Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Тӗп сăмах пирĕн базăра пур.
Тӗп (тĕпĕ: тӗп) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Октябрӗн 27-мӗшӗнче вӗсенчен пӗрне — Куҫма Турхана — аса илсе районти тӗп библиотекӑра мероприяти йӗркелерӗҫ.

Помоги переводом

Сӗм аваллӑха чӗртекен Куҫма Турхан // Н.КАЛАШНИКОВА. «Каҫал Ен», 2020.10.30

Акӑ тата: «Е суялӑх тӗп пултӑр, е пӗлӗт ишӗлсе антӑр!» — ӑнсӑртран-ши ку?..

Или вот еще: «Пусть исчезнет ложь или рушатся небеса!» — неужели же это случайно?..

Пысӑк виҫе // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Ку ӳкерчӗкӗн тӗп шухӑшӗ — малалла вирхӗнсе пынине кӑтартассинче…

Тут всё в стремительном, жарком движении…

Кӗрен кӗпеллӗ хӗрача // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Тӗп турӗҫ вӗсем мана, тӗп турӗҫ…

— Разорили, разорили они меня…

ХХХIII. Ашшӗн каламан сӑмахӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Утламӑша тӗп тӑваҫҫӗ…

— Эх, разорили они Утламыш, опозорили…

XXXII. Кӗтмен тӗлпулу // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Тавтапуҫах сана тӗп ҫуртна килсе хисеп тунӑшӑн.

— Спасибо тебе, что пришел в коренной дом, честь оказал.

XIX. Каҫхи сасӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Пурсӑр та пӗр майлӑ иккен, — халь-халь йӗрсе ярас пек хурланса каласа хучӗ Шерккей, — пурсӑр та мана тӗп тӑвасшӑн эсӗр.

— Все вы, значит, заодно, — горестно, готовый вот-вот заплакать, проговорил Шерккей, — все хотите меня подрубить под корень.

XVI. Пӗртӑвансем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Енчен эс Кантюк папайсем патнелле йӗр хыва пуҫласан, — илтнӗ пул — атте ҫуртне тӗп тӑватӑн.

— Но ежели ты протопчешь тропинку к дому Кандюка бабая, так и знай: я разорю отцовский дом.

XI. «Шерккейӗн те ӑс ҫук мар» // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Кантюк пӗҫ тӗп таран шурӑ кӑҫатӑ тӑхӑннӑ.

Кандюк, несмотря на жару, обут в высокие, за коленку, белые валенки.

IX. Ятлӑ ҫынсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тӗп урамсенче ҫуртсен номерӗсем ҫинче кӑвак лампочкӑсем ҫутӑлса тӑнӑ, анчах машинсем тӑкӑрлӑкалла пӑрӑнсан ҫав тери тӗттӗм пулса тӑчӗ те, шоферсем ирӗксӗрех машинсен чуппине чакарчӗҫ.

На центральных улицах светились синие лампочки над номерами домов, но, когда машины свернули в переулок, темнота наступила такая, что шоферы невольно сбавили ход.

9. Тетӗшӗ // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

Темле старик вӗрипе ирӗлнӗ сахӑр пылчӑкпа хутӑшса урам тӑрӑх юханшыв пек юхни ҫинчен, пур канавсемпе тӗп сакайсене те тултарса лартни ҫинчен каласа панӑ.

Какой-то старик рассказывал, что расплавленный сахар, перемешиваясь с грязью, растекался по улице рекой, затопил все канавы и подвалы.

7. Ракетчик // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

Вара вӑл пасар тӑрӑх малалла кайрӗ те, халӑх тӗркӗшсе тӑнӑ ҫӗртен тухса, пасарти тӗп ҫуртӑн пусми ҫинелле хӑпарса тӑчӗ.

Тогда он пошел по рынку и, выбравшись из толчеи, залез на лестницу рыночного корпуса.

6. Ҫӗнӗ кун // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

Тӗп задача ҫакӑ пулать: вӗсен тылӗсене кӗрсе кайсан, мӗнпур склачӗсене, пуринчен те ытларах, управлени органӑсене пӗтермелле.

Основная задача: пройдя по тылам, уничтожить склады, а главное — органы управления.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Фиш Г.С. Кимас-кӳлли ялӗ парӑнни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 140 с.

Реболына ҫитсен вара лахтарьсен ҫарӗн штабне, тата ҫак тӗп базӑра хӑҫпӑшалсемпе апат-ҫимӗҫсен склачӗсене пурне те пӗтерме тӑрӑшмалла.

Дойдя до Ребол, постараться уничтожить штаб лахтарских войск и все склады боевого и прочего питания в этой центральной базе.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Фиш Г.С. Кимас-кӳлли ялӗ парӑнни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 140 с.

Гераҫка, ача-пӑчасен ушкӑнӗн тӗп утаманӗ, кунта кӗлӗ тумасӑрах пытарнӑ вилесем, ҫӗрле епле тухса ҫӳренисем ҫинчен каласа кӑтартать.

Гераська, главный атаман ватаги, рассказывает о ночных похождениях тех, которых зарывают без отпевания.

Тара панӑ картишӗ // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Тӗп шухӑшӗ унта ҫакӑ иккен: малашне Тёмӑна тара панӑ картишӗнче выляса чупса ҫӳреме ирӗк параҫҫӗ.

Суть заключалась в том, что ему, Тёме, разрешат бегать и играть на наемном дворе.

Тара панӑ картишӗ // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Тёма ҫав калаҫӑва пӗтӗмпех ӑнланса ҫитереймерӗ, анчах унӑн тӗп шухӑшне ӑнланчӗ вӑл.

Разговора в подробностях Тёма не понял, но суть его уловил.

Тара панӑ картишӗ // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Пачах урӑхла, вӑл, мӗн ӗмӗр тӑршшӗпех крепостла йӗркесемпе килӗштерсе пурӑннӑ, анчах халӗ ҫав «ирӗксӗрлӗхе» тӗп тунӑ хыҫҫӑн та ҫӗнӗ йӗркесене лайӑх хӑнӑхса ҫитнӗскер, хӑйӗн ӗҫне пит ӑста пӗлекен ҫӗр улпучӗ пулнӑ.

Наоборот, он был отличный практик-помещик, всю жизнь превосходно ладивший с крепостными отношениями, а теперь, когда эта «неволя» была уничтожена, сумевший хорошо приноровиться и к новым условиям.

II // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.

Ҫапла ҫине тӑрсах музыкӑпа интересленни унӑн ӑс-тӑн аталанӑвӗнче тӗп вырӑн йышӑнса тӑчӗ, вӑлах унӑн ытларахӑш вӑхӑтне йышӑнчӗ, унӑн пурнӑҫне тӗрлӗ енлӗ тума пулӑшрӗ.

Это увлечение музыкой стало центром его умственного роста; оно заполняло и разнообразило его существование.

II // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.

Малтанхи утӑмсенченех, ӑшӑ кунӑн ҫутӑ пайӑркисем унӑн питне пырса ҫапӑнса чечен ӳтне ӑшӑтсанах, пӗтӗм тавралӑх мӗнле тӗп вӑй патнелле туртӑннине туйнӑн, вӑл хӑй сисмесӗрех суккӑр куҫӗсемпе хӗвел еннелле тинкерет.

С первых же шагов, когда лучи теплого дня ударили ему в лицо, согрели нежную кожу, он инстинктивно поворачивал к солнцу свои незрячие глаза, как будто чувствуя, к какому центру тяготеет все окружающее.

VII // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней