Поиск

Шырав ĕçĕ:

вӗт сăмах пирĕн базăра пур.

вӗт (тĕпĕ: вӗт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

— Хитре вӗт ачасем, ҫапла-и? — ахлатса илчӗ Нюра Синицына.
— Здорово, ребята, правда? — ахнула Нюра Синицына.

6 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

— Генка хӑй тивӗҫлине кӑтартсан ӑна галстука тавӑрса параҫҫӗ вӗт.
Заслужит Генка — вернут ему галстук.

5 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

— Куншӑн санне галстукна хывса илмелле вӗт, пӗлетӗн-и?! — терӗ Ваҫҫук ҫирӗппӗн.
— Да с тебя бы за это надо галстук снять! — твердо сказал Васек.

«Асатте, мӗншӗн капла ытлашши ывӑнатӑр ӗнтӗ, ватӑ вӗт эсир, мана мӗн… нимех те мар, эсир акӑ вилсе те кайма пултаратӑр!» терӗм.
На що, кажу, диду, вы себя перетомляете, вы ж, кажу, старый. Мне-то ничего, а с вас может и дух вон!»

Пӗлмесӗр ҫӳремен вӗт эпӗ… —
Я знал, зачем ходил… —

Кам мӗн юратать вӗт.
То хто як хоче…

Эпир унта пӗччен пулман вӗт…
Мы же не одни были…

Юмахри пек илемлӗ вӗт!
Как в сказке красиво!

3 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

— Ху хӑраса ӳкнӗ вӗт!
— Сама ты испугалась!

Шкул ятне яратпӑр вӗт эпӗр!
Ведь мы свою школу подведем!

— Вӑл та пӗчӗк ача мар вӗт…
«Он тоже не маленький…»

2 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Ӗнесене ҫитереҫҫӗ вӗт ӑна, а эсир урапа таптаса ҫӳретӗр!
Ведь этим коров кормят, а вы ногами топчете!

Кӑмӑлӗ ҫемҫелсе кайнӑ Николай Григорьевич стариксене: — Пӗр ҫӗртен вӗт эпир… Акӑ хамӑн ҫуралнӑ кӗтессе ҫитрӗм ӗнтӗ эпӗ… Пурпӗрех ҫитрӗм, — терӗ.
Николай Григорьевич растроганно говорил старикам: — Земляки мы… Вот добрался я до своей родины… Добрался все-таки…

1 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Пӑхӑр-ха ун ҫиелти сийӗ ҫине — оптически линза вӗт ку…
Посмотрите на форму поверхности — это же оптическая линза…

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Андрей Краснов. Ефремов И.А. Ҫӑлтӑр карапӗсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 96 с.

Металсем шӑмӑ пек мар вӗт, вӗсем чулланма, минераллӑ япаласене сӑрӑхтарса илме, хӑйсен таврашӗнчи тӑпрана цементлама пултараймаҫҫӗ.
Металлы ведь не кости, они не способны окаменевать, пропитываться минеральными веществами, цементировать вокруг себя породу.

Хӑлха патӗнчех палланӑ сасӑ: — Мӗн пирки шухӑша кайрӑн, Демьян? Часах ак вӑрҫа каятпӑр вӗт, — тенӗ.
Над ухом знакомый голос: — О чем, Демьян, размечтался? Скоро на войну пойдем.

Салтак чапӗ // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 76–94 с.

Вӑл чи усал лахтарьсенчен пӗри вӗт.
Ведь он один из самых заядлых лахтарей.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Фиш Г.С. Кимас-кӳлли ялӗ парӑнни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 140 с.

Пыр-ха, вӗсем хуралҫӑсем тӑратнӑ вӗт.
Поди, сторожей выставили.

Староста арӑмӗ Василиса // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 52–75 с.

— Каҫар, мучи, инкек ҫитрӗ вӗт, тӑшмансем килчӗҫ.
— Прости, батюшка, — беда, вороги пришли.

Каҫ пулнӑ вӗт.
Ночь ведь.

Страницы:

Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Сайт:

Статистика