Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Ҫывӑхра (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫывӑхра ҫурхи шывпа тулма пуҫланӑ юханшыв ҫуталса, хӑйӗн сулхӑнлӑхӗпе хӑй патне кӑчӑк туртса выртать; хӑшпӗр ҫӗрте пӗчӗк утравсем симӗссӗн кӑтраланаҫҫӗ; леш енче ӗнесем шыв ӗҫме анаҫҫӗ — тӑмлӑ тӑпра тусанӗ кӗтӳ ҫинче кӗрен тӗтӗм пек мӑкӑрланать.

Вблизи располагалась начавшая наполняться весенними водами река и манила к себе своей прохладой; кое-где зеленели маленькие островки; по ту сторону спускаются на водопой коровы — глинистая пыль на фоне стада клубилась словно бурый дым.

XXVI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Сылтӑмра, питех те ҫывӑхра, Кубань ҫӗрлехи пек шиклӗн кӗрлесе выртать.

Справа, совсем близко, по-ночному тревожно шумела Кубань.

XIX // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Вӑл куҫне хупмасӑр выртать, ҫывӑхра ҫав-ҫавах хӑй пӗлекен юрӑ ҫӳлелле ҫӗклене-ҫӗклене янӑрать, ҫеҫенхир ҫинче ҫаплах сайра ҫӑлтӑрсемлӗ таса тӳпе, хӑйӗн ҫутӑ куҫӗсемпе уйӑх ҫаплах ҫӗр ҫине пӑхать.

Она лежала, не закрывая глаз, а все так же лилась знакомая песня, все выше и выше подымаясь вверх, на степи всё также смотрели звездное небо и луна со своими светлыми глазами.

VII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Хӑшпӗр кун ҫумӑрсӑрах иртет, анчах каҫа хирӗҫ, хӗвел анӑҫӗ сӳнсен, шыв сиккисенче кӑпӑкланса юхакан шыв ҫӗрлехи шиклӗхпе шӑпӑлтатма тытӑнсан, шыв кӳлленчӗкӗсем типме ӗлкӗреймен тӗттӗм урамсенче ҫутӑ ялкӑшма пуҫласан, — таҫта инҫетре, ту леш енче, пӗлӗт кӑвакарать, курӑк шӑршипе тата нӳрлӗ ҫилпе пӗрле станицӑна аслати хытӑ мар, анчах ҫывӑхра кӗмсӗртетни килсе ҫитет.

Иной день обойдется и без дождя, но к вечеру, когда потухнет заря и по-ночному тревожно заговорят на перекатах вспененные реки, по темным, еще в лужах, улицам зажгутся огни, — где-то над перевалом засинеет небо и вместе с запахом трав и влажным ветром долетит в станицу глухой, но уже близкий отзвук грозы.

I // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Хӑш чухне пехота иртсе кайнӑ, вара салтаксем калаҫни ҫав тери ҫывӑхра илтӗннӗ — алла тӑсас пулсан нимӗҫе ярса тытассӑн, нимӗҫ пит-куҫне пырса перӗнессӗн, нимӗҫ ҫӑварӗнчи сигарет кӑварӗпе алла пӗҫерттерессӗн туйӑннӑ.

Иногда проходила пехота, и разговоры солдат слышны были так близко, что казалось — стоит протянуть руку, и ты поймаешь немца, уткнешься в немецкое лицо, обожжешься об огонек немецкой сигареты.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Эммануил Казакевич. Ҫӑлтӑр: повесть; вырӑсларан И.С. Васильев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 1622 с.

Ҫывӑхра патруль е хӑйсен ӗҫӗпе ахалех сулланса ҫӳрекен нимӗҫсем курӑнсанах, разведчиксем ҫӗр ҫине выртнӑ.

Как только поблизости показывался патруль или просто бредущие по своим делам солдаты, разведчики ложились на землю.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Эммануил Казакевич. Ҫӑлтӑр: повесть; вырӑсларан И.С. Васильев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 1622 с.

Ҫывӑхра типографи машини е алпа ҫавӑрса пичетлемелли станок пур вырӑнта пулсан, эпӗ яланах ирхи апат умӗн хаҫат вулатӑп.

Я всегда перед завтраком читаю газеты, если только нахожусь в таком месте, где поблизости есть типографская машина или хотя бы ручной печатный станок.

Сысна ҫури йӑли // В. Абакаев. О. Генри. Сысна ҫӳри йӑли // Илемлӗ литература: журнал. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1941. — №4. — 118-126 с.

Ҫывӑхра ҫапӑҫу пыни кӗтмен ҫӗртен ун чун-хавалне ҫӗклентерчӗ: нервсем туртӑнчӗҫ, чӗри хыттӑн тапрӗ, хӑлхисем янӑрарӗҫ…

На него неожиданно возбуждающе подействовали звуки близкого боя; напряглись все нервы, гулко застучало сердце, зазвенело в ушах…

XVI // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Кунта комендатура та, хурал та ҫывӑхра вӗт, унта эсӗ ял хӗрринче пурӑнатӑн.

Да здесь и комендатура поближе, охрана, а там ты на самом краю.

VIII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Пуҫӗпе шухӑшласа пӑхасчӗ: унӑн ҫӑлӑнӑҫӗ те пирӗн ҫывӑхра ҫеҫ вӗт!

Подумал бы своей башкой: ведь около нас ему только и спасенье!

II // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Хӑйӗн Степанӗ таҫта ҫывӑхрах ҫӳрет, Мускав патне кайман тенӗ хыпара илтсен, Лукерья упӑшки мӗн чухлӗ ҫывӑхра, ӑна ҫавӑн чухлӗ хӑрушлӑх сахалтарах хӑратать тесе лӑпланнӑ тата хавасланнӑ.

С тех пор как Лукерья узнала, что ее Степан где-то поблизости, а не уехал к Москве, она успокоилась и повеселела, словно бы, чем ни ближе был Степан к ней, тем меньше ему грозила опасность.

I // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Машина, кукурузпа хӗвелҫаврӑнӑш пуссисенчен иртме, айлӑма анма ӗлкӗрчӗ — кунта, сӑртра, молотилка пит ҫывӑхра ларать ӗнтӗ, юпасем, трансформатор колонкисем, пӗчӗк вагон та курӑнать, анчах пирӗн ҫулҫӳренсене унта ҫитме пӳрмен иккен.

Уже удалось проскочить кукурузу и подсолнух, уже успели спуститься в ложбину, — тут, на пригорке, совсем близко стояла молотилка, видны были столбы, трансформаторная колонка и вагончик, но добраться туда путникам нашим не было суждено.

I // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Виктор васкать, вӑл е хупӑрланса килекен ҫумӑр пӗлӗчӗ ҫине, е — тавралла ҫаврӑна-ҫаврӑна пӑхать: ҫывӑхра пӗр чӗрчун та, бригадӑн уйри ҫурчӗ те, выльӑх хупмалли уйри карта та, утӑ капанӗ те пулин курӑнмасть — ҫумӑртан пытанмалли вырӑн ниҫта та ҫук: мӗн куҫ курма пултарнӑ таранах ҫилпе пучахсем шупкарах симӗс парӑс пек кашласа лараҫҫӗ.

Виктор торопился, оглядывался на это серое полотнище, смотрел по сторонам: поблизости не было ни бригадного табора, ни пастушьей кошары, ни даже копны сена, где бы можно было укрыться, — сколько видел глаз, колосья и колосья, как натянутый бледно-зеленый парус, покачивались они на ветру.

I // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Йӑви патне вӗҫсе ҫитсен, ҫывӑхра ҫынсем ҫук-ши тесе, вӑл йӗри-тавра пӑхнӑ, вара ҫунаттисене хускатнӑ та йӑва хӗррине ларнӑ.

Когда он подлетал к дереву, он оглянулся,— нет ли опять вблизи людей, быстро сложил крылья и сел на край гнезда.

Ӑмӑрткайӑк // Евстафий Владимиров. Лев Толстой. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 23–24 стр.

Суд умӗнче тӑнӑ хушӑра Ярцев ӑнланса илчӗ, вилӗм халь нихҫанхинчен те ҫывӑхра, нихӑш ҫапӑҫура та хальхи пек ҫывӑхра пулас ҫук вӑл.

Стоя перед судом, Ярцев понял, что смерть сейчас ближе, чем могла бы быть в любом бою.

XIX // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Вилӗмрен ниҫта та хӑтӑлма ҫук ӗнтӗ, вӑл питӗ ҫывӑхра.

Смерть стала совершенно неизбежной и очень близкой.

XIX // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Ҫывӑхра шӑп.

А поблизости тишь.

XVII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

— Кунта фронт ҫывӑхра вӗт-ха, апла пулсан ӗнтӗ — нимӗҫсем те нумайрах.

— Только ведь здесь фронт близко, а значит, и немцев везде больше.

III // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Ҫывӑхра ниҫта та чӗрӗ пурнӑҫ сасси илтӗнмест.

Нигде поблизости не слышно было признаков живой жизни.

XIX // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Инҫетре, флангсенче, мӑн ҫулсем патӗнче, халӗ те-ха тупӑсем кӗрӗслетеҫҫӗ, ҫывӑхра вара, йӗри-таврах — батальон тӑнӑ рубежра — шӑпланӑҫем шӑплансах пычӗ.

Далеко на флангах, у большаков, все еще гремели пушки, а поблизости вокруг — на рубеже батальона — все более и более крепла тишина.

XXVI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней