Поиск
Шырав ĕçĕ:
Сӑнчӑрсем чӑнкӑртатнӑ, арестантсен йывӑр аттисем кӗмсӗртетнӗ, хаваслӑн пӑшӑлтатни илтӗннӗ:Гремели кандалы, грохотали тяжелые арестантские сапоги, слышался восторженный шёпот:
Уҫӑлса ҫӳреме тухсан // Василий Алагер. Герман, Ю. Феликс Дзержинский: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 66 с.
Дзержинскин сасси хаяр пулнӑ, анчах куҫӗсем хаваслӑн та чеен йӑлкӑшнӑ.Голос у Дзержинского был суровый, но глаза весело и хитро блестели.
Уҫӑлса ҫӳреме тухсан // Василий Алагер. Герман, Ю. Феликс Дзержинский: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 66 с.
— Икӗ стакан хура кофе, — тенӗ Дзержинский, хаваслӑн кулкаласа, — тата икӗ пирожнӑй.— Нам угодно две чашки черного кофе, — весело улыбаясь, сказал Дзержинский, — и два пирожных.
Кофе тата пирожнӑйсем // Василий Алагер. Герман, Ю. Феликс Дзержинский: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 66 с.
Йытти те, хӑй телейлӗ ывӑтнине ӑнланнӑ пек, хӳрине хаваслӑн сулкаласа ларнӑ.Собака, казалось, понимала, что она сделала удачный удар, и весело помахивала хвостом.
XVII сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.
Ҫӗнӗ йӗрке пӗр енчен майлах мар пулчӗ, мӗншӗн тесен уйрӑм легионсем хушшинче кӗвӗҫесси, тавлашасси пулма пултарать; анчах ун вырӑнне кашни легион ҫирӗп те пӗр йышлӑ, тата салтаксемпе пӗр халӑхранах тухнӑ командирне хаваслӑн пӑхӑнакан пулса тӑчӗ.
XIV сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.
Нола ҫывӑхӗнчи лагерьте тӑракан ҫирӗм пилӗк пин гладиатор хӑйсен Аквинумран таврӑннӑ тӑванӗсене хаваслӑн кӗтсе илчӗҫ.
XIV сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.
Пурте каллех хаваслӑн юрласа ячӗҫ, Гриц ташла пуҫларӗ.
Надежда Ивановна килчӗ // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.
Анчах асанне мана алӑран туртрӗ, эпӗ вара тӳрех ӳкрӗм, вӑл мана алӑран тытса хаваслӑн кулчӗ.А бабушка меня вбок потянула за руку, и я упал прямо в воду, и она меня за руку держала и смеялась.
Асанне мана пӗчӗк карап туса пачӗ // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.
Ҫӗршывпа пӗрле хаваслӑн Ҫитӗнетпӗр-ҫке ялан.
Ҫуркунне ҫитрӗ, пӗрремӗш класра вӗренекен хӗрачасемшӗн вӑл савӑнӑҫ илсе килчӗ // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.
Хӗвелӗ те ҫав тери хаваслӑн ҫутатать, Маруся та ҫав тери хӗрӳллӗн ӳкӗтлет, — хӗрачасен ирӗксӗрех килӗшме тиврӗ:Солнце светит так весело, Маруся уговаривает так горячо, что девочки решают:
Маруся, Галя тата Вера ҫухални // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.
Хӗрачасем хаваслӑн ун патнелле ыткӑнаҫҫӗ.
Каникул пӗтрӗ // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.
— Ой! — кӑшкӑрать Маруся хаваслӑн, — татах такам килчӗ!
Акӑ Ҫӗнӗ Ҫулти каникул та ҫитрӗ // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.
Маруся, хӑйне ыйхӑран вӑратнӑ евӗр, картах сикет, пуҫне ҫӗклесе пӑхать те хаваслӑн кӑшкӑрса ярать.Маруся вздрагивает, как будто её разбудили, поднимает глаза и вскрикивает радостно:
Маруся юлташӗсемпе пӗрле праҫнике хатӗрленет // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.
Хӑй ҫавӑнтах хаваслӑн кулса ярать.
Маруся вӗренме тытӑнать // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.
— Володя пичче! — кӑшкӑрса ярать Маруся хаваслӑн, унтан капитана алӑ пама тӑрать.— Дядя Володя! — кричит Маруся радостно и протягивает капитану руку.
Маруся вӗренме тытӑнать // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.
Ун умӗнче ларакан кӑпӑшка ҫӳҫлӗ савӑнӑҫлӑ хӗрача хаваслӑн кулса ярать.Пышноволосая весёлая девочка, сидящая перед ней, весело хохочет.
Маруся вӗренме тытӑнать // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.
— Мана валли? — хаваслӑн кулать Маруся.
Маруся вӗренме тытӑнать // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.
«Хуйхӑрать», — шухӑш вӗҫсе илчӗ ман пуҫра, анчах атте пире курсассӑнах хаваслӑн сиксе тӑчӗ, аннене те, мана та ыталаса илчӗ; пӳрте Карпо мучи кӗрсе тӑрсан, анне ун ҫинчен каласа парсан, атте ӑна алӑ пачӗ те: — Ку аван, ялтан хӑна питӗ вӑхӑтра ҫитрӗ. Хывӑн, — терӗ.
6 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.
— Урра-а-а! — хӑватлӑн кӗрлерӗ площадьре хаваслӑн кӑшкӑрни, вара каллех ҫӳлелле ҫӗлӗксем ывтӑнчӗҫ, хӗрлӗ ялавсем вӗлкӗшме тытӑнчӗҫ…
5 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.
Сывлӑх-мӗн суннӑ хыҫҫӑн, Иван Иванович ман еннелле пӑхса хаваслӑн кулчӗ.После первых приветствий Иван Иванович, обратившись ко мне с веселою улыбкою.
VII сыпӑк // Ярукка Сантри. Гоголь Н.В. Иван Иванович Иван Никифоровичпа мӗнле хирӗҫсе кайни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с.