Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Ҫӗре (тĕпĕ: ҫӗр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Тӳремлӗхре пӗр ретпе вуникӗ-вунпилӗк фут ҫӳллӗш шӗвӗр тӑрӑллӑ ҫӗре яхӑн чатӑр вырнаҫнӑ.

На равнине симметричными рядами расположилось около сотни палаток конической формы и высотою от двенадцати до пятнадцати футов.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Аслати пуҫланнӑ чухне палӑртнӑ ҫӗре ҫитме тата икӗ миля утмаллаччӗ-ха.

Отряд был еще в двух милях от цели, когда разразилась гроза.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ӑна ҫӗре чавса тума та ҫук, икӗ футранах шыв тухать пулӗ.

Его нельзя было вырыть и в земле — в двух футах от ее поверхности уже показалась бы вода.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Айлӑм юнашарти юханшывсен шайӗнчен аяларах вырнаҫнӑ пулас, вӗсен шывӗ ҫак ҫӗре шӳтерсе тӑрать.

Видимо, равнина была расположена ниже уровня соседних рек, и воды их просачивались в пористую землю.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Шурлӑха кӑкӑр таран темиҫе те путнӑ Ливингстон ҫак йӑшӑк, пусмассерен шыв сирпӗнсе таракан хура ҫӗре улӑпла губкӑпа танлаштарнӑ.

Ливингстон, не раз проваливавшийся по грудь в болото, сравнивал эту пористую черную землю, из которой при каждом шаге брызжут струйки воды, с гигантской губкой.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Ярса пусиччен малтан ҫӗре пусса пӑхӑр!

 — Пробуйте ногой землю, прежде чем сделать шаг!

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Шултра, хулӑн тирлӗ чӗрчунсен урисем ҫумӑр вӑхӑтӗнче шӳсе кайнӑ ҫӗре пысӑк шӑтӑк туса шӑтарса пӗтернӗ, — нӳрӗ, кӳпшеке вырӑнта пысӑк йӗрсем лайӑх ӳкерӗнсе юлнӑ.

Большие впадины, выбитые ногами колоссальных толстокожих, испещряли землю, размякшую во время дождей, — на сыром рыхлом ее слое легко отпечатывались их огромные следы.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Канма бамбуксем ӳсекен ҫӗре, пӗчӗк ушкӑна йӑлтах хупӑрлакан катана вырнаҫрӗҫ.

Бивуак устроили в густой бамбуковой роще, которая совсем скрыла маленький отряд.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Кун каҫа аякра темиҫе те тусан пӗлӗчӗ йӑсӑрланни курӑнчӗ: ку вӑл йывӑр япала тиенӗ лав пек ҫӗре кисретсе чупакан буйволсен кӗтӗвӗ пулчӗ.

Несколько раз в течение дня вдали поднималось густое облако пыли: это стадо буйволов бежало с шумом, похожим на грохот нагруженных тяжелой кладью телег.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ҫулталӑкӑн тинӗ вӑхӑчӗ пулсан та, пулӑхлӑ ҫӗре аслатиллӗ ҫумӑрсем сайра шӑварчӗҫ, пулсан та, йывӑҫсемпе тӗмсем куҫа янкӑр симӗс тӗспе илӗртеҫҫӗ.

Все эти деревья и кусты ласкали взгляд свежей зеленью, несмотря на то что стояло засушливое время года и только редкие грозовые ливни орошали плодородную почву.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ҫӗре юхса анса, вӑл туземецсене валли хытса ларать.

Стекая на землю, она застывала на потребу туземцам.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Хӑрушлӑха асӑрхама ӗлкӗрнӗ ҫӗре кая пулнӑччӗ ӗнтӗ.

А когда опомнился, было уже поздно…

3 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Йӗкӗт ҫав-ҫавах Шупашкара ҫырла леҫме кая-кая килчӗ, хӗре паян мар-тӑк ыран курӑп-ха, тесе пурӑнчӗ; ыранӗ те, тепӗр кунӗ те иртрӗ — хӗр ҫырла татнӑ ҫӗре урӑх пӗртте пырса курӑнмарӗ.

Парень продолжал возить ягоды в Чебоксары, дни летели за днями, девушка на ягоднике не показывалась.

3 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Эппин, Явраҫ ҫӗре кӗчӗ тесе (Явраҫах тейӗпӗр ӑна), ӗрлесе йӗме те кирлӗ мар.

А если какой-нибудь Яврась жить надоест, что же мне — за нею в омут?

3 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Йӗкӗчӗ ӑна, савнӑ Ватталӗ, иккӗшӗ пӗрле таҫта аякка, инҫене-инҫене, хурлӑх ҫук ҫӗре тухса тарма канаш панӑ пулнӑ-мӗн.

Ведь звал же парень, милый Ваттал, в далекие края, на чужую сторону.

3 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Яланах ун кирлӗ-кирлӗ мар ҫӗре сӗкӗнсе ҫӳремелле.

Всегда она там, где ее не ждешь!

3 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Кикенек! — пӗрре «кирлӗ-кирлӗ мар ҫӗре пырса сӑмсуна чикен», тесе вӑрҫса, тапре «тупӑннӑ, ир-ирех чӑрмантарса ҫӳреҫҫӗ, сехрисене хӑпартса тӗрӗс турӑн», тесе мухтаса, Хвеччис пӑру пек йыттине кӗлет кӗтессине кайса мӑйкӑчларӗ те хӑнасем патне таврӑнчӗ.

Хвечис сошла с крыльца, подозвав собаку, вымахавшую за несколько месяцев едва не с теленка, стала сажать ее на цепь, «Ничего, ничего, пусть полает», «Нечего шляться по утрам, людей беспокоить», а затем вернулась к гостям.

2 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Куля, шухӑшпа варшӑлса ларсан-ларсан, тарӑхнипе ҫӗре лач сурчӗ те пуҫне тӳпенелле каҫӑртса пӑхрӗ.

Мигулай, путаясь в мыслях, постоял на крыльце, потом, плюнув от досады, поднял голову.

2 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Матви те ялта марччӗ ӗнтӗ, ҫартан таврӑннӑранпа килӗнче ҫулталӑк ытларах пек пурӑнкаласа пӑхсан, Ҫӗпӗре сухӑр юхтарнӑ ҫӗре тухса ӑсаннӑччӗ.

А Матвей после армии махнул в Сибирь, уехал, шоферить на сборе живицы.

2 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Нумай хапсӑнакана турӑ ҫул памасть тенӗшкел, ҫак чул ҫурта купалаттарсан, чылаях та пурӑнаймарӗ этем, тепӗр пӳртлӗх пӗрене кӑларма кайсан (ох, тӗреклӗччӗ карчӑкӗ!) йывӑҫ айне пулса сусӑрланса юлчӗ те, юн сурма тапратса, часах ҫӗре те кӗрсе выртрӗ.

А вот не дает бог тому счастья, кто на все зарится, и в дому этом каменном не пожила… когда поехали за бревнами для другой избушки (ох, крепкая была старуха!) попала под дерево и покалечилась, начала истекать кровью и вскоре скончалась.

2 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней