Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

юратать (тĕпĕ: юрат) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑл чӗр чунсене вӗсене никам кансӗрлемесӗр, ирӗклӗн ҫӳренӗ вӑхӑтра сӑнама юратать, ҫав хушӑрах сунара та кӑмӑллать.

Он любил наблюдать животных в их естественном состоянии, но любил и охоту.

VI. Караванри шуйттан // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Гент караван ҫӗр каҫма ир чарӑннине юратать.

Гент любил, когда караван рано останавливался для ночлега.

VI. Караванри шуйттан // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Ӑс-хакӑл янкӑс капӑрчӑкӗсем ҫут ҫанталӑка юратнине нумай сӑмахлӑ монологпа палӑртса хӑлаҫланаҫҫӗ, вӑл вара сӑмахсӑрах юратать, вӑрманпа ҫеҫен хире, юхан шывпа ту капламлӑхне пӗр кӗвӗлле вӗҫӗмсӗр ӗнӗрлекен сӑвӑҫсенчен аванрах ӑнланать.

Без слов, без длинных монологов, до которых так падки духовные франты, любил он природу и по-своему понимал ее не хуже присяжных поэтов.

V. Мул тӑвӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Ун ҫине Дюрок мӗнлерех пӑхнине асӑрхарӑм та ӑнлантӑм: вӑл Моллие питӗ хытӑ юратать; вӑл арӑмӗн сапаланчӑк та хыпаланчӑк хусканӑвӗсене еплерех сӑнанине курсан манӑн хӑҫан га пулин Дюрок вырӑнӗнче пулса курас кӑмӑл амаланчӗ.

Я заметил, как смотрел на нее Дюрок, и понял, что он ее очень любит; и оттого, как он наблюдал за ее рассеянными, быстрыми движениями, у меня родилось желание быть когда-нибудь в его положении.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Мана, ав, мӑнукӑм сӗтӗрет: «Атя, асатте, урама, атя!» — манпа уҫӑлса ҫӳреме юратать.

А меня вот внучка таскает: «пойдем, дед, да пойдем», — любит со мной гулять.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

«Юратать, юратмасть, — терӗ мана ҫак хӗрарӑм, — сирӗн мӗнле тухрӗ?».

«Любит, не любит, — сказала мне эта женщина, — как у вас вышло?»

XVII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

— Хӑйне хӑй юратать, — терӗ Томсон.

— Самолюбив, — сказал Томсон.

XIV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

— Мӗншӗн юратать вӑл мана — пӗлместӗп, — терӗ вӑл.

— Не знаю, за что он любит меня, — сказала она.

IX // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

— Арпашӑнчӑк ӗҫ пулса пырать: Моллипе Ганувер пӗр-пӗрне тахҫанах пӗлеҫҫӗ, вӑл Моллие питӗ-питӗ юратать, анчах хӗрпе темӗн… ӑнланмалла мар.

— Происходит запутанное дело: Молли и Ганувер давно знают друг друга, он очень ее любит, но с ней что-то произошло.

VIII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Эпӗ ӑна ури ҫине тӑма пулӑшрӑм, ӑшӑмра хӗпӗртетӗп; анчах вӑл аллине манӑн аллӑмран тӳрех вӗҫертрӗ те йӑпӑр-япӑр ҫӗкленчӗ, хӑй хӗп-хӗрлӗ; ҫакӑнтанах ӑнлантӑм: вӑл хӑйне хӑй юратать — кушакла.

Я помог ему встать, внутренно торжествуя, но он выдернул свою руку из моей и живо вскочил сам, сильно покраснев, отчего я понял, что он самолюбив, как кошка.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Ӑна-кӑна шутламасӑрах цепран малалла тухма юратать.

Из цепи без толку вперед лезет.

XIV сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

— Ачи пырать-ҫке, — тесе ҫирӗплетрӗ Сухарев, — анчах пӑртак вӗҫме юратать.

— Парень ничего, — подтвердил Сухарев, — форс только любит.

XIV сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Акӑ мана Сухарев ҫапла калать: унӑн Федька йӑлисем пур, тет, цепра сиксе тухма юратать, паттӑрлӑхӗпе усӑсӑр мухтанма шутлать, тет.

Мне вот Сухарев говорит: у негоде Федькины замашки, любит-де в цепи вскочить, храбростью без толку похвастаться.

XIV сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Вӑл хытӑ кӗмсӗртетме, шӑв-шав кӑларма кӑна юратать.

Было бы побольше грома, побольше паники!

VI сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Федя вӑрттӑн йӑпшӑнса пыма юратать: уншӑн пулсан лаша таканӗсем ан шаккаччӑр, шпорсем ан чанкӑртатчӗр, лашасем ан кӗҫенччӗр, — итлемен лашасене ҫавӑнтах сӑмсинчен чӑмӑрӗпе лектерсе илет, лашасем ҫинчи ҫынсем ан пӑшӑлтатчӗр, — итлемесен пӗр самах каламасӑрах ҫурӑмран саламатпа тӑсса илет.

Любил Федя подкрасться тихо, чтобы не стучали подковы, чтобы не звякали шпоры, чтобы кони не ржали — а не то кулаком по лошадиной морде, чтобы всадники не шушукались, а не то без разговоров плетью по спине.

VI сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Пӗтӗм ҫак вӑхӑтра, унӑн чӗтрекен пӳрнисем ҫӗҫӗ сусӑрлатнӑ ӳтӗн черчен шурӑлӑхне перӗннӗ чухне, вӑл пӗчӗкҫӗ ҫара ҫак кӑкӑра тӑранми-урмӑш туйӑмпа, ҫепӗҫҫӗн юратать — ҫак ҫепӗҫлӗх тилӗрӳ сирпӗнӗвӗсемпе ылмашӑнать, унтан — терт-асаплану…

Все это время, пока дрожащие пальцы его касались нежной белизны тела, изувеченного ножом, он испытывал бешеную ненасытную нежность к этой маленькой, обнаженной груди, — нежность, сменяющуюся взрывами ярости, и страдание.

VI. Тинг Блюма хӑваласа ҫитет // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 383–426 с.

Юс Дейпа йӗкӗлтешме юратать, — вал Дея темшӗн кураймасть.

Юс любил подразнить Дея, — слепой был ненавистен ему.

Суккӑр Дей Канет // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 379–382 с.

Гонасед пӗлме юратать, тачка, ҫынна шанать тата — романтик.

Гонасед был любопытен, тучен, доверчив и романтичен.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 363–369 с.

Ҫамрӑк хӗрарӑма туй хыҫҫӑнхи пӗрремӗш уйӑх та пулин телей кӳреймерӗ, — вӑл вара хӑйӗн упӑшкине хӗрӳллӗн юратать, ҫавӑнпах-тӑр упӑшкин уйрӑлӑва хатӗрлекен, шухӑшласа тӑвакан ӗҫӗсене те асӑрхамасть.

Даже первый месяц брака не дал счастья молодой женщине, так горячо любившей своего мужа, что она не замечала его обдуманных действий, подготовляющих разрыв.

XV сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Вӑл ҫынсенчен йӗрӗнмест, вӗсене кураймасть те мар, анчах вӗсене кӗнекери ҫынсем пек юратать.

Он не презирал, не ненавидел людей, но любил их как людей в книгах.

VIII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней