Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

ҫӑмӑллӑн сăмах пирĕн базăра пур.
ҫӑмӑллӑн (тĕпĕ: ҫӑмӑллӑн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫак хӗр клиникӑра ӗҫлет; йывӑр самантсенче Робод унран аллине хӑйӗн ҫамки ҫинче тытма тӑтӑшах ыйтать, хускалманран туйми пулнӑ пуҫӗнчен пӗчӗкҫӗ те кӑмӑллӑ ҫак алӑ ҫӑмӑллӑн сӗртӗнессе халӗ те сапӑрланса кӗтет.

Это была девушка, служившая в клинике; часто в тяжелые минуты Рабид просил ее положить ему на лоб свою руку и теперь с удовольствием ожидал, что эта маленькая дружеская рука слегка прильнет к онемевшей от неподвижности голове.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 114–118 с.

Урине ҫӑмӑллӑн силлесе ларакан Консейль Гартӑн чее кулӑллӑ типӗ питне елпӗрсе тӗсерӗ; Гарт Консейлӗн мрамор ҫамкипе кӑвак куҫӗсенчен тӗмсӗлчӗ; унтан иккӗшӗ те тискер, усал, хура Вебера куҫ хӗсрӗҫ; Вебер вара хӑй енчен вӗсем патнелле куҫлӑхӗ айӗпе ҫип-ҫинҫе ухӑ йӗппи вӗҫтерсе ячӗ, ҫакӑн хыҫҫӑн виҫҫӗшӗ темӗскер сӳтсе явма пуҫларӗҫ.

Консейль, мягко качнув головой, посмотрел на сухое уклончиво улыбающееся лицо Гарта; Гарт взглянул на мраморное чело и голубые глаза Консейля; затем оба перемигнулись с Вебером, свирепым, желчным и черным; и Вебер, в свою очередь, метнул им из-под очков тончайшую стрелу, после чего все стали переговариваться.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 98–108 с.

Ҫакӑ ҫав тери хӑпартлануллӑ, ҫавӑнпах Роберт майӗпен-майӗпен ҫӑмӑллӑн, шӑппӑн сывлама пикенчӗ.

Это было так заразительно, что Роберт понемногу стал дышать легче и тише.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 85–91 с.

Гриф ҫӑмӑллӑн сывласа ячӗ.

Гриф облегченно вздохнул.

V. «Эпир ку». Арӑсланпа шакалсем. Арӑслансем мӗнрен хӑраҫҫӗ. Вӗҫӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 66–73 с.

Ҫӑмӑллӑн сике-сике вӑл ҫап-ҫутӑ темӗнле картлашкапа улӑхрӗ.

Легкими скачками взобрался он по некой освещенной лестнице.

V. «Эпир ку». Арӑсланпа шакалсем. Арӑслансем мӗнрен хӑраҫҫӗ. Вӗҫӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 66–73 с.

Гриф ӑна пуҫӗпе ҫӑмӑллӑн тӗртсе яриех уҫса ячӗ.

Гриф раскрыл ее легким движением головы.

III. Ҫӗнӗ «таркӑн» // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 66–73 с.

Вӑл тротуар ҫинчилле ҫӑмӑллӑн утать.

Он шел легко, как по тротуару.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 49–57 с.

Арҫын хӗре кӑкӑрӗнчен ҫӑмӑллӑн, кӗскен, тӳрккессӗн чышрӗ, — нимӗн шухӑшсӑр, хытӑ хупнӑ алӑка тӗкнӗн.

Он легко, коротким и равнодушным ударом толкнул ее в грудь, — просто, как отталкивают тугую дверь.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 23–48 с.

Шывӑн ҫемҫе тӗпӗ, ачашшӑн сӗртӗнекен, ҫӑмӑллӑн уҫӑлса ҫул паракан ӳсен-тӑран, юхӑм шампӑртатни, ҫил шавӗ, ҫыран хӗрринчи чечексен техӗмӗ, ӑнтӑлса таҫта васкакан пулӑсен кӑмӑллӑ калаҫӑвӗ тата ытти нумай-нумай сасӑ, халиччен илтменскерсем, Йӑр-йӑр чӗрине тӗпчемен-курман ытараймилӗхпе тултарса лартрӗҫ.

Мягкое дно, гибкие, послушные толчкам водяные растения, плеск струи, шум ветра, запах береговых цветов, бодрые голоса стремительных рыб и еще множество разных звуков, никогда не слыханных, наполнили сердце Струи неизведанным восхищением.

Йӑр-йӑр // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 10–14 с.

Эпир пӗрре курсах, ҫӑмӑллӑн паллашрӑмӑр.

Мы как-то сразу познакомились, с первого взгляда.

Уы-Фью-Эой ҫул ҫӳревҫӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 377–380 с.

Каҫхи вунӑ сехете яхӑн; «Фелицата» патне шлюпка ишсе ҫитрӗ те бортран ҫӑмӑллӑн шанклаттарчӗ.

Было около десяти вечера, когда к «Фелицате», легко стукнув о борт, подплыла шлюпка.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 347–370 с.

Ӗмӗтри ҫул ҫӳревне вӑл пӑтрашӑнчӑк сӑнарсемпе темиҫе минут хушши ӳкерсе кӑтартрӗ, унтан урине хуҫлатса меллӗрех вырнаҫрӗ те — ҫӑмӑллӑн анасласа, ассӑн сывласа шӑпланчӗ.

Несколько минут она расписывала воображаемое путешествие спутанными образами, затем устроилась поудобнее, поджав ноги, и легонько, зевотно вздохнула.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 347–370 с.

Энниок самантлӑх куҫне хӗсрӗ, уҫрӗ, тарӑннӑн сывлӑш ҫӑтрӗ, унтан шара аялтан мӗн пур вӑйпа тӗкрӗ; шар ҫиҫкӗнчӗ те инҫетрине чанклатса перӗнчӗ; хайхискер пӗкӗ пек айккинелле ыткӑнчӗ; малтанхи вара бумеранг евӗр каялла хӑвӑрттӑн кустарчӗ, лӑпкӑн сывланӑн, ҫӑмӑллӑн, майӗпен кусса тепӗр шара пырса лекрӗ.

На мгновение он зажмурился, открыл глаза, вздохнул и ударил изо всей силы под низ шара; шар блеснул, щелкнул дальнего, взвившегося дугой прочь, и, быстро крутясь в обратную сторону, как бумеранг, катясь все тише, легко, словно вздохнув, тронул второго.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

Халӗ Нок адреса вуланӑшӑн ӳкӗнет, анчах ӑна аса илмешкӗн хӑтланса пӑхрӗ те — ҫӑмӑллӑн чӗркеленӗ икӗ йӗркене ӑсӗ ҫӗнӗрен курма пачах мехел ҫитерейменнине ӑнланчӗ.

Теперь Нок жалел, что прочитал адрес, но, попытавшись вспомнить его, убедился в полной неспособности памяти воспроизвести пару легко начертанных строк.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Хыҫалта такам ҫӑмӑллӑн утнине сиссенех Нок калаҫма чарӑнчӗ: ытти ҫынна асӑрхасан старик кимӗ малашлӑхӗ тӗлӗшпе урӑхларах сӑмахлама пуҫлӗ, вӗсем патнелле килекен ҫын вара хӑйӗн инкекне, нумай-нумай пассажир ҫав тери ҫивӗч лару-тӑрӑва лекнине ӳсӗрскере ӑнсӑртран тухнӑ пӗр-икӗ сӑмахпах хыпарлӗ; старик пассажирсен хушшинче хӑвӑрт калаҫса татӑлма пултаракана, пуянраххине, тупасси ҫур чӗптӗм те иккӗлентермест.

Нок, услышав легкие шаги сзади, мгновенно оборвал разговор: старик, увидев еще людей, мог задуматься вообще над будущим лодки, а человек, шедший к воде, одной случайной фразой мог выдать пьянице всю остроту положения множества пассажиров, среди которых старик нашел бы, разумеется, людей сговорчивых и богатых.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Вӑйлӑ пӗр-пӗр ҫын сирӗн ура тупанӗ айне хӑйӗн аллисене хунӑ та — сире ҫӑмӑллӑн ҫӗклет те антарать, ҫӗклет те антарать…

Как если бы какой-нибудь сильный человек подложил вам под пятки свои ладони и стал вас легонечко подымать и опускать.

Супӑнь ешчӗкӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 170–176 с.

Питӗ ҫӑмӑллӑн пулса иртнӗччӗ ку ӗҫ.

Помоги переводом

4 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Нумай вӗсем, нумай, вӑрӑ-хурахсемпе ҫыхӑнса, ҫӑмӑллӑн пуранма ӗмӗтленекенсем, пурин патне те ҫитеймӗн.

Помоги переводом

4 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Анчах вӑрмана кӗрсен, хӑнӑхнӑ йӑлапа, атӑ йывӑррине пӑхмасӑр кушак пек ҫӑмӑллӑн, пӗр сас-чӳ кӑлармасӑр утрӗ Сӑпани, кирлӗ ҫӗре ҫав тери шӑппӑн ҫитрӗ.

Помоги переводом

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Куччановпа Курносов кӑмака ҫинче, паҫӑрхи пекех, пӗри хулӑннӑн харлаттарса та тепри сӑмса витӗр ҫӑмӑллӑн шӑхӑрттарса ҫывӑраҫҫӗ.

Помоги переводом

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней