Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

тӗллесе (тĕпĕ: тӗлле) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Эпӗ тӗм силленсе тӑракан вырӑна пӳрнепе тӗллесе кӑтартрӑм.

Я пальцем показал, где шевелилось.

Хӑмла ҫырлине кам ҫинӗ // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Ман пата пычӗ те, пӗшкӗнсе, пӳрнипе тӗллесе кӑтартрӗ.

Подошёл ко мне, нагнулся и потом пальцем показывает.

Эпӗ кӑмпа шырани // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Эпӗ ҫав кайӑк ҫине тӗллесе кӑтартма пуҫларӑм.

И я стал показывать на эту птицу.

Ӑмӑрткайӑк // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Анна Ивановна Маруся тетрадӗнчи сӑмахӑн малтанхи сыпӑкӗ ҫине тӗллесе кӑтартать.

И Анна Ивановна указывает на последнюю строчку в Марусиной тетради.

Кун хыҫҫӑн кун, эрне хыҫҫӑн эрне иртет… // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.

Маруся ним шарламасӑр ӑна тетрадь ҫине тӗллесе кӑтартать.

Маруся молча показывает ему на тетрадь.

Марусьӑн малтанхи отметки // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.

Ҫынсем пире тимӗр витнӗ, кӑвак сӑрпа сӑрласа эрешлесе пӗтернӗ пысӑк ҫурт ҫине тӗллесе кӑтартса ячӗҫ.

Люди указали на большую, расписанную синими узорами хату под железной крышей.

2 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

— Ак ҫапла, тӳрӗ каятӑр та… — терӗ мучи, васкамасӑр ҫаврӑннӑ май вӑрӑм патакпа ҫеҫенхирелле тӗллесе кӑтартса, — тӳрӗ каятӑр та, унта Белоцерковка сали пулать; лерелле, масар хыҫнелле кайсан — Андреевка хуторӗ, унтан леререхре — Шатохински, пан сали.

— Та оце, як пидете прямо, — сказал он, не спеша оборачиваясь и показывая в степь длинной палкой, — як пидете прямо, то буде село Белоцеркивка, а як що вон туды, за могилу, там хутор Андреевский, а ще дали наше село Шатохинское…

2 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Эпӗ, ним каламасӑрах, кадет ҫине тӗллесе кӑтартрӑм.

Взглядом я указал на кадета.

3 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Васька каласа пӗтермерӗ, вӑрт кӑна туртса кӗсйинчен афиша кӑларчӗ те каруҫель ҫинче чиркӳ ҫыннисене ӳкернӗ вырӑна пӳрнипе тӗллесе кӑтартрӗ:

Васька не договорил, сердитым движением достал из-за пазухи афишку и ткнул пальцем в то место, где на карусели были нарисованы духовные лица.

7 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Ман ҫине пӳрнипе тӗллесе, Мурат ҫапла калать:

Указывая на меня пальцем, Мурат говорил:

6 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Темӗскер кӗрӗст турӗ, хӑлха ҫумӗнчен пысӑк япала вӗҫсе иртсе кайнӑ пек туйӑнчӗ, пӗтем пуҫ янӑраса кайрӗ: «Ку мана тӗллесе печӗ-мӗн», — тесе шухӑшларӑм.

Что-то хлопнуло, что-то, как мне показалось; огромное пролетело мимо; в ушах зазвенело. «Это он в меня выстрелил», — подумал я.

Тӑватӑ кун // Ярукка Сантри. Гаршин В.М. Тӑватӑ кун: калав. — Шупашкар: Республикӑри чӑваш кӗнеки кӑларакан уйрӑм, 1924. — 38 с.

Ефим Кондратьевич, вӗсен ӗҫне пӑхса тухса, начартарах сӗрнӗ тӗлсене пӳрнипе тӗллесе кӑтартать.

Ефим Кондратьевич осматривает работу и молча показывает пальцем на огрехи.

Эсӗ вӗренсе ҫитӗн // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Авӑ, куратӑн-и, — эпӗ авӑ ҫав, кӑштах ҫӳлерехри вырӑн пирки калатӑп, — тӗллесе кӑтартать вӑл.

Вон, видишь — я про то место, повыше, говорю, показывает он.

Ҫыран хӗрринчи пӳрт // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Тускуб салтаксем енне ҫаврӑнчӗ, ханкӑр еннелле туйипе тӗллесе кӑтартрӗ:

Тускуб обернулся к солдатам и приказал, указывая тростью на пещеру:

Хао // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Вӗсем ҫине тӗллесе кӑтартса марсиансем куҫӗсене сехӗрленӳллӗн хӗсеҫҫӗ те шӑппӑн шӑхӑркалаҫҫӗ: «Тӳпе ывӑлӗ, хӑра вӗсенчен».

Указывая на них, марсиане жмурились и тихо свистали, — «бойся их, сын неба».

Гусевӑн ҫак кунхи ӗҫ-хӗлӗ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Ӗнер эпир кӳлӗ хӗрринче пултӑмӑр, хӗрлӗ ҫӑлтӑр тухрӗ те — вӑл ун ҫине тӗллесе кӑтартрӗ, калать:

Вчера мы были на озере, взошла красная звезда, он указал на неё рукой и сказал:

Аэлита ирӗ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

— Талцетл, — терӗ Аэлита ун ҫине пӳрнипе тӗллесе.

— Талцетл, — сказала она, указывая на него пальцем.

Тӗтреллӗ шарик // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

— Магацитл, — терӗ те марсиан — тӳпенелле тӗллесе кӑтартрӗ.

— Магацитл, — сказал марсианин и указал на небо.

Соацера // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Ҫав пуш хирлӗхелле тӗллесе кӑтартса Лось сӑнӗпе хӑйӗн аптӑравлӑхне сӑнарларӗ: ҫак тӑрӑх-хутлӑха мӗншӗн пӑрахса хӑварнӑ, вӑл мӗншӗн вилӗ?

Указывая на эту пустыню, Лось изобразил недоумение, — почему целый край покинут и мёртв?

Шӑллӑ-шӑллӑ тусен леш енче // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Гусев вӗсем енне ҫаврӑнса пӑхрӗ, чалӑшшӑн елпӗрсе кулчӗ, аппарат патне пырса малтан кӗпе-йӗм, ытти япала хунӑ икӗ михӗ кӑларчӗ, люка таччӑн пӑрса лартрӗ, унтан, салтаксене люк ҫине тӗллесе кӑтартса, маузерне аллипе шеплеттерчӗ, пӳрнипе юнарӗ, пит-куҫне хӑрушшӑн пӗркелентерчӗ.

Гусев оглянулся на них, усмехнулся криво, пошёл к аппарату, вынул из него два мешка с бельишком и мелочами, крепко завинтил люк, и, указывая на него солдатам, — хлопнул по маузеру, погрозил пальцем, скосоротился ужасно.

Марсиансем // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней