Поиск

Шырав ĕçĕ:

вӑрман сăмах пирĕн базăра пур.

вӑрман (тĕпĕ: вӑрман) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Вӑрман хуралҫи — лесник хӑйӗн ачи ӗҫсӗр сулланса ларнине юратмасть.
Не любит лесник, чтоб парнишка без дела валандался.

Йӗр тӑрӑх // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 86–95 с.

Вӑрман хуралҫи пӳртне юр хӳсе кайнӑ.
Замело лесникову избушку снегом.

Пӗрремӗш турат ҫине ларчӗ, ыталаса илсе вӑрман еннелле пӑха пуҫларӗ.
Долез до первого сука, уселся на нем; крепко охватил ствол руками и впился глазами в лес.

Тытӑҫу // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 73–85 с.

Смирькӑна вӑрман варринчен Зорькӑн ҫинҫе сасси илтӗниччен сехете яхӑн иртнӗ пек туйӑнчӗ.
Смирьке казалось, он простоял целый час, пока наконец услышал в глубине острова тонкий Зорькин лай.

Юр ҫине ларса вӑрман еннелле тинкерсе пӑхма пуҫларӗ.
Сел в снег и уставился на лес.

Йӗр тӑрӑх // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 73–85 с.

Вӑрман хӗррине, чӑнкӑ ҫыран тӗлнерех чарӑнса тӑмалла.
Стать посреди, примерно у обрыва над речкой.

Смирька вӗшле йытта ҫавӑтса вӑрман хӗррипе сулахай енӗпе пымалла.
А Смирьке взять гончего и пройти слева, вдоль кромки леса.

Аялтан вӑрман хӗррипе кантра карса хунӑ.
Низко на деревьях вдоль всей стены леса тянулась бечевка.

Вӗсен умӗнче пысӑк вӑрман курӑнать.
Впереди перед ними — на задах у школы — был большой остров леса.

Халь шкул пулнӑ вырӑнта ӗлӗк сӗм вӑрман кашласа ларнӑ иккен.
На том месте, где теперь школу построили, самый глухой лес был.

Хӑрасси ӳссех пырать // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 73–85 с.

— Вӑрман вӑл — шуйттан.
— Все же лес он дьявольский.

Хӑрасси ӑҫтан пуҫланса кайнӑ // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 73–85 с.

Вӗсем нихҫан та кунта вӑрман шӑшийӗсене йышӑнман.
Они иногда принимали к себе в подполье диких мышей, прибегавших из лесу.

Инкек музыкант // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 45–72 с.

Мулкач тунката патне ларчӗ те, вӑрман хӗрринче никам та ҫук-ши, тесе, малалла кайма хӑрушӑ мар-ши, тесе хӑлхисене хускаткаласа илчӗ.
Зайчишка и присел за ним, ушами шевелит, слушает: нет ли кого на опушке, не опасно ли дальше бежать?

Иккӗшӗ шурӑ, виҫҫӗмӗш — юр пек // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 41–44 с.

Тата ҫав вӑрман хӗрринчех ҫамрӑк шурӑ мулкач пурӑннӑ.
И ещё жил на той опушке молодой зайчишка, беляк.

Акӑ ӗнтӗ вӑрман хӗрринче пурӑнакан икӗ кайӑк.
Вот один и другой житель лесной опушки.

Юр тултарса лартнӑ вӑрман хӗрринче пӗр тискер кайӑк — юс пурӑннӑ.
У занесённой снегом опушки жил хищный зверёк — горностай.

Ун умӗнче, вӑрман хӗрринче, пӗр купа типӗ ҫапӑ выртать.
Впереди на опушке была куча хвороста.

Кукӑркут // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 39–40 с.

Типӗ туратсем урлӑ ури тупанӗсене питӗ асӑрхаса куҫарса пысӑк упа вӑрман тӑрӑх утать.
Большой медведь бесшумно крался по лесу, осторожно переступал голыми подошвами сухие сучки.

Хӗвел вӑрман ҫине хӑпарнӑ, ачашшӑн ӑшӑтать.
Солнышко поднялось над лесами и так ласково припекает.

Шыв кӑркки // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 36–38 с.

Пӗррехинче вӑл вӑрман тӑрӑх пручакпа утса пынӑ.
Один раз он шёл лесной просекой.

Пӗр ача ҫинчен // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 23–24 с.

Страницы:

Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Сайт:

Статистика