Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

темӗн (тĕпĕ: те) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
«Чи кӗтмен чӑрмавсем» темӗн чухлехчӗ — пурнӑҫ тени хаех «чи кӗтмен чӑрмавсемпе» пулса пырать.

«Исключительных обстоятельств» было сколько угодно — сама жизнь состояла из одних «исключительных обстоятельств».

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ун чунӗнче яланах темӗн янраса тӑратчӗ, ҫав ҫамрӑк янрава итленӗ чух пурӑнмашкӑн та ҫӑмӑлтарах пулатчӗ.

Всегда у него что-то звенело в душе, и легче становилось жить, как, бывало, прислушаешься к этому молодому звону.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Темӗн те шухӑшларӑм та эпӗ, пӗр шухӑш кӑна ман пуҫа кӗмерӗ: ҫакӑн ҫинчен мана шӑпах Ромашов каласа парасси.

Всё передумала я — только одно не приходило мне в голову: что об этом расскажет мне Ромашов.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл та темӗн мар-ха ӗнтӗ.

Но и это не имеет значения.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Хаҫатне илсе килни-килменни темӗн мар, унта мӗн ҫинчен ҫырнине вӑл пӑхмасӑрах пӗлет:

Но это не имеет значения — он помнит заметку наизусть:

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Эсир, Миша, темӗн ҫинчен каласа парасшӑнччӗ пулас-ха?

— Вы, кажется, собирались поговорить о чём-то, Миша?

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Чарса пӑхнӑ мӑчӑлтатми куҫӗнче темӗн ҫӗнни пур пек — ӗненни-ши?

В глазах, немигающих, широко открытых, появилось, кажется, что-то новое — усталость?

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӗҫлеке сӑмсаллӑ пӗчӗк Берта, кӑвакарса кайнӑскер, кашни чӗллине тытмассерен темӗн пӑшӑлтатрӗ, пит-куҫӗ те ҫуталчӗ унӑн.

Берта шептала что-то над каждым куском — маленькая, седая, с остреньким носиком, с расплывающимся взглядом.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Тата темӗн пӑшӑлтатрӗ; шӑлне ҫыртса, куҫне хӗссе тӑнӑн туйӑнчӗ вӑл мана, трубка ҫинелле йывӑррӑн сывлатчӗ пулас, тата пӗр сӑмах чӗнменни те, ытла аптраса ҫитни те мана ӳкӗте кӗртрӗ.

Он прошептал ещё что-то; мне представилось, как он стоит, сжав зубы, прикрыв глаза, и тяжело дышит в трубку, и это молчание, отчаяние вдруг убедили меня.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Анчах ку темӗн мар-ха.

Но это не имеет значения.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Лешӗ темӗн пирки ахальтен ҫеҫ ыйтрӗ те, Варяшӑн ку чи кирлӗ сӑмах иккенӗ ҫийӗнчех паллӑ пулчӗ — арҫынни пирки хуйхӑрнине пытарма питӗ кансӗр ҫав.

Он что-то спросил очень просто, она ответила, и сразу стало видно, как это важно для неё — говорить о муже — и как трудно скрывать своё горе.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ темӗн мӑкӑртатрӑм.

Я что-то пробурчала.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Темӗн мар, вӑл ҫынна эпӗ чи малтанхи хут куратӑп, ҫавӑ ҫеҫ.

— Да ничего, просто я вижу этого человека первый раз в жизни.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Темӗн мана сирӗнсӗр кичем пула пуҫларӗ-ха, Катя, — терӗ вӑл.

— Что-то мне стало скучно без вас, Катя, — говорила она.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫавӑн майлӑ темӗн те каларӗ вӑл.

и так далее, и так далее.

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Института ҫитиччен ӑсатрӑм ӑна эпӗ, унтан Петроградскине ҫуранах утрӑм, выртса канман каҫ хыҫҫӑн хам темӗн пек ывӑнса ҫитнӗччӗ.

Я проводила его до института и пешком пошла на Петроградскую, хотя чувствовала усталость после бессонной ночи.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Темӗн те пулма пултарать…

— Мало ли что может случиться…

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пӗр сӑмахпа каласан, Саня темӗн пӗлнӗ, начар пуласса сиснӗ, акӑ мӗншӗн вӑл «курнӑҫӑпӑрах, анчах час мар-ха» тет.

Словом, Саня что-то знал, что-то плохое, вот откуда это «непременно увидимся, но не скоро».

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӗсен пӗр-пӗрне каламалли темӗн чухлӗ!

Им обоим еще надо так много сказать друг другу!

30 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Хулӑн туя ҫине таянса, ухсахласа, вӑл чи малтан пирӗн пата пычӗ, хумханса кайса, сӑмах чӗнеймесӗр ман алла ярса тытрӗ, нумайччен силлерӗ, унтан ман пирки темӗн чул лайӑх сӑмах каласа пӗтерчӗ, ӑна пула анне те чӑтса тӑраймарӗ — йӗрсе ячӗ, эпӗ именнипе, хама хам вырӑн тупаймарӑм.

Опираясь на толстую палку, прихрамывая, он тотчас же пришел к нам, взволнованно обеими руками тряс мою руку, молча, не находя сперва слов, а потом сказал мне так много хорошего, что мама растрогалась до слез, а я не знала, куда мне деться от смущения.

30 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней