Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

аякра сăмах пирĕн базăра пур.
аякра (тĕпĕ: аякра) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑрманта аякра иртсе каякан ҫула тупрӗҫ.

В лесу сбоку нашли обходную дорогу.

Кӗпер // Николай Иванов. Тихонов Н.С. Паттӑр партизан: калавсем; вырӑсларан Н. Иванов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 47 с.

Ҫапла унӑн ҫул хыҫҫӑн ҫул иртнӗ, хуҫасем Джек Лондон пек ҫынсене вӑйран кайиччен ӗҫлеттернӗ, анчах пуянлӑх тарҫӑсенчен ҫав-ҫавах аякра пулнӑ.

Так у него прошел год за годом, хозяева заставляли таких людей, как Джек Лондон, работать до изномождения, но богатства все равно были далеки от слуг.

Джек Лондон // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 3–4 с.

Аякра пӑр ҫӗмрен сиренин сасси ахӑрса-урса илтӗнӗт, — вӑл пӑр ватать-касать.

Вдали исступлённо выла сирена ледокола, где-то ломающего льды.

Юрату сасси // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Аппарат вӗсенчен питех аякра мар.

Аппарат мчался немного в сторону от них.

Ҫӗр // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Лосьӑн аякра ҫиҫсе ларакан юра ҫыртас, шӑлӗпе кӑшлас килет.

Лось решил куснуть, хватить зубами этого вдали сияющего снега.

Лось пӗччен юлать // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Аякра ӗшне хыҫӗнчен шӗвӗр вӗҫӗпе, пӑрӗпе ҫиҫсе ту тӑрри ҫӗкленет.

Вдали сверкала льдами, поднималась из-за рощи острым пиком горная вершина.

Лось пӗччен юлать // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Унӑн сасси аякра янӑрать.

Раздался его отдалённый голос.

Тускуб // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Аякра ту тӑррисен каҫхи шурӑм пуҫ ҫутипе исленнӗ юрлӑ конусӗ тӑсӑлать.

Вдали выступил, залитый закатом, снежный конус горной вершины.

Пусма ҫинче // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Ҫаран ҫине сарӑ кайӑксем вӗҫсе анчӗҫ те ҫунаттисене антарса шывӑн асамат кӗперӗллӗ сирпӗнчӗкӗсен айӗнче ҫатӑлтатаҫҫӗ, аякра симӗс тӑрна-тунсӑхҫӑ вӑрӑм урисемпе тӗнкӗлтеттерсе кумса ҫӳрет.

Опустились на луг жёлтые птицы и распушились, отряхиваясь под радужным фонтаном воды, вдали бродил на длинных ногах ярко зелёный журавль-меланхолик.

Сенкер ӗшнере // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Соацера сӑрт-ту хыҫӗнче аякра путса юлчӗ.

Соацера утонула далеко за холмами.

Сенкер ӗшнере // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Статуя хыҫӗнче аякра циркӑн капмар ишӗлчӗкӗсем, акведукӑн ишӗлсе аннӑ арккисен сивлек ӗлкисем курӑнаҫҫӗ.

Вдали за статуей виднелись огромные развалины цирка, унылые очертания рухнувших арок акведука.

Соацера // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Кӗтмен ҫӗртен аякра хуралҫӑ юлан учӗ хыттӑн кӗҫенчӗ.

Вдруг, звонко, вдалеке, заржала лошадь конного стражника.

Вӗҫев // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Аякра парк йывӑҫ-тӗмӗ уҫӑмсӑр, тӗтреллӗ ӗлкесемпе ӗренкеленнӗ.

Далеко — смутными и неясными очертаниями возвышались деревья парка.

Ҫулташ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Ун хыҫҫӑн чылай аякра, хулхушшине саралса кайнӑ ырхан папка хӗстерсе, «ҫыракан ҫын» утса пычӗ.

За ним на почтительном расстоянии шагал «писучий человек» с тощей порыжевшей папкой под мышкой.

5. // Леонид Агаков. Фадеев, А. А. Амгуньски полк: повесть; вырӑсларан Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 40 с.

Ҫапла майпа Хабаровск аякра тӑрса юлнӑ.

Таким образом, Хабаровск оставался в стороне.

4. // Леонид Агаков. Фадеев, А. А. Амгуньски полк: повесть; вырӑсларан Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 40 с.

Эпӗ те итлесе пӗрле кулаттӑм, анчах мастерской та, хам унта мӗн курса ирттерни те пурте хамран аякра тӑнине туяттӑм.

Я слушал и тоже смеялся, но чувствовал, что мастерская со всем, что я пережил там, — далеко от меня.

XVIII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

— Эй турӑ, акӑ ман май ҫине ҫав ҫӗрӗкскере ҫакса ячӗҫ, Викторушка — каллех аякра… — тетчӗ.

— Господи, вот повесили мне на шею гнилого этого, а Викторушка — опять в стороне…

XVI. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Хӗрарӑмсен санпа ӗҫ ҫук, эсӗ ир тухса каятӑн, каҫпа килетӗн; хӗрарӑмсем — аякра юлаҫҫӗ!

Бабы тебя не касаются, с утра ты ушел, вечером пришел; бабы — мимо!

XV. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Ун патне кӳршӗсем те, аякра пурӑнакан ял ҫыннисем те пухӑннӑ, килхушши туллиех чыхӑннӑ та ахлатаҫҫӗ, хӗрхенеҫҫӗ, шеллеҫҫӗ.

Собрались и соседи и дальние односельчане, набились во дворе, ахают, сожалеют, сочувствуют:

Балалайкӑллӑ Йӑкӑнат // Леонид Агаков. Троепольский, Г. Н. (1905-1995). Вунҫиччӗмӗш Прохор тата ыттисем: (агроном ҫырса пынисем). [Л. Я. Агаков куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 132 с. — 84–108 с.

Шӑмми-шакки тӗреклӗ, пӗвӗ вӑтам пӳрен ҫӳллӗрех, хырӑмӗ самаях хулӑн, урисем пӗр-пӗринчен чылай аякра тӑраҫҫӗ те ҫителӗклех ҫирӗп; пуҫӗ пысӑк, ҫамки ансӑртарах, анчах ытлашши ансӑрах та мар; сӑмси лаптакрах, сарлака та пуклак вӗҫлӗ, кӑвакрах тӗслӗн ҫутӑлса тӑрать; аялти тути, пӗтӗмӗшпе илсен, ҫӳлти тутинчен икӗ хут ҫурӑ хулӑнрах, анчах ытла кансӗрлемеллех хулӑн мар; пичӗ ҫинчи икӗ тарӑн пӗркеленчӗк — пурнӑҫра хура-шур курнипе пулнӑскерсем мар, ҫу пухӑнса кайнипе пулнӑ картлашкасем кӑна; кун пек пит ҫинче пысӑк куҫсем пуласса кӗтмелле, анчах та вӗсем пачах урӑхла, пӗчӗккӗ пулса тухнӑ, ҫӗрулми куҫӗсем пек тарӑн путса лараҫҫӗ, вӗсен тӗсне те уйӑрса илмелле мар, те тусанпа, те темскерпе витӗннӗ вӗсем.

Комплекция плотная, рост выше среднего, животик изрядно толст, ноги поставлены довольно широко и прочно; голова большая, лоб узковат, но не так уж узок; нос узловатый, широкий и тупой, слегка приплюснутый, с синим отливом; нижняя губа приблизительно в два с половиной раза толще верхней, но не так уж толста, чтобы мешала; две глубокие морщины — просто жировые складки, а не то чтобы следы когтей жизни; глаза на таком лице надо бы ожидать большими, а они, наоборот, получились маленькие, сидят глубоко, как глазок картофелины, и цвета неопределенного, будто подернуты не то пылью, не то марью.

Вунҫиччӗмӗш прохор, шуҫ ӑстисен королӗ // Леонид Агаков. Троепольский, Г. Н. (1905-1995). Вунҫиччӗмӗш Прохор тата ыттисем: (агроном ҫырса пынисем). [Л. Я. Агаков куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 132 с. — 41–83 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней