Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

тӗтре сăмах пирĕн базăра пур.
тӗтре (тĕпĕ: тӗтре) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Обозӑн вӗҫӗ тӗтре витер курӑнмасть.

Конец обоза в тумане не просматривается.

Пӗр ывӑҫ ҫӗр // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 28–38 с.

Айлӑмра вара кӑвак тӗтре йӑсӑрланать.

А в низине ещё лежал сизый сумрак.

Пӗр ывӑҫ ҫӗр // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 28–38 с.

— Йӑлтах тӗтре хупласа илнӗ.

— Туман закрыл все.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

— Ҫырма тӑрӑхне тӗтре хупласа илнӗ.

— Туман залил долину реки.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Тӗтре ту хушӑкне варинккепе янӑ пек юхса кӗрет.

Туман, как в воронку, вливался в ущелье.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Тӗтре хупласа илеймен ту хушшинчи вӗтлӗх вӑрман ҫинче кӑнтӑр енчи ҫут нӑрӑсем — хырӑмне фосфор тултарнӑ пек ҫутӑла-ҫутӑла каяҫҫӗ.

Над горным подлеском, куда еще не дотянул туман, вспыхивали огоньки южных светлячков, крупных насекомых с брюшками, будто налитыми фосфором.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Аялтан, ҫырма тӗпӗнчен (унӑн шавлани илтӗнмест-ха) тӗтре йӑсӑрланса хӑпарать.

Снизу от реки (ее шум еще не был слышен) наползал туман.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Тӗтре витӗр улӑп пек курӑнчӗ мана Устин Анисимович.

Устин Анисимович надвигался на меня из тумана, как великан.

Улттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Тӗтре хупласа илнӗ ҫул ҫинче урапасем чакӑртатаҫҫӗ, ҫынсем пӗр-пӗринпе калаҫкаласа хире-хирӗҫ кӑшкӑра-кӑшкӑра, илеҫҫӗ.

В тумане по дороге скрипели колеса, шли и ехали люди, разговаривали, перекликались.

Улттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Эпӗ йӗпе курӑк тӑрӑх калитке патнелле пытӑм: ҫакнашкал ҫӑра тӗтре витӗр малтанхи трактора кам куртӑр ӗнтӗ?

Я прошел к калитке по мокрой траве, испытывая тревогу: кто же рассмотрит первый трактор в таком непроглядном тумане?

Улттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Тӗтӗм пек чӑпар тӗтре ӑшӗнче, бухтӑра тӑракан карапсен ҫӳллӗ мачтисем ҫумне пӗркенӗ хура парӑссем пек курӑнса, пирамида евӗр тирексем лараҫҫӗ.

На фоне серой дымки пирамидальные тополя напомнили мне корабли с черными парусами, свернутыми на высоченных мачтах.

Улттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Тӗтре таврари йывӑҫ пахчисене лаппӑшпе хупласа илсе, ҫӳлте, мана курӑнман хӗвел пайӑркисен айӗнче шӑранса ирӗлнӗ пек, катрам-катрамӑн юлхавлӑн чӳхенкелесе тӑрать.

Туман затопил соседние сады и колыхался ленивыми клубами, будто подтаивая под лучами невидимого мне солнца.

Улттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Сайра хутран вӑл тинӗсӗн кӑн-кӑвак инҫелӗхне тинкерсе пӑхса тӑрать, пӗр самантрах унӑн пит-куҫӗ тӗтре карса илнӗ пек тӗксӗмленсе каять.

Изредка он, забывшись, смотрел в далекую синеву моря, и лицо его как бы окутывалось туманом.

Иккӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Тӗтре хумӗсем ҫинчи евӗр силленсе, ишет те ишет.

Плывет и плывет, покачиваясь, словно на волнах тумана.

XXIX // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Халиччен вӑл, хӑйӗн ытти нумай юлташӗсем пекех, вӑрҫӑ хыҫҫӑнхи мире иллюзиллӗ, темӗнле тӗтре ӑшӗнче, ҫывӑхри ҫӗнтерӳн ылтӑн тӗтӗмӗ витӗр, чечексемпе музыка витӗр, вӑрҫӑн юлашки кунӗсен савӑнӑҫӗ витӗр куратчӗ.

До сих пор он, как и многие его товарищи, представлял себе послевоенный мир иллюзорно, в какой-то туманности, видел его как бы через золотую дымку близкой победы, сквозь цветы и музыку, сквозь пьянящую радость последних дней войны.

XXV // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Пӗтӗм тӗнче ун умӗнче симӗс тӗтре ӑшӗнче чарусӑррӑн ташлать.

Весь мир бешено прыгал перед ним в зеленом тумане.

XIX // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Хӗвел кӗмӗл тӗтре витӗр ҫутатать, ҫумӑр вӗтелсе те ҫӑралса пырать.

Солнце светило сквозь серебристую мглу, дождь становился мельче, гуще.

XIX // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Ҫав ӗмӗтсем тӗтре карса илнӗ инҫет еннелле тӳсӗмсӗррӗн туртӑнаҫҫӗ, ҫынсене шухӑшра ҫемйисемпе тата тусӗсемпе тӗл пултараҫҫӗ, тахҫантанпа курман ачасене ачашлаттараҫҫӗ…

нетерпеливо рвущиеся в окутанную сумерками даль, туда, где люди мысленно встречаются со своими семьями и друзьями, ласкают давно невиданных детей…

XVI // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Тул ҫутӑлас умӗн комбат Чумаченко хӑйӗн пулас команднӑй пунктне малти станцин кӑвак тӗтре ӑшӗнчен аран-аран курӑнса тӑракан водокачки патне куҫарма палӑртса хунӑччӗ.

На рассвете комбат Чумаченко наметил было свой будущий КП у станционной водокачки, едва видневшейся в синеватой мгле на горизонте.

XII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Дунай шывӗн тепӗр енче, шурӑ тӗтре ӑшӗнче, Буда пытанса ларать, унӑн кварталӗсем, картлашка-картлашка пулса, ҫыран хӗрринех анаҫҫӗ.

На той стороне Дуная в белесой мгле тонула Буда, опускаясь террасами кварталов к самому берегу.

XXIII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней