Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

унпа (тĕпĕ: ун) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Саша калама ҫук хытӑ кулянчӗ, амӑшӗн вара ирӗксӗрех унпа килӗшмелле пулчӗ.

Отчаяние братьев было так велико, что матери пришлось согласиться.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Ҫавӑнпа та ачасенчен нихӑшӗ те унпа тавлашмасть.

Но с Сашей ребята не спорили.

Иккӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Унпа юнашар амӑшӗ утса пычӗ.

Рядом шла мать.

Иккӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Мӗтри тетӗшӗ каласа кӑтартнӑ чухне Сашӑна вара унпа пӗрле засадӑра ларнӑ пек, тапӑнса пыракан тӑшмана хирӗҫ пӑшалпа пенӗ пек, ҫавӑнтах тата, лаша ҫине утланса, мӑн ҫул тӑрӑх бандитсене хӑваланӑ пек туйӑнать…

Когда Саша слушает дядю Митю, ему кажется, что они вместе то сидят в засаде, отстреливаясь от наседающего врага, то без устали мчатся по проселочным дорогам на лошади, гоняясь за бандитами.

Пӗрремӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Унпа вӑл мӑйӑра та пӑчӑртаса ватма пултарать.

С ними он может и орехи колоть.

Пӗрремӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Тен, унпа пӗрле тарнӑ ҫынсем те вӑрмантах пулӗ…

Может быть, там и другие люди, бежавшие вместе с ним…

29 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Эпир унпа инҫе-инҫе, хура вӑрмана, ҫын пырса кӗмен чӑтлӑхсене тарса пытанӑпӑр!..»

Ускачем мы с ним в темные леса, в глухие чащи…»

24 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Унӑн яланхи тусӗ Гнедой та унпа пӗрлех ӗнтӗ.

А рядом с ним, может быть, и верный товарищ его Гнедой.

23 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

— Нимех те мар, эпир унпа татах та ҫапӑҫса курӑпӑр-ха! — терӗ Матвеич.

— Ничего, мы с ним еще повоюем! — закончил Матвеич.

22 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Ротнӑй унпа килӗшсе: — Эсӗ, Копыто, чӑнласах та тӗрӗс калатӑн… Ӑна ротӑра дневальнӑя хӑвар. Тӳррипе каласан, вӑл смотра та пӑсса пӑрахӗ. Ытла та ҫаврӑнӑҫуллӑ мар вӑл, — тенӗ.

Ротный соглашался: — Да, пожалуй, ты прав, Копыто… Оставь его в роте дневальным. И впрямь, еще испортит смотр. Нескладный какой-то.

Маньчжури сопкисем ҫинче // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 111–125 с.

Ҫавӑнпа та ӑна сылтӑм фланга тӑратас пулать, унпа пӗр тан утса пыма та май ҫук, мӗншӗн тесен вӑл кашни утӑмнех пӗрер чалӑш ярса пусать, ун пирки сулахай флангӑн намӑс курмалла пулать вӗт.

Стало быть, его на правый фланг ставить надо, а равняться по нем не можно, потому как у него что ни шаг, то сажень. Левый фланг с ним пропасть должен.

Маньчжури сопкисем ҫинче // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 111–125 с.

Унпа хире-хирӗҫ ларса картла вылякан капитан Перекомский бастиона хураллама кайнӑ.

Его партнер по картам капитан Перекомский ушел дежурить на бастион.

Виҫҫӗмӗш бастион // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 95–110 с.

Унпа юнашар ҫын йӗррисем палӑраҫҫӗ, кӗреҫе выртать…

Рядом были заметны следы ног, валялась старая лопата…

18 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Митя, унпа пӗрле тухса, ӑна грузовик ҫинче пӗчӗк ачасемпе пӗрле виҫӗ хӗрача пулни ҫинчен каласшӑн пулчӗ…

Митя хотел выйти вслед за ним, хотел сказать, что в грузовике вместе с малышами ехали девочки…

18 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

— Халех яратӑп, — терӗ Степан Ильич ӑна хирӗҫ, унтан Митьӑна чавсинчен тытса, унпа пӳрте кӗчӗ.

— Зараз пошлю, — откликнулся Степан Ильич и, взяв под локоть Митю, пошел с ним в хату.

18 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Мӗн юлашки пӗрчӗ таранах илсе кайӑпӑр, илсе тухаймасан, унпа мӗн тумаллине те пӗлӗпӗр.

Вывезем все до единой крохи, а не вывезем — так найдем, как с ним поступить.

18 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

— Итлӗр-ха, сирӗн учитель ачасемпе пӗрле станцие кайнӑ пулсан, эпир унпа пӗр поезд ҫине лекме пултаратпӑр.

— Послушайте, если ваш учитель поехал с ребятами на станцию, то возможно, что мы попадем с ним на один поезд.

17 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Вӑл Митя мӗн каланине итлерӗ те унпа ҫывӑх ҫынпа калаҫнӑ пек калаҫма пуҫларӗ:

Она выслушала Митю и сразу заговорила с ним так, как говорят с близким знакомым:

17 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

 — Сире унпа йывӑр пулма пултарать.

— Пожалуй, вам будет трудно с ней.

17 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Шофер, машинне чарса, ачасем ҫине йӑлл кулса пӑхрӗ: вӗсем, пӗр-пӗрне тӗрте-тӗрте ярсах, учителе ытамлаҫҫӗ, пур енчен те ун патнелле туртӑнаҫҫӗ, хӑйсем вӑрҫӑ пуҫланни ҫинчен мӗнле пӗлни, унпа шоссе ҫинче уйрӑлса каясран хӑрани, хӑйсем мӗнле вӑрмантан тухни ҫинчен каласа кӑтартаҫҫӗ; вӑрҫӑ пулман пулсан, лагерьте епле лайӑх пулмаллаччӗ, теҫҫӗ.

Шофер остановил машину и, улыбаясь, смотрел, как, отталкивая друг друга, ребята обнимают учителя, тянутся к нему со всех сторон, наперебой рассказывают, как они узнали про войну, как боялись разминуться с ним на шоссе, как шли и как хорошо было бы в лагере, если б не война…

17 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней