Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

пуҫлаҫҫӗ (тĕпĕ: пуҫла) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫавӑнтах ҫумӑр ҫуса ярать, асамат кӗперӗ карӑнать, уй-хирти пучахсем тӗшӗпе тулма пуҫлаҫҫӗ.

И тут же дождь полил, на небе засияла радуга, и начали поля наливаться урожаем.

Юрӑпи // Галина Матвеева. Суслин, Д. Ю. Юрӑпи: этнографи юмахӗ: [кӗҫӗн ҫулхи шкул ачисем валли] / Дмитрий Суслин. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2014. — 64 с.

Хуранта пиҫнӗ пӑтӑпа сӑйланнӑ хыҫҫӑн кӗпе-тумтирне хывмасӑрах пурте юхан шыва чӑмаҫҫӗ те ишме-чӑмпӑлтатма пуҫлаҫҫӗ.

После трапезы все бросились к реке, и, не снимая одежды, стали в ней купаться и плескаться.

Юрӑпи // Галина Матвеева. Суслин, Д. Ю. Юрӑпи: этнографи юмахӗ: [кӗҫӗн ҫулхи шкул ачисем валли] / Дмитрий Суслин. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2014. — 64 с.

Хӗрпе каччӑ иккӗн тан кулянма пуҫлаҫҫӗ.

Погоревали парень и девушка, погоревали.

Юрӑпи // Галина Матвеева. Суслин, Д. Ю. Юрӑпи: этнографи юмахӗ: [кӗҫӗн ҫулхи шкул ачисем валли] / Дмитрий Суслин. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2014. — 64 с.

Ялта ӑна ҫитекенни ҫук тесе Юрӑпие мухтама пуҫлаҫҫӗ ӗнтӗ, — ура тапса, чышкине чӑмӑртаса вӗчӗрхеннӗ вӑл.

Опять про неё в деревне говорить станут, что лучше неё никого во всём свете нет! — воскликнула она, топая ногами и сжимая кулаки.

Юрӑпи // Галина Матвеева. Суслин, Д. Ю. Юрӑпи: этнографи юмахӗ: [кӗҫӗн ҫулхи шкул ачисем валли] / Дмитрий Суслин. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2014. — 64 с.

Вара пур ҫӗрте те пӗр харӑс пӑравуссем, пӑрахутсем кӑшкӑрма пуҫлаҫҫӗ, прожекторсем ҫутата пуҫлаҫҫӗ.

Тогда разом повсюду загудят гудки — паровозы, пароходы, сверкнут прожектора.

Вӑрҫӑ секречӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар, Аркадий Петрович. Вӑрҫӑ секречӗ: [повеҫ] / А. П. Гайдар. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 175 с.

— Димка, — терӗ шӑппӑн палламан ҫын, — халех шырама пуҫлаҫҫӗ.

— Димка, — шепотом проговорил незнакомец, — скоро будут искать.

3 // Михаил Рубцов. Гайдар, Аркадий Петрович. Ман юлташсем: калавсем; вырӑсларан М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 158 с. — 3–53 с.

Хирӗҫ тавӑрса, вӗсем чӗвӗлтетме, киклетме, каклатма, чӑрӑлтатма, кӑрӑклатма пуҫлаҫҫӗ, тӗрлӗ сасӑпа пире: — Сывӑ-и, сывӑ-и, сывӑ-и! — теме тӑрӑшаҫҫӗ.

И закрякают в ответ, и зачуфыкают, и затэтэкают, и зашваркают, стараясь всеми голосами этими ответить нам: — Здравствуйте, здравствуйте, здравствуйте!

III // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 133–188 с.

Акӑ йывӑҫсем пӗр-пӗринпе пӑшӑлтатма пуҫлаҫҫӗ: шурӑ шупӑр тӑхӑннӑ хурӑн тепӗр шурӑ хурӑнпа инҫетрен калаҫса илет; ҫамрӑк ӑвӑс уҫланкӑ варрине симӗс ҫурта пек тухса тӑнӑ та хӑй пекех тӳрӗ ҫурта пек ҫамрӑк ӑвӑса турачӗпе сулса хӑй патне пыма йыхӑрать; пӗр ҫӗмӗрт йывӑҫӗ тепӗр ҫӗмӗрт йывӑҫне сарӑлнӑ папкаллӑ туратне тӑсса парать.

И вот начинают шептаться между собой деревья: берёза с другой берёзой белой издали перекликаются; осинка молодая вышла на поляну, как зелёная свечка, и зовёт к себе такую же зелёную свечку- осинку, помахивая веточкой; черёмуха черёмухе подает ветку с раскрытыми почками.

Йывӑҫсем калаҫни // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 87–88 с.

Ҫак пуянах мар ростовщиксем пуян ростовщиксемпе танлаштарсан темиҫе хут чунсӑр пулаҫҫӗ, мӗншӗн тесен вӗсем хӑйсен начар тумтирне уҫҫӑнах кӑтартакан чухӑнсем хушшинче суту-илӳ тума пуҫлаҫҫӗ, пуян ростовщиксем вара вӗсене курмаҫҫӗ, вӗсем каретӑпа ҫӳрекенсемпе кӑна ҫыхӑнса тӑраҫҫӗ.

Эти небольшие ростовщики бывают в несколько раз бесчувственней всяких больших, потому что возникают среди бедности и ярко выказываемых нищенских лохмотьев, которых не видит богатый ростовщик, имеющий дело только с приезжающими в каретах.

Иккӗмӗш пай // Михаил Рубцов. Николай Гоголь. Повеҫсем; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96–146 с.

Эпӗ хамӑн пациентсен куҫӗсене кирлӗ пек пӑхакан тӑватӑп, чӗлхисем вара тинех пире кирлӗ пек хускала пуҫлаҫҫӗ.

Глаза у своих пациентов я наполняю нужным выражением, а языки приобретают желательную мне подвижность.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Вӗсем сӑрная майӗпен шӑхӑртма пуҫлаҫҫӗ те, Пик арча хыҫӗнчен тухса урай варрине ларса итлет.

Они тихонько дудели в дудочку, Пик выходил на середину комнаты, садился и слушал.

Музыка // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 45–72 с.

Куҫхӑрпӑкӗсем сиккелесе илеҫҫӗ, вара сан ҫине хӑмӑр пӗчӗк куҫсем пӑхма пуҫлаҫҫӗ.

Реснички его трепыхнутся, поднимутся, и глянут на тебя такие карие глазенки.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Лешкасри шухӑ ачасем килӗсене кайма пуҫлаҫҫӗ те, эпир сиксе тухатпӑр!..

Когда ребята из Старых Дубков пойдут домой, мы выскочим перед ними!..

Ҫара тихасем // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 98–104 с.

Шӑпах хӑвӑн хуторунта кӗтме пуҫлаҫҫӗ те вӗсем ҫана!

Именно в твоем хуторе тебя теперь и будут ожидать!

XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Вӗсем хӗҫӗсемпе ним ыйтмасӑр чӑх пуҫӗсене касма пуҫлаҫҫӗ!

— У них шашки, они без спросу курам начнут головы рубить!

XII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Сергей арӑмне: чӑлаха (ку леш чечек ҫыххи пирки ӗнтӗ) майӗпен шеллеме пуҫлаҫҫӗ, тенӗ.

Сергей сказал жене: жалеть понемногу начинают калеку (это о том букете цветов).

5 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

— Эпӗ ак ҫакӑн пек хыпар илтсеччӗ: халӗ Кубань шывӗ хӗрринче каллех оборона тытма пуҫлаҫҫӗ те, ҫуркунне тӗлне хамӑр паталла тапранмалла, теҫҫӗ.

— Я поимел такой слух, будто на речке Кубани сызнова начнут обороняться, а к весне тронутся восвоясы.

XXVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Шоринӑн ударлӑ ушкӑнӗнчи чаҫсем Дон Ҫарӗн ҫӗрӗсем ҫине мӗн чухлӗ шаларах кӗрсе пынӑ, казаксем ҫавӑн чухлӗ вӑйлӑрах та хаяртарах хирӗҫ ҫапӑҫма пуҫлаҫҫӗ.

Чем дальше части ударной группы Шорина вторгались в землю Войска Донского, тем сильнее и ожесточеннее становилось оказываемое им сопротивление.

XX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Халӗ вӗсем кӗпер ҫинелле пере пуҫлаҫҫӗ.

Сейчас они начнут по мосту бить.

XI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Иксӗмӗре хушма та пуҫлаҫҫӗ апла?

Нам с тобой уж приказывать начинают?

X // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней