Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

ҫунать (тĕпĕ: ҫун) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Икӗ стена ҫумӗнче икӗ кровать, кӗтесре ылтӑн ризӑпа ерешлесе тунӑ пысӑк икона, турамӑшӗ ҫакӑнса тӑрать, ун умӗнче шупкарах хӗрлӗ лампадка ҫунать.

Две кровати стояли по стенам, в углу висела большая, в золотой ризе, икона божьей матери, и перед ней горела розовая лампадка.

15 // Василий Алагер, Стихван Шавли. Толстой Л.Н. Севастополь калавӗсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 238 с.

Вӗсем ларакан пӳлӗм пӗчӗкҫеҫ те илемлӗ стенисене кӑвак хут ҫыпӑҫтарса тухнӑ, диван, кровать, сӗтел пур, сӗтелӗ ҫинче хутсем выртаҫҫӗ, стена ҫумӗнче сехет тата икона ҫакӑнса тӑраҫҫӗ, икони умӗнче лампадка ҫунать, мачча вырӑнне пӗрер аршӑнлӑ хулӑн каштасем хурса янӑ.

Сидя в этой уютной комнатке, обитой голубыми обоями, с диваном, кроватью, столом, на котором лежат бумаги, стенными часами и образом, перед которым горит лампадка, глядя на эти признаки жилья и на толстые аршинные балки, составлявшие потолок.

9 // Василий Алагер, Стихван Шавли. Толстой Л.Н. Севастополь калавӗсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 238 с.

— Чӗре ҫунать.

— У сердце гхорить.

Севастополь декабрь уйӑхӗнче // Василий Алагер, Стихван Шавли. Толстой Л.Н. Севастополь калавӗсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 238 с.

Пӳртсенче электричество ҫунать.

В избах горит электричество.

Эпилог // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

— Рейхстаг ҫунать

— Горит рейхстаг…

Пирӗн халӑха мухтав! // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Хурал пӳртӗнче кӑмака ҫунать, сӗтел ҫинче самовар чашлатса ларать.

В сторожке уже топилась печь, на столе шумел самовар.

Пурте пӗриншӗн // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Анчах унта сӑмавар шӑхӑрать, кӑмака ялкӑшса ҫунать, кушак мӑрлатать, Власьевна ялан Чижикпа Ленӑна интересленсе итлет, ырӑ канаш парать, ырлать, ӗҫ ӑнмасан вӗсемпе пӗрле хуйхӑрать, — ку вӗсемшӗн чи пахи.

Но там свистал самоварчик, пылала печка, мурлыкал кот, а главное, — Власьевна всегда с интересом выслушивала и Чижика, и Лену, давала добрый совет, ободряла и горевала вместе над неудачами.

Пурте урӑхла // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Пысӑк кӑмака хӗм салатса кӗрлесе ҫунать.

Гудит-гудит, рассыпая искры, толстуха-печь.

Каҫ пулсан // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Кӑмака уласа ҫунать.

Гудит печка.

Власьевна // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Пуҫӗ унӑн вут пек ҫунать.

Горела голова.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Кунӗ-кунӗпе вут ҫунать (Арон ҫӗрле лагерте вут таврашӗ чӗртме чарнӑ).

Горели целыми днями костры (по ночам Арон запрещал зажигать что бы то ни было в стоянке).

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Пуҫӗ вут пек ҫунать.

Горела голова.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Хӗвелтухӑҫӗнче сарӑрах хӗрлӗ хӗвел ылттӑн пек йӑлтӑртатса ҫунать.

На востоке горело красное и желтое золото.

Пӗрремӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Вут пек ҫунать, вӗриленсе чирлесе кайнӑ вӑл.

Он весь горит, у него горячка.

LIV сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Пӗр чӳлмек кӑвар чиксе янӑ пекех, пыр ҫунать.

Мое горло горит, точно через него пропустили целую жаровню горячих углей.

ХLI сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Ҫапла ӗнтӗ кислород ӑшӗнче йывӑҫ та, кирек мӗнле урӑх япала та хытӑрах ҫунать.

Стало быть, от него дерево и всякая другая вещь горит сильнее.

Сывлӑш // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Эпӗ сисетӗп: манӑн пӗтӗм ҫан-ҫурӑм ҫунать, мана хӗртнӗ тимӗрпе пӗҫертсе илнӗ пекех туйӑнать.

Я чувствую, как у меня все тело горит, точно меня обожгли раскаленным железом.

VIII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Кӑмакара вут ҫунать.

В печи горит огонь.

Пӗр ача хӑйне хулана илсе кайманни ҫинчен каласа кӑтартни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Анне вилес пек йӗрет; каймалли ҫинчен шухӑшласан, хамӑн та чун тӑвӑлса килет, ӑш ҫунать, вилме кайнӑпа пӗрех туйӑнать.

Матушка убивалась — плакала, а я как подумаю, что идти надо, так сердце сожмется, точно на смерть иду.

Пӗр ҫын хай пиччӗшне мӗншӗн пит юратни ҫинчен каласа кӑтартни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Хунар та хӗрлӗ тӗспе тӗксӗммӗн ҫунать.

Пламя в фонаре стало красным и постепенно тускнело.

Улттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней