Поиск
Шырав ĕçĕ:
Хыпмастӑп, тупата, калатӑп сире… — мӑкӑртатса каялла чакрӗ вӑл.Не стану! А вам скажу… — бормоча что-то нечленораздельное, он отступил к двери.
XVI. Ял ҫывӑрмасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.
Много здесь шляются такие оборвыши, — хальхинче ҫапах та шӑппӑнрах мӑкӑртатса илчӗ вырӑс.Много здесь шляется таких оборвышей, — теперь уже тихо, с опаской проговорил человек.
X. Янташ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.
Ун хыҫҫӑн, хӑйпе хӑй темӗн мӑкӑртатса, тракторист ҫитрӗ.За нею следом, буркнув себе что-то под нос, появился тракторист.
6 // Михаил Рубцов. Павленко П.А. Ҫеҫенхир хӗвелӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96 с.
— Кам-ха сана, шуйттан ҫурине, ҫырмара шыва кӗртнӗ, — мӑкӑртатса илчӗ ҫывӑрса кайма пуҫлан Зотова.— Интересно, кто ж тебя, дьяволенка, в пруду выкупал, — забурчала засыпающая Зотова.
6 // Михаил Рубцов. Павленко П.А. Ҫеҫенхир хӗвелӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96 с.
Грушӑсем пирки Нюся инке нимӗн те шарламарӗ, йӗркелӗх тӑвасси ҫинчен темӗн мӑкӑртатса илчӗ, ют ҫынсене чӑрмантарса ҫӳриччен хӑйсене хӑйсем тирпейлесен авантарах пулнӑ пулӗччӗ, терӗ.
4 // Михаил Рубцов. Павленко П.А. Ҫеҫенхир хӗвелӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96 с.
— Нумай пулмасть ман анне вилсе кайрӗ, — мӗншӗн ҫапла каланине хӑй те пӗлмесӗр мӑкӑртатса илчӗ Сергей.— У меня мама недавно умерла, — сам не зная для чего, произнес он одними губами.
3 // Михаил Рубцов. Павленко П.А. Ҫеҫенхир хӗвелӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96 с.
Ахалех, ахалех, — терӗ вӑл, унтан, сӑмси айӗн тем мӑкӑртатса, васкавлӑн утса кайрӗ.
2 // Михаил Рубцов. Павленко П.А. Ҫеҫенхир хӗвелӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96 с.
Вара хӑй тӗллӗнех мӑкӑртатса: «Пӗҫертесшӗн-и? Мана пӗҫертесшӗн-н?.. Ҫук, вут-ама, Шерккей санран вӑйлӑрах, пӗҫертейместӗн ӑна, пӗҫертейместӗн ӑна!..» — тесе кӑшкӑрса, шӑлне хыттӑн ҫыртса, ҫав кӑвара сылтӑм аллипе чӑмӑртарӗ те сӗлӗ пӗрчи пек ватса ҫӗре сапрӗ.
ХХХIII. Ашшӗн каламан сӑмахӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.
Ҫав хушӑра ӑна такам мӑкӑртатса калаҫни илтӗнсе кайрӗ:
XXXI. Йӗпетнӗ ҫул // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.
— Шинкӗл тете, Шинкӗл тете… — мӑкӑртатса илчӗ Тухтар Кантюк ӑна хӑй тӗллен калаҫма чармарӗ.
XXX. Ҫураҫу // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.
Кӗллине тӑвас-ха, — тем хӑй тӗллӗн мӑкӑртатса илчӗ Шерккей пӗр хушӑ, унтан, шӑхӑша кайса, хушса хучӗ:А помолиться все-таки надо, — и Шерккей что-то забормотал себе под нос, потом задумался и добавил:
XVIII. Харсӑр алӑсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.
— Ырӑ пӳлӗх-турӑҫӑм, ырӑ пӳлӗх-турӑҫӑм… — мӗнле килсе кӗнӗ, ҫаплах хӑй тӗллӗн мӑкӑртатса тухса кайрӗ юмӑҫ.
XVII. Тунсӑхланӑ ҫуртра // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.
Вӑл ҫул тӑрӑх, Кантюка тав туса, мӑкӑртатса пычӗ.
XIV. Инкек телей кӳрет-им? // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.
Анкарти вӗрлӗкӗ ҫине ӳпӗнсе, вӑл пӗр тапхӑр вӑрман еннелле пӑхса тӑчӗ, хӑй тӗллӗн мӑкӑртатса илчӗ:Опершись об изгородь, он с ужасом глядел в сторону леса, потом вполголоса забормотал:
XIV. Инкек телей кӳрет-им? // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.
— Мӗн шӑлна йӗретӗн? — мӑкӑртатса ыйтрӗ Шерккей.
XI. «Шерккейӗн те ӑс ҫук мар» // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.
— Анчах та… — механик еннелле ҫавӑрӑнса мӑкӑртатса илчӗ Стёпка.
24. Кӗрешӳ тата вӑрӑма пырать-ха // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.
— Мӗнле багаж вара ку? — тӗлӗнсе мӑкӑртатса илчӗ сержант, чемодана шӑп кӑна кӗрсе выртнӑ кӑвак пакета ҫутатса.
20. Шпиона тытни // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.
— Ну, асту… — мӑкӑртатса илчӗ те майор диван ҫинче выртакан шофер патнелле пычӗ.— Ну смотри… — проворчал майор и перешел к лежавшему на диване шоферу.
20. Шпиона тытни // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.
— Эсир арҫынсем, — ним пулман пекех мӑкӑртатса илчӗ те карчӑк ҫӳхе стена хыҫнелле кӗрсе кайрӗ.— Вы мужчины, — равнодушно пробормотала старуха и скрылась за перегородкой.
19. Тамӑк машини // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.
Шофер аллине усрӗ те, пӗр хушӑ чӗнмесӗр тӑнӑ хыҫҫӑн, хулӑм сасӑпа мӑкӑртатса илчӗ:Шофер опустил руку и, немного помолчав, дружелюбно пробасил:
18. Колонист ҫурчӗ // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.