Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

шуралса (тĕпĕ: шурал) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Инҫетре пионерсен палаткисем шуралса лараҫҫӗ.

Вдали смутно белели пионерские палатки.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Сак ҫинче хут татӑкӗ шуралса выртать.

На лавочке белел лоскуток бумаги.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Маруся шуралса кайрӗ, пӗр утӑм ярса пусрӗ, унтан тепре…

Маруся побледнела, неуверенно сделала шаг от порога, еще один…

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Ҫулӑн пӗр енӗпе вӑрман, тепӗр енӗпе ҫӑра тӗмсем — уртӑш, хӑва, хӑшпӗр тӗлте хурӑн шуралса ларать.

По одну ее сторону тоже стеной стоял лес, а по другую дико разрослись кусты — можжевельник, ивняк; кое-где белели стволы березок.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Явӑнса, мӑйракаланса, хӑйма пек шуралса та кассӑн-кассӑн юн пек хӗрелсе ҫывхарать ҫӗнӗ ҫырма!

Клубясь и кувыркаясь, с шапкой бурлящей пены, которая местами белая как сметана, а местами тёмно-красная, цвета крови, на меня несётся новый овраг!

Ылтӑн пан улми // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 84–97 с.

Мишка арӑмӗ ҫине шиклӗн пӑхса илчӗ, сӑнӗ шуралса кайрӗ.

Мишка испуганно посмотрел на жену, побледнел:

V // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Димин… — терӗ те Оська шуралса кайрӗ.

Димин… — сказал Оська и побледнел.

VIII сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Леля шуралса кайрӗ.

Леля побледнела.

Вовка Грушинӑн «Архимечӗ» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 69–84 с.

Ун леш енче виҫӗ енчен хыр йывӑҫҫисем хупӑрласа илнӗ ҫӗрте, «трикотажсен» ҫурчӗ шуралса ларать.

В дальней стороне ее, окруженный с трех сторон темными соснами, белел дом «трикотажей».

Шурӑ йӗкехӳре // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 34–46 с.

Ҫырма чӑнкӑ ҫыран тӗпӗпе шуралса пушхир пек сарӑлса выртать.

Помоги переводом

Пысӑк хыпар // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 29–33 с.

Хуҫи шуралса, пӑшӑрханса кайнӑскер, ахлатса тата пуҫӗпе сулкаласа хӑй патне спальнӑна кайнӑ.

Бледный, встревоженный хозяин, вздыхая и покачивая головой, вернулся к себе в спальню.

VI. Канӑҫсӑр каҫ // Николай Пиктемир. Антон Чехов. Каштанка: калав; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1941. — 48 с.

Ҫӗр ҫийӗ шуралнӑҫем шуралса пырать.

Помоги переводом

Вова хурлӑхӗпе савӑнӑҫӗ // Антал Назул. «Сувар», 2010.01.08, 1–2№№(835–836), 14 стр.

Кӑвакарса шуралса йӗплӗ ҫӑмхасем ҫаплах шӑртланаҫҫӗ.

Седые колючки топорщатся.

6 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Тӑнлав патӗнченех пуҫланаҫҫӗ те, сайрарах кӑна ҫамрӑк йӗтӗн пек шуррӑн шуралса куҫ ҫийӗпе тӑсӑлаҫҫӗ, унтан, тулли пучахлӑ кӗлте евӗр пӗр ҫӗре пухӑнса, сӑмса тӑррине купаланса лараҫҫӗ.

Начинаясь где-то у висков, они ползли над глазами реденькой русой порослью и собирались у переносицы густыми седыми пучками.

6 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Ҫӗр ҫинче те, сарайсен улӑм ҫивиттийӗсем ҫинче те ҫӗнӗ юр куҫа шартармалла шуралса выртать.

На земле, на соломенных крышах сараев ослепительно белел молодой снежок.

XXV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Хӗвелтухӑҫӗнче тул ҫути шуралса килме пуҫласан, вӑл тӑртанчӑк хӗрлӗ питпе курницӑна таврӑнчӗ.

С опухшим красным лицом она вернулась в горницу, когда на востоке чуть забелел рассвет.

XVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Хурсем пек шуралса кайнӑ! — кӑшкӑрчӗ Прохор Зыков, тыткӑна лекнисем ҫине кӑтартса.

— До чего белые стали, как гуси! — воскликнул Прохор Зыков, указывая на пленных.

XV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Эсӗ мана ан юна! — терӗ Анохин, шуралса кайса.

— А ты мне не грози! — меняясь в лице, проговорил Анохин.

16 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Шофер, ҫаврӑнса, унӑн шуралса кайнӑ питӗнчен пӑхрӗ те, пӗр сӑмах каламасӑр газ хушрӗ.

Водитель оглянулся на его испуганное, бледное лицо и, ни слова не говоря, прибавил газу.

6 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Амӑшӗ шуралса, юпа пек хытса кайнӑ, ун куҫӗсем чарӑлнӑ, вӑл Костя ҫине пӑхнӑ та ӑна хулпуҫҫинчен ярса тытнӑ.

Мать побледнела, глаза ее расширились, она, остолбенев, посмотрела на Костю, потом схватила его за плечи:

4 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней