Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Ваня сăмах пирĕн базăра пур.
Ваня (тĕпĕ: Ваня) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Эс тытӑнса пӑх-ха, эс тытӑнса пӑх-ха! — пакӑлтатрӗ Ваня.

— Ты вот попробуй, ты вот попробуй! — затараторил Ваня.

Хӑйӑр // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 47–57 с.

Ваня кӑшт чарӑнса тӑчӗ.

Ваня помолчал.

Хӑйӑр // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 47–57 с.

— Ӑнланманнишӗн паллах ӗнтӗ «турттар та турттар» кӑна пулать ҫав, — хушса хучӗ Ваня.

— Кто не понимает, тому, конечно, и правда только «таскай да таскай», — добавил Ваня.

Хӑйӑр // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 47–57 с.

— Хӑйӑр, ачасем… хӑйӑр вӑл — чӑн-чӑн ӗҫ, кимӗ юсасси вара — ача-пӑча вӑййи-и, ҫапла-и? — илтӗнчӗ тӗттӗмрен Ваня Сердечкинӑн сасси.

— Песок, ребята… песок — это настоящее дело, а лодку ремонтировать — это детские игрушки, да? — сказал из темноты Ваня Сердечкин.

Хӑйӑр // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 47–57 с.

Ваня та ахлатми пулчӗ.

Даже Ваня перестал вздыхать.

Хӑйӑр // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 47–57 с.

Ваня мана курӑнмасть, анчах вӑл епле ҫаврӑна-ҫаврӑна выртса йывӑррӑн сывлани мана та илтӗнет.

Ваню я не мог видеть, но слышал, как он ворочался и вздыхал.

Хӑйӑр // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 47–57 с.

Демьян та, Ваня та, эпӗ те ку вӑййа хутшӑнтӑмӑр.

Ни Демьян, ни Ваня, ни я не принимали участия в игре.

Хӑйӑр // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 47–57 с.

Тӗрӗс-и, ачасем? — терӗ Ваня.

Правда, ребята? — сказал Ваня.

Хӑйӑр // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 47–57 с.

Демьян ман ҫине пӑхса илчӗ, унтан Ваня Сердечкин ҫине пӑхрӗ.

Демьян взглянул на меня, потом на Ваню Сердечкина.

Хӑйӑр // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 47–57 с.

Ваня Сердечкин!

Ваня Сердечкин!

Хӑйӑр // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 47–57 с.

Ваня Сердечкин хуйхӑллӑ куҫӗпе е пӗрин ҫине, е теприн ҫине пӑхса илет.

Ваня Сердечкин смотрел грустными глазами то на одного, то на другого из нас:

Хӑйӑр // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 47–57 с.

— Чирлӗ вӑл, Ваня, шеллерӗм.

— Больная, Ваня, жалко, как-никак.

XXVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Тем хӑравҫӑ пулса кайнӑ эсӗ, Ваня!

— Что-то ты пужливый стал, Ваня!

10 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Аннеҫӗм, ӑҫтарах сирӗн ҫуртӑр? — ыйтрӗ Ваня.

— Мамаша, где ваш дом? — осведомился Ванюша.

X сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Ҫӑвӑн, Ваня, — сӗнчӗ вӑл Атарщикова: — пӗтӗм ҫан-ҫурӑм уҫӑлса каять…

— Умойся, Ваня, — посоветовал он Атарщикову: — гору с плеч скинешь…

X // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Вӑл каллех: «Ваня, Ванюк!» тесе кӑшкӑрса ярса, Гришаткӑна хӑй ҫумне пӑчӑртать.

Она снова кричала: «Ваня, Ванечка!» — обнимала и прижимала к себе Гришатку.

Аллине шарт ҫапать Ненила // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

Юрӗ, Ваня.

Ладно, Ваня.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Эммануил Казакевич. Ҫӑлтӑр: повесть; вырӑсларан И.С. Васильев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 1622 с.

— Давай, Ваня

— Давай, Ваня…

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Эммануил Казакевич. Ҫӑлтӑр: повесть; вырӑсларан И.С. Васильев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 1622 с.

Пурте кулма тыӑнчӗҫ, анчах Ваня йӗрсе ячӗ.

И все засмеялись, а Ваня заплакал.

Тӗшӗ // Евстафий Владимиров. Лев Толстой. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 27–28 стр.

Ваня шуралса кайрӗ те: «Ҫук, эпӗ тӗшне кантӑкран кӑларса пӑрахрӑм», — терӗ.

Ваня побледнел и сказал: — Нет, я косточку бросил за окошко.

Тӗшӗ // Евстафий Владимиров. Лев Толстой. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 27–28 стр.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней