӗ айккинчи хура вӑрман, юлан утсене хӗссе лартма хатӗрленнӗ пек, кармашсан алӑ ҫитмелле ҫывӑха килсе капланчӗ.

Помоги переводом

6. Тукай мӑрса // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Эпӗ кунтан ӑнсӑртран асӑрханӑ сценӑна пула уйрӑм кӑмӑл-туйӑмпа каятӑп; ҫак сцена, каҫхи шӑплӑх хушшинче, мана Дэзин кӗтмен ҫӗртен тухнӑ авӑкне аса илтерет: пӗртен пӗр ҫавӑнпа тан эпӗ ҫак каҫ Филатрпа, хӑйӗн пулма пултараймилӗхӗпе тулнӑскерпе.

Я удалился с особым настроением, вызванным случайно замеченной сценой, которая, среди вечерней тишины, напоминала мне внезапный порыв Дэзи: единственное, чем я был равен в эту ночь Фалатру, нашедшему свое несбывшееся.

XXXIV сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Ҫав каттӑркӑҫсенчен пӗри вилнӗ, тепри вара хӑйӗн кӑлтӑк-айӑппа начарланса ҫитнӗ ватӑ ӳтне пӗр килтен теприне куҫаркалать-ха, кунта каҫхи апат тӑвать, унта — кӑнтӑрлахи апат, ӑнӑҫлӑрах йӗксӗке пӗр каҫ тӑршшӗнче выляса янӑ пурлӑхӗ пирки йӗрмӗшет пур ҫӗрте те.

Один умер, другой еще таскал из дома в дом свое изможденное пороками дряхлое тело, здесь ужиная, там обедая и везде хныкая об имуществе, проигранном в течение одной ночи более удачливому мерзавцу.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 319–383 с.

Каҫхи ҫутӑ сӳнет ӗнтӗ, мӗншӗн тесен экваторти ҫӗр-шывсенче каҫ ӗнтрӗкӗ ҫук: хӗвел чӑнкӑ йӗрпе анать.

Вечерний свет угасал; так как в экваториальных странах нет сумерек — солнце опускается по отвесной линии, —

ХII. Пӗчӗк утрава хупӑрлани // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Ҫакӑ пилӗк каҫа тӑсӑлчӗ, эпӗ пилӗк каҫ ҫывӑраймарӑм, — ҫав тери пуян та шанчӑклӑ ҫынна шыраса тупичченех…

Длилось это пять ночей, и я не спал эти пять ночей, пока не разыскал человека настолько богатого и надежного.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Каҫ сӗмлӗхӗн тӗлӗнмеллерех ӑнланулӑхӗнче Скапӑн хӑватлӑ шыв сиккисен ахрӑмӗ илтӗнет, ҫеҫкеленекен айлӑмсен тутлӑ шӑрши сарӑлнӑ, Жиль пуҫӗ тӗлӗнче пин-пин ҫӑлтӑр капланса пухӑннӑ та — каҫ сӗмлӗхне аякри армадӑсен вучӗпе хавхалансах ҫунтарать.

Странная восприимчивость мрака доносила эхо могучих водопадов Скапа, чувственные благоухания цветущих долин неслись в воздухе, и тысячи звезд вдохновенно жгли тьму огнями отдаленных армад, столпившихся над головой Жиля.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 337–349 с.

Каҫ ҫывхарса килнӗ май иккӗлӗх тӗксӗмленме пуҫларӗ; вӑрттӑн, пытанчӑк горизонт йӗрне пӗр вӑхӑт сӑнакаларӑм-ха, анчах вӑл та сӳнчӗ — анӑҫри хӗвел пек; хулана кӗҫех каҫ сӗмлӗхӗ ҫавӑрса ытамларӗ.

С наступлением вечера двойственность стала тускнеть; еще некоторое время я различал линию таинственного горизонта, но и она угасла, как солнце на западе, когда мрак ночи охватил город.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 327–333 с.

Халӗ тӑнлӑр: кама та пулин мӗн те-тӗр каламалла тӑк — мана сӑмах вӗҫҫӗн калӑр, ҫапла хӑрушлӑхсӑртарах, енчен те ҫырмаллах чухне — ҫырӑвӑра каҫ тӗлнелле хатӗрлӗр те ӑна каҫхи апата паракан ҫӑкӑр ӑшне чиксе хурӑр, ҫӑкӑра тирӗке пӑрахӑр.

Теперь слушайте: все, что нужно передать кому бы то ни было, можете мне сказать на словах, так безопаснее, но, если необходимо писать, тогда приготовьте письмо к вечеру и засуньте его в остаток хлеба, какой получаете на ужин, хлеб можно бросить в миску.

IХ сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Ҫакӑн пек шухӑшсенче, — вӗсене хутран-ситрен сехет хурлӑхлӑн ҫапни ҫеҫ чаркалать, — иртрӗ хӑрушӑ каҫ; ҫутӑлнӑ-ҫутӑлманах Давенант Галеран патне кайрӗ, анчах Галеран килӗнче ҫӗр каҫманнине пӗлчӗ.

В таких размышлениях, перебиваемых изредка печальным боем часов, прошла страшная ночь, и, когда рассвело, Давенант поспешил к Галерану, но узнал там, что Галеран дома не ночевал.

V сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Хуҫашӑн пулсан — пур пӗрех; вӑл хӑнана ырӑ каҫ суннӑ, ҫӗр каҫмалли пӳлӗме вырнаҫтарнӑ, хӑй вара ахаль чулҫӑн еплерех тӗлӗнмелле куҫсем пулни пирки каласа пама арӑмӗ патне кӗнӗ.

Хозяину было все равно; он, пожелав гостю спокойной ночи, отвел его в комнату для ночлега, а сам отправился к жене, рассказать, какие бывают странные глаза у простого каменотеса.

IV сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.