Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

пикенчӗ (тĕпĕ: пикен) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Пӗтӗмпех йӗркене кӗртмелле, эсир капитана суйлакан ҫын… — кунта Редж чарӑнчӗ, анчах ҫак самантрах пурин сӑнӗ те нимӗн те пӗлтерменле пулса тӑчӗ, хӑшӗ-пӗри ҫӗрелле пӑхма пикенчӗ, — ҫӗнӗ пуҫлӑх… мӗн пуррине пӗтӗмпех кӗленче ҫинчилле куртӑр.

Нужно привести все в порядок, чтобы тот, кого вы выберете капитаном, — здесь Редок приостановился, но в тот же момент лица всех сделались непроницаемыми, а некоторые даже потупились, — чтобы новый начальник видел все ясно, как на стекле.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Ҫапла сехете яхӑн тӑсӑлчӗ, акӑ Пэд пырне хӗрлӗ тӗтре тинех кӑтӑклама пикенчӗ, — ҫывӑрмашкӑн кайма вӑхӑт ҫитнине аса илтерет.

Так продолжалось около часа, пока красный туман не подступил к горлу Пэда, напоминая, что пора идти спать.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Сӑмаха хӑйӗн пуҫӗнче мар, урӑх ҫӗрте шырама хӑнӑхнисем! — кӑштах канса тӑрсан (вӑл хӑрӑлтатмах пуҫланӑччӗ) тепӗр хут пикенчӗ ҫулташӑм.

Тот, кто привык искать слово везде, кроме собственной головы, — продолжал мой спутник, сделав маленькую передышку, так как уже охрип.

«Тӑватӑ ҫил» штурманӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 117–123 с.

— Выльӑх-чӗрлӗхе пӗрле пӑхса усрани вӑл кӗтӳ кӗтнине ҫеҫ пӗлтермест, — ӑна ӑнлантарма пикенчӗ Никифоров.

Помоги переводом

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Тарт пӑхса тӑчӗ, кӗтрӗ, Блемерӑн куҫӗсем ҫӳхе тӗтрепе карӑнсан пӑшалне авӑрлама пикенчӗ.

Тарт смотрел, ждал и, когда глаза Блемера задернулись пленкой, — стал заряжать ружье.

III. Блемер Тарта тупать // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 91–116 с.

Штуцерне малалла тытрӗ те кайма пикенчӗ.

Взял штуцер наперевес и стал удаляться.

III. Блемер Тарта тупать // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 91–116 с.

Вӑл, «Кайрӑмӑр!» теме хӑяймасӑр, хыттӑн пакӑлтатать, урӑх ҫӗре куҫа-куҫа каять, лачкам тара ӳкрӗ, карап ҫинчи халхав, пурте аптӑраса тӗлӗнни, ӑна шырани ҫинчен вуннӑмӗш хут евитлеме пикенчӗ.

Он громко болтал, не решаясь сказать прямо: «Пойдем!» — сбивался, потел и в десятый раз принимался рассказывать о тревоге, общем недоумении и поисках.

III. Блемер Тарта тупать // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 91–116 с.

Блемер Тарта аллинчен ярса тытрӗ те пӳрнисене хуҫса пӑрма пикенчӗ.

Блемер схватил руку Тарта и стал ворочать ее, ломая пальцы.

III. Блемер Тарта тупать // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 91–116 с.

Лейтенант шутлама пикенчӗ:

Лейтенант стал считать:

I. Пӗри ҫук // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 91–116 с.

Вӑл пуҫне пӑрчӗ те тимлӗн итлеме пикенчӗ.

Он повернул голову и стал прислушиваться.

I. Пӗри ҫук // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 91–116 с.

Ҫав хатӗр аптӑраса ҫитнӗрен юлашкинчен вӑл ӑсӗнче шутлама пикенчӗ: «Пӗрре… иккӗ… вӑтӑр…» тата малалла та — «пин» тейичченех.

Это довело его, наконец, до того, что он стал считать мысленно: «Один», два… тридцать…» и так далее, пока не сказал «тысяча».

V. Хатӗрленӳ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

— Хамӑрӑн ачасем ал тупанӗсене сура-сура брашпиль тавра ташланине куртӑм та кабель молӗ патӗнчен, — хӑвӑрттӑн калама пикенчӗ матрос, — «вӗҫтер, васка, Летика» терӗм хама хам.

— «Летика, Летика», — сказал я себе, — быстро заговорил он, — когда я с кабельного мола увидел, как танцуют вокруг брашпиля наши ребята, поплевывая в ладони.

V. Хатӗрленӳ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Ҫав вӑхӑтра лавккаран урам урлӑшӗнче ҫапкаланчӑк мусӑкҫӑ виолончельне ӗнӗрме, ӑна тӳлек сӗркӗчпе хурлӑхлӑн те селӗммӗн калаҫтарма пикенчӗ; унӑн юлташӗ, флейтист, хӗлӗхсен юррине пыртан шӑхӑрса тухакан мӑкӑртатупа хупласа хучӗ; шӑрӑхра тӗлӗрекен картишӗнче вӗсем пуҫланӑ ҫӑмӑл кӗвве илтнӗ-илтменех Грэй малалла мӗн тумаллине ӑнланчӗ.

Тем временем через улицу от того места, где была лавка, бродячий музыкант, настроив виолончель, заставил ее тихим смычком говорить грустно и хорошо; его товарищ, флейтист, осыпал пение струи лепетом горлового свиста; простая песенка, которою они огласили дремлющий в жаре двор, достигла ушей Грэя, и тотчас он понял, что следует ему делать дальше.

V. Хатӗрленӳ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Юлашкинчен тавар туянакан куҫне пӗр тӗс кӗчӗ-кӗчех; вӑл кантӑк патӗнчи ҫемҫе пукан ҫине вырнаҫрӗ, шавлӑ пурҫӑна вӑрӑм вӗҫӗнчен туртса кӑларчӗ, ӑна чӗр куҫҫи ҫине пӑрахрӗ те саркаланса ларчӗ, шӑл хушшинчи чӗлӗмӗ пирки мансах пусмана нимӗн хускалми сӑнама-тишкерме пикенчӗ.

Наконец, один цвет привлек обезоруженное внимание покупателя; он сел в кресло к окну, вытянул из шумного шелка длинный конец, бросил его на колени и, развалясь, с трубкой в зубах, стал созерцательно неподвижен.

V. Хатӗрленӳ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Кулса ячӗ, тахҫан ачалӑхра эрех нӳхрепӗнче пулнӑ чухнехилле — аллине шӑрӑх хӗвеле хирӗҫ ывӑҫ тупанӗпе тытрӗ; унтан шыва шалалла ишсе кӗчӗ те гавань еннелле хӑвӑрттӑн авӑсма пикенчӗ.

Смеясь, он подставил руку ладонью вверх — знойному солнцу, — как сделал это однажды мальчиком в винном погребе; затем отплыл и стал быстро грести по направлению к гавани.

III. Шурӑмпуҫ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Вара вӑл ӗҫе пикенчӗ.

Тогда он занялся делом.

III. Шурӑмпуҫ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Хӑйне евӗрлӗ ӗҫпе хавхаланса — пӑталанӑскерӗн урисене те сӑрлама пикенчӗ ӗнтӗ, анчах кӗтмен ҫӗртен ашшӗ килсе кӗчӗ.

Увлеченный своеобразным занятием, он начал уже замазывать и ноги распятого, но был застигнут отцом.

II. Грэй // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Тӗрес-тӗкел теттине курнӑран кӑштах лӑпланнӑ Ассоль ҫыртан шуса анчӗ те палламан ҫын умнех пырса тӑчӗ, ҫакскер пуҫне ҫӗклесе пӑхасса кӗтнӗ май ӑна тӗпчевлӗн сӑнама пикенчӗ.

Отчасти успокоенная тем, что игрушка цела, Ассоль сползла по обрыву и, близко подойдя к незнакомцу, воззрилась на него изучающим взглядом, ожидая, когда он подымет голову.

I. Ӑрӑмҫӑ пӗлтерни // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Юлашки вӑйне пухса ура ҫине тӑчӗ те выльӑхӗсене апат пама пикенчӗ.

Собрав последние силы, она встала и принялась кормить скотину.

Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.

Матрена инке ӑна ӳкӗтлеме пикенчӗ:

Тетя Матрена бросилась к офицеру:

1 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней