Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

хула сăмах пирĕн базăра пур.
хула (тĕпĕ: хула) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Асар-писер пысӑк арканчӑк пек те ирсӗр пушӑ вырӑн пек курӑнса выртать хула ҫак акӑш-макӑш илемлӗ те хӳхӗм тӗрӗсемпе тӗрленсе йӑлкӑшакан каҫ умӗнхи сехетре.

Великое разрушение и мерзостную пустоту являл город в этот предвечерний, пышно расшитый красками час.

12 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Урам хушшипе, тӑватшарӑн-тӑватшарӑн ретленсе, гусарсем иртеҫҫӗ, хӳмесем ҫумӗнче илсе кайма ӗлкӗреймен ҫын виллисем йӑваланса выртаҫҫӗ (австриецсене хӗссе кӑларас тесе, хула тулашӗнчи урамсенче ҫапӑҫнӑ чух вилнӗскерсем), ҫунтарса янӑ синагога ишӗлчӗкӗсенчен йӳҫек тӗтӗм йӑсӑрланса тухать.

По улице по четыре в ряд шли гусары, под заборами валялись неубранные трупы (вытесняя австрийцев, дрались на улицах предместья), чадный дымок сочился из-под развалин сожженной синагоги.

12 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Разведкӑсем хула патнелле тӑшманӑн вӑйлӑ кавалерийӗ килни ҫинчен пӗлтереҫҫӗ.

Разведки доносили, что к городу стягиваются крупные кавалерийские силы противника.

12 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Пилле, турӑҫӑм, тӑшман ҫине тапӑннӑ чухне мана, туррӑн чурине, тата манӑн хам ҫумри юлташӑмсене, пӗлӗтсемпе хупӑрла, хӑвӑн ҫӳлти пӗлӗт ҫинчи чул хула хӳмисемпе хӳтӗле.

Благослови, Господи, набеги идучи раба Божьего и товарищей моих, кои со мною есть, облаком обволоки, небесным, святым, каменным твоим градом огради.

6 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Австриецсем хула тулашӗнчи урамсем еннелле тараҫҫӗ.

Австрийцы бежали в улицы предместья.

5 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Тарланӑ кантӑклӑ бинокль витӗр пӑхнӑ чухнехи пек, хӑмӑр окоп йӑранӗсем тӑсӑлса выртнине тата хула еннелле тӗксӗм кӑвакрах кӗлеткесем чупнине курчӗ.

Как сквозь запотевшие стекла бинокля, видел бурую гряду окопов, серых людей, бежавших к городу.

5 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Хула умӗнче халь кӑна алтнӑ окоп шӑтӑкӗсем хӑмӑрланса выртаҫҫӗ, окопӗсем тӗлӗнче ҫынсем кӗшӗлтетеҫҫӗ.

Возле города бурели свежевырытые логова окопов, над ними кишели люди.

5 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ял хыҫӗнчи сӑрт ҫинчен хула курӑнать; тӑваткал-тӑваткал кварталсем, чул ҫуртсем, сад-пахча ярӑмӗсем, шӗвӗр тӑрӑллӑ костёлсем.

За деревней с холма виден был город: квадраты кварталов, кирпичные здания, разлив садов, шпили костелов.

5 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Дон хӗррине, Хопер шывӗ юхса кӗнӗ ҫӗртен инҫех мар вырнаҫса ларнӑ Чигонаки ятлӑ вӑр-хурахла хула казакӗсем каҫхине ҫав баржа ҫине тапӑннӑ та, баржа ҫинчи тӗлӗркелесе пыракан хурала пӗтӗмпех тураса тӑкнӑ, сухарийӗпе ҫар хатӗрӗсене ҫаратса юлнӑ, баржине шыва путарнӑ.

Казаки «воровского» городка Чигонаки, угнездившегося в верховьях Дона, неподалеку от устья Хопра, ночью напали на эту баржу, стражу сонную перерезали, сухари и зелье разграбили, а баржу затопили.

1 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Калама та ҫук хӑвӑрт ӳссе ларчӗ ҫак тӑпӑл-тӑпӑл та шурӑ ҫивиттиллӗ, тӳрӗ урамсемлӗ хула.

Невидимо быстро вырос городок, белокрыший и аккуратный, с прямыми улочками.

11 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ҫакӑн пек ӗнтӗ хула ҫынни кашни кун клуба, унта мӗн те пулин ҫӗннине курма тесе мар, хӑй нумай вӑхӑтранпа паллашса сӑмахлама хӑнӑхнӑ юлташӗсемпе курнӑҫма тесе ҫӳрет.

Так городской житель отправляется каждый день в клуб, не для того, чтобы услышать там что-нибудь новое, но чтобы встретить тех приятелей, с которыми он уже с незапамятных времен привык болтать в клубе.

II. Ҫул // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Хула витӗр те тухрӑм, апчху та турӑм, тутӑра кӑларса сӑмса та шӑнкартрӑм, усси пулмарӗ: йӑлтах манса кайнӑ; заставӑран иртсен, пӗр ултӑ ҫухрӑма яхӑн кайсан тин, аса илтӗм.

Проехал чрез город, и чихнул, и высморкался в платок, а все позабыл; да уже вспомнил, как верст за шесть отъехал от заставы.

Иван Шпонькӑпа унӑн аппӑшӗ // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Утне каялла ҫавӑрса Киев еннелле кайрӗ, тепӗр кун иртсен хула курӑнчӗ; анчах Киев мар, Галич, ку хула Шумск пек те мар, Киевран тата инҫетерех, Венгри те инҫе мар ӗнтӗ.

Погнал коня назад к Киеву, и через день показался город; но не Киев, а Галич, город еще далее от Киева, чем Шумск, и уже недалеко от венгров.

XV // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Апла пулин те, арӑмӗн ывӑна пӗлмен чӗлхи ҫаплах-ха ҫӑварӗнче сиккелет, вӑл вӗсем хула тулашнерехре пурӑнакан козак Цыбуля кумӗ патне ҫитичченех пӗр чарӑнмасӑр ятлаҫса пычӗ.

Однако ж, несмотря на это, неутомимый язык ее трещал и болтался во рту до тех пор, пока не приехали они в пригородье к старому знакомому и куму, козаку Цыбуле.

I // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Пысӑк хула ҫывӑхра пулни пур енчен те палӑрать.

По всему чувствовалась близость большого города.

X // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Вӑл вара Юргин панӑ пӗр ыйту ҫине ответленӗ май кӗтмен ҫӗртен хӑйӗн Мускаври пурнӑҫӗ ҫинчен: строительнӑй техникумра вӗреннине, ашшӗ халӑх ополченине кайнине, амӑшӗ чирлине, вӑл ун ҫинчен аса илсе час-часах макӑрнине, вӑрҫӑ пуҫланнӑ кунхине тантӑшӗсемпе хула тулашӗнче ҫӳренине каласа пачӗ…

И она, отвечая на какой-то вопрос Юргина, вдруг стала рассказывать о своей жизни в Москве; об учебе в строительном техникуме, о вступлении отца в народное ополчение, о больной матери, которая, наверное, часто плачет, вспоминая о ней, о том, как в день начала войны она гуляла с подругами за городом…

VI // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Кӗрт хӗвсе кайнӑ хула ҫине улӑхнӑ хӗвел урамсене, пӳрт тӑррисене куҫа йӑмӑхтармалла ҫутӑпа ҫутатрӗ, чӳречесенчен ҫулӑмланса кӗчӗ.

Солнце, встав над заснеженным городом, заливало слепящим светом улицы, крыши домов, билось, пламенея, в окна.

XXIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Пӗлместӗп, делегатсем килнӗ сӑлтавпа-и, пур ҫӗрте те хӑвасем, шавлӑ та савӑнӑҫлӑ ҫынсем утса ҫӳренӗ; е пӗри-тавра мӗн пурри пурте шап-шурӑ пулнӑран; е ҫакӑншӑн пуриншӗн те янкӑр тӳпене ҫӳле улӑхнӑ та унта ҫуркуннехи пек ҫавӑнӑҫлӑн ҫӳрекен хӗвел айӑплӑ пулӗ, — пӗр сӑмахпа каласан, кирек мӗн пултӑр та унта, анчах хула нихӑҫанхи февраль уйӑхӗн ӑшӑ кунӗсенче те паянхи пек илемлӗ пулса курман: унта мӗн пурри пурте ҫутӑлса, ҫиҫсе тӑрать, йӑлтӑртатать…

Не знаю, по причине ли приезда делегатов — гости, люди шумные, расхаживали повсюду, — оттого ли, что все кругом было белым-бело, или же всему виной явилось солнце, которое высоко поднялось в чистом небе и гуляло себе там по-весеннему, — только город в этот день выглядел еще красивее, чем в любую февральскую оттепель; все в нем блестело, искрилось, сияло…

XIX // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Хула пурӑннӑ, вӑл парӑнман — кӗрӗк ӑна татах ытларах ӑшӑтнӑ; проспектсем тӑвӑрланнӑ пулсан та, халӑхпа татах ытларах тулнӑ; тротуарсем пӗр аршӑн ҫӗкленнӗ, вӗсем тӑрӑх хула ҫыннисем вӗҫӗ-хӗррисӗр утнӑ; урамсенче машинӑсене ҫӳреме шырлан пек тӑвӑр вырӑнсем пулса тӑнӑ — кусем шанчӑклӑ хӳтлӗх; тиенӗ пятитонка пырать, анчах вӑл та курӑнманпа пӗрех!

А город жил и не сдавался, — белая шуба только еще больше его разогрела: проспекты стали хотя и тесные, но еще более людные; тротуары поднялись на аршин, и по ним шли и шли горожане; по улицам образовались узкие проезды в виде рвов — надежное укрытие; идет груженая пятитонка — и ту почти не видно!

XIX // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Пӑхса илчӗ те хӗл ҫилленсе кайрӗ, вара хула ҫине юра пӗрчӗпе мар, касӑк-касӑкпа ывӑтма пуҫларӗ — ӑна темле улӑпсем пӗлӗтрен кӗреҫесемпе тӑкнӑ тейӗн: хӗллен пур ҫурт-йӗрсене те, урамсене те, бульварсене те, садсене те витсе лартса: «Пӑхӑр-ха: хула тин ҫеҫ пурччӗ, халӗ авӑ, ҫук — ҫеҫенхир варринче пӗр шурӑ сӑрт кӑна выртать…» тесе каласси килнӗ пулмалла.

Посмотрела зима, обозлилась и стала валить на город снег не порошей, а комьями; видимо, хотелось зиме укрыть все строении, улицы, бульвары, сады и сказать: «А посмотрите — только что был город, и уже его нету, лежит среди степей один белый бугор…»

XIX // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней