Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

канӑҫ сăмах пирĕн базăра пур.
канӑҫ (тĕпĕ: канӑҫ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Иккӗмӗш кун асапланатӑп ӗнтӗ, пӗр канӑҫ та ҫук, — терӗ вӑл, шыҫса кайнӑ питҫӑмартине аллипе сӑтӑрса.

— Второй день мучаюсь, — пожаловался Володя, поглаживая рукой распухшую щеку.

Иккӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Комисси членӗсене канӑҫ памаҫҫӗ, шыраса тупаҫҫӗ те хӑйсем патне чӗнеҫҫӗ.

Членов комиссии то и дело разыскивали и тащили к себе.

Ҫирӗм иккӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

— Эпӗ канӑҫ памастӑп вӗсене!

— Я им покою не дам!

50 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Канӑҫ ҫуккине кӑтартакан сӑн-питлӗ ачасем класа пӗрин хыҫҫӑн тепри пырса кӗреҫҫӗ.

Один за другим подходили ребята, все озабоченные, серьезные.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Каярахпа ҫӗнӗ ӗҫсем пулса иртрӗҫ те, аманнӑ салтак питех аса килми пулчӗ, анчах Сашӑна пӗрмаях пӗр шухӑш канӑҫ памарӗ, пӗрмаях асаплантарчӗ:

Потом нахлынули новые события, воспоминание о раненом отошло, осталась только одна мысль, которая всегда мучила Сашу:

29 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Ӑна халь ытти шухӑшсем канӑҫ памаҫҫӗ, ҫак шухӑшсем унӑн чӗрине ҫурса пӑрахас пек ыраттараҫҫӗ.

Другие, страшные, наполняли ужасом его сердце.

18 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

— Халӗ ӗнтӗ мана мӗн виличченех канӑҫ пулмӗ, ытти ҫитӗнӳсем те ман чуна лӑплантараймӗҫ!

— Не будет мне теперь покоя до конца дней, и не утешат никакие другие достижения!

Иккӗмӗш сыпӑк // Андрей Краснов. Ефремов И.А. Ҫӑлтӑр карапӗсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 96 с.

Вӑл, хӑйӗн пӗтӗм вӑйне революци ӗҫне панӑскер, канӑҫ ыйтать.

Утомленная, просящая смены во имя революционных заслуг и жертв, которые она отдала.

Прямой провод тӑрӑх пулса иртнӗ калаҫу // Николай Степанов. Герасимов, Е. Щорс: [тулли мар вӑтам шкулсем валли] / Е. Герасимов, М. Эрлих; Н. Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 208 с.

— Пӗлетӗн-и, Фаня, хлопецсем мана аптратса ҫитерчӗҫ, канӑҫ та памаҫҫӗ, пире иксӗмӗре мӑшӑрланма хушаҫҫӗ, — тенӗ Щорс.

— Знаешь, Фаня, хлопцы донимают меня, покоя не дают, требуют, чтобы мы с тобой поженились, — сказал Щорс.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Николай Степанов. Герасимов, Е. Щорс: [тулли мар вӑтам шкулсем валли] / Е. Герасимов, М. Эрлих; Н. Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 208 с.

Апраксина пӗр шухӑш канӑҫ паман: «Ҫак халиччен пулса курман ҫӗршыв ҫине походпа кайни мухтав е вилӗм кӳрӗ?

Апраксина мучили сомнения: «Славу иль гибель сулит этот рискованный поход в неведомых местах?

Похода! // Иван Пинер. Ровинский О.М. Гангут патӗнчи ҫапӑҫу: калав. — Шупашкар: Чӑвашгосизд, 1943. — 60 с.

Нимӗҫсем Семеновкӑна килессе кӗтмелле мар, вӗсене хирӗҫ каймалла; Конотоп ҫывӑхӗнче нимӗҫсене Клим Ворошиловӑн Лугански отрячӗ лайӑхах тустарнӑ, ҫавӑнпа та тӑшмана халь пӗр минут та канӑҫ памалла мар, тенӗ вӑл.

Он говорил, что нельзя ждать, пока немцы придут в Семеновку, надо идти им навстречу; говорил, что немцы под Конотопом получили уже сильный удар от луганского отряда Клима Ворошилова и нельзя ни на минуту давать передышку врагу.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Николай Степанов. Герасимов, Е. Щорс: [тулли мар вӑтам шкулсем валли] / Е. Герасимов, М. Эрлих; Н. Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 208 с.

Пуҫ ҫаврӑнасси, ӑш йӗкленесси, ыйхӑпа аптрасси ҫак кун кунӗнех канӑҫ памарӗ.

Головокружение, тошнота и сонливость не оставляли нас весь день.

Хӗллехи поход // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 105–114 с.

Кунтах ҫӗмренӗн йывӑҫ патакӗ выртать, анчах вӗҫӗнчи йӗппи тигр ӑшнех юлнӑ, ку ӑна самаях канӑҫ паман пулмалла.

Тут же валялось помятое зубами древко стрелы, но наконечник остался в ране и, видимо, сильно беспокоил зверя.

Тигр хыҫҫӑн // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 92–104 с.

Пӗр вырӑнта тата вӑл выртса канма та хӑтланса пӑхнӑ, анчах темӗн канӑҫ паман ӑна, каллех тӑрса утнӑ.

Один раз он даже пробовал лечь, но что-то принудило его подняться и идти дальше.

Вӑрманти легенда // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 61–64 с.

Кӑнтӑрла вӗт шӑнасем канӑҫ памаҫҫӗ, каҫхине — сивӗ.

Днем мы страдали от мошки, а ночью от холода.

Вуту юханшывӗ хӗрринче выҫӑпа аптрани // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 45–57 с.

Хӗвел анса ларнине эпир хаваслӑн кӗтсе илтӗмӗр: каҫхи тӗттӗмлӗх тата вут хуни ҫапах та канӑҫ парать, вӗт шӑнасем те, вӑрӑмтунасем те ҫывӑха пыраймаҫҫӗ.

С радостью встречали мы вечерний закат: ночная тьма и дым от костра давали отдых от ужасного гнуса, как называют мошку сибиряки.

Вуту юханшывӗ хӗрринче выҫӑпа аптрани // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 45–57 с.

Пурне те пӗлес, пурне те вӗренес, пурнӑҫпа тачӑ тӑрас шухӑш Арсеньева кирек ӑҫта пулсан та канӑҫ паман.

Жажда знаний, любознательность, интерес к жизни никогда не покидали Арсеньева.

Инҫет хӗвелтухӑҫ тишкеревҫи // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 3–7 с.

Ҫак сехетре хӑйне канӑҫ паманшӑн кӑмӑллах пулмарӗ вӑл.

Шляются тут всякие, не дают человеку покоя!..

XV. Ухмаха ури канӑҫ памасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ухмаха ури канӑҫ памасть.

Дурная голова твоя ногам покою не дает.

XV. Ухмаха ури канӑҫ памасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫывӑрас ыйхи вӑхӑтсӑр татӑлсан та, шӳтле сӑмах канӑҫ кӳнӗ пек туйӑнать, чӑваш юмахласа йӑпанать, кирек мӗнле пулсан та, хуйхине кӑтартасшӑн мар.

Недоспав и недоотдохнув, утешают друг друга шуткой-прибауткой, чтобы не выставлять напоказ свои беды и горести.

XIV. Ешӗл туй // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней