Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

чӗрине (тĕпĕ: чӗре) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Нина, тухса тарас пек чӗрине лӑплантара-лӑплантара, чӳрече патне хыпаланса пычӗ.

Помоги переводом

10 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Пурлӑхӗ-ырлӑхӗ тарамччӗ-ха, элле аҫу чӗрине те хӗрхенми пултӑн-и ӗнтӗ эсӗ, хӗрӗм?

Помоги переводом

10 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Санӑн, манӑн, тепӗрин чӗрине яшлӑх, илемлӗх вучӗ хыпса илнӗ.

Помоги переводом

8 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Куҫ хӳрипе ҫеҫ йыхӑр, кӑчӑк ҫеҫ турт — пӗри теприншӗн тем те, тем те туса пама хатӗр; хуш, чӗн — юратнӑ ҫынни хыҫҫӑн ним шухӑшласа тӑмасӑр ҫӗр варринче тухса ыткӑнӗ ҫав этемми, чӗрине, юратӑвне чӗптӗм юлмиччен кӑларса тыттарӗ, тепри вара-а…

Помоги переводом

8 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Амӑшӗ те пӑрахса кайрӗ, ав, Ҫуткас ҫутине яланлӑхах, хӑй те, Дина, вутлӑ юрату вучӗпе сасартӑк антӑхса, сисӗмлӗ чӗрине сасартӑк кӗллентерсе пӑхрӗ…

Помоги переводом

8 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Пуҫланасса та вӑл йӑсӑл-йӑсӑл ҫумӑрла мар, шатӑр-шатӑр аслатилле пуҫланчӗ те, аҫа ҫапса ҫунтарасла шалт! кӗллентерсе пӑрахрӗ халиччен ун евӗрри нимӗн те тӗкӗнсе курман хӗр чӗрине.

Помоги переводом

8 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Нинӑн ахаль те ыратман кунӗ иртмен чӗрине пушшех те ҫивчӗрех ҫӗҫӗпе чашлаттарма-и?

Помоги переводом

8 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Кӑшт ҫеҫ лектереймен, тет, чӗрине.

Помоги переводом

8 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Ҫук-им вара ҫут тӗнчен урӑхла тума ниепле май та», — асламӑш вилӗмӗ чӗрине шартарса, ҫатӑрласа асанлаптарнӑччӗ Динӑна ҫавӑн чух.

Помоги переводом

8 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Фома ҫав вӑхӑтра, шӑппӑн кулкаласа, чунне ҫӳҫентерекен туйӑмпа кӑтӑкланса тӑнӑ, ҫак туйӑм унӑн чӗрине темӗнле, тутлӑ шиклӗхпе ҫивӗччӗн, пӗҫертӳллӗн хыпаланӑ.

А Фома, тихонько посмеиваясь, испытывал жуткое чувство, остро и жгуче щекотавшее ему сердце какой-то странной, приятной и сладкой боязнью.

VIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Юрлакансем патӗнчен шартах чакса, Фома вӗсем ҫине сехӗрленнӗ пекех пӑхса тӑнӑ, юрӑ ун кӑкӑрне сиксе вӗрекен хум евӗр капланса кӗнӗ, юрӑри хуйхӑн урнӑ вӑйӗ унӑн чӗрине ыраттарса хӗстернӗ.

Отшатнувшись от певцов, Фома смотрел на них с чувством, близким испугу, песня кипящей волной вливалась ему в грудь, и бешеная сила тоски, вложенная в нее, до боли сжимала ему сердце.

VIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Унӑн пӳрнисен айӗнчи хӗлӗхсем чӗтренӗ, ӗсӗкленӗ, вӗсен янӑравӗ тата хӗрарӑмӑн лӑпкӑ сасси Фома чӗрине кӑтӑкланӑ.

Струны под ее пальцами дрожали, плакали, Фоме казалось, что звуки их и тихий голос женщины ласково и нежно щекочут его сердце…

VI // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Пӗлетӗр-и, — нумай пурӑнса курнӑ ҫын хӑш чухне хайӗн чӗрине хӑй пӑхса илет, вара, кӗтмен ҫӗртен, унта… тахҫанах манӑҫса кайнӑ япала тупать.

Знаете — у человека, много пожившего, бывают минуты, когда он, заглянув в свое сердце, неожиданно находит там… нечто давно забытое…

VI // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Унӑн кӳренӳпе тулнӑ чӗрине хӗсӗк пулнӑ, вӑл, куҫхаршисене хаяррӑн шӑмарса, анлӑ кӑкӑрне малалла карӑнтара-карӑнтара илнӗ, хӑйӗн ҫиллине сунтал ҫинче туптанӑ пек, йывӑррӑн, сулмаклӑ пусӑмсемпе каллӗ-маллӗ уткаланӑ.

Сердцу его, полному обиды, было тесно в груди, он тяжело и мерно топал ногами по полу, как будто ковал свою злобу.

VI // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ун чӗрине помещика курайманни, мӑшкӑла юлни тата ывӑлӗ умӗнче намӑс пуласса туйса тӑни ыраттарнӑ.

В сердце были гнев на помещика, досада на самого себя и стыд перед сыном.

IX // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Харпӑр хӑйне ҫеҫ юратса, хӑйшӗн пурӑнасси ҫинчен старик вӗрентсе пыни унӑн чӗрине тарӑн кӗрсе ларнӑ…

И возбужденное стариком честолюбие глубоко въелось в его сердце…

V // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Эрех ӗҫнипе ун пуҫӗ шавланӑ, чӗрине кӳренӳ — ҫынсем ҫине кӳренни лӑсканӑ.

От выпитой водки в голове его шумело, а сердце сосала обида на людей.

IV // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Фома тулли стакана хӑй умне туртса лартнӑ, пӗшкӗнсе чей сыпнӑ, ҫав вӑхӑтрах, чӗрине тӑвӑрӑлтарса, ашшӗ хыттӑн, кӗскен сывланине асӑрхаса ларнӑ…

Молча подвинув к себе стакан, Фома наклонился над ним и с тяжестью в сердце слушал громкое, короткое дыхание отца…

III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Фома ашшӗ ҫине ыратуллӑн пӑхса юлнӑ, ун чӗрине сехревӗн чӗтретекен сивви чӑмӑртанӑ.

Фома посмотрел— вслед отцу, колющий холод страха сжал его сердце.

III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Хӑйӗнче амаланса кайнӑ ҫуйкӑнлӑх ӑна хӗрарӑм чунӗпе ӳчӗн патши туса хунӑ, вӑл ҫак влаҫӑн вутлӑ пылакне тӑрана пӗлми ӗҫнӗ, вара ҫак техӗм унӑн ӑшчикӗнчен мӗнпур кӑнттамлӑха, ӑна халиччен салхуллӑх, айванлӑх сӑнне паракан майсӑрлӑха пӗтӗмӗшпех ҫунтарса кӑларнӑ, унӑн чӗрине ҫамрӑк мӑнаҫлӑхпа шӑварнӑ, ӑна хӑйӗн тивӗҫлӗхне туйса тӑракан ҫын тунӑ.

Вспыхнувшая в нем страсть сделала его владыкой души и тела женщины, он жадно пил огненную сладость этой власти, и она выжгла из него всё неуклюжее, что придавало ему вид парня угрюмого, глуповатого, и напоила его сердце молодой гордостью, сознанием своей человеческой личности.

III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней