Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

ик (тĕпĕ: икӗ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Халӗ, юрӑра каланӑ пек, ик айкки те тӑвайкки.

А сейчас куда ни кинь — везде клин.

Ӗҫ ҫинче // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Вӗсем иккӗшӗ ик тӗрлӗ.

Они разные, очень разные.

Купӑс калакан // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Хӗрарӑм пӗр хушӑ чӗнмесӗр тӑчӗ те сасартӑк ик аллипе те шӑтӑк хӗрринчен ҫатӑрласа тытрӗ, куҫҫулӗпе калаҫма пуҫларӗ:

Женщина помолчала, потом вдруг, схватившись обеими руками за край отверстия, заговорила со слезами:

Серепе // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Варри тӗлӗнче — ик ал лаппи сарлакӑш тӑваткал шӑтӑк.

А в середине ее — дыра ладони в две величиной.

Серепе // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Шур пуҫлӑ йытӑ малтан ик уран тӑрса сӗтел ҫине нӑш-нӑш шӑршласа пӑхать, вара тин арҫынсем хыҫҫӑн сӗнкӗлтетет.

Собака, воспользовавшись моментом, мигом встала на задние лапы, обнюхала стол и, не обнаружив на нем съестного, потрусила за мужчинами.

Серепе // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

«Ки… ки…» — тесе тем калама тӑрать те вӑл сасси тухманнипе ик аллипе те пырне тытать.

— Му… му… — мычит он, пытаясь что-то сказать, но голос не идет, и он хватает себя за горло обеими руками, массирует его.

Серепе // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Аслӑк айӗнче, ик еннелле сирнӗ вӗрлӗксем хушшипе, малтан ҫара урасем, унтан ҫара кӗлетке курӑнать.

Между жердями сначала мелькнули чьи-то голые ноги, потом — обнаженная фигура женщины.

Шурча пупӗ (Малалли) // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Эпӗр вон иккӗн пӗр тӑвап, Вон ик пачӑр тытрӑмӑр, Вон ик пӑчӑр тирӗнчен Чӗн тилхепе турамӑр.

Мы ребята дюжие, Птиц поймали дюжину, Да из рябчиковой кожи Изготовили мы вожжи.

Ҫӗр вӑрлани // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Эх, сӑрийӗ, сар сӑра, Ӳсӗртет-ҫке пылсӑрах, Пӗр куркине ӗҫсессӗн Пӗр ураран ӳкерет, Ик куркине ӗҫсессӗн Ик ураран ӳкерет.

Что за пиво, что за дух, Крепче всяких медовух! На зачин чуть-чуть хлебнешь — Уж в одной коленке дрожь, А осушишь по второй — Так с обеих ног долой.

Ҫӗр вӑрлани // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Савтепи ҫилленме мар, кӗпи аркине ик енчен ик аллипе тытса ластӑр силлерӗ те тата лайӑхрах вырнаҫса ларчӗ, урисене пӗчӗк ача пек суллакаласа илчӗ:

Но Савдеби не только не обиделась, а, напротив, поправила оборки платья и уселась поудобнее, раскачивая ногами, словно ребенок.

Хӑвалӑхра // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

«Пӗрех хут, пусса пӑрахмаллаччӗ-мӗн ик сурӑхне те, ывӑл валли какай пулатчӗ», — текелесе Яриле пушӑ карта еннелле пӑхса илчӗ те лашине анкарти хыҫне кайса вӗренлерӗ.

«Эх, и что бы мне зарезать этих овечек да сына мясцом попотчевать», — сокрушается старик, печально оглядывая пустой двор; лошадь, низенькая и тощая, напомнила о себе негромким ржанием; Яриле взнуздал ее и отвел пастись за огороды.

Килте // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Ивук хыҫҫӑн ҫурални, вун ик ҫулхи чӗлхесӗр Ярмул, ҫулла шыва кӗнӗ чух ашшӗ куҫӗ умӗнчех пӗвене «путса» вилнӗ…

Родившийся после Ивука немой Ярмул «утонул» двенадцати лет от роду летом на речке, прямо на глазах у отца…

Яка Илле // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Савӑнса утать ик чун, Ҫичӗ ютӑн мӗн ӗҫ пур?

Помоги переводом

Вӑрманта // Константин Иванов. Константин Иванов. Нарспи: поэма. — Чебоксары: Чувашское книжное издательство, 2000. — 165 с.

Ик аллине тыттарчӗҫ ҫӑкӑр Чечекӗн пӗчӗк ачине.

Помоги переводом

XXXXII // Маркиан Удалов. «Тӑван Атӑл». — 2007. — 3№. — 95–117 с.; 4№. — 52–75 с.; 5№. — 40–72 с.

Ак ҫывӑхра хартлатрӗ ут — Ҫӗр чӗтретсе асамлӑн тухрӗҫ Уҫланкӑна ик юланут.

Помоги переводом

XXXX // Маркиан Удалов. «Тӑван Атӑл». — 2007. — 3№. — 95–117 с.; 4№. — 52–75 с.; 5№. — 40–72 с.

Ик тӗнче курӑм хӗреслерӗҫ Хӗҫӗсене — кая ҫул ҫук.

Помоги переводом

XXXX // Маркиан Удалов. «Тӑван Атӑл». — 2007. — 3№. — 95–117 с.; 4№. — 52–75 с.; 5№. — 40–72 с.

Ҫыран хӗрне пырсан паллаҫҫӗ: Ик вырӑс, пушкӑрт та чӑваш.

Помоги переводом

XXXVII // Маркиан Удалов. «Тӑван Атӑл». — 2007. — 3№. — 95–117 с.; 4№. — 52–75 с.; 5№. — 40–72 с.

Кунта ик чун та ик чӗре Пӗрле ҫунаҫҫӗ те тапаҫҫӗ.

Помоги переводом

XXXIII // Маркиан Удалов. «Тӑван Атӑл». — 2007. — 3№. — 95–117 с.; 4№. — 52–75 с.; 5№. — 40–72 с.

Ик куҫӗ, ҫӑлтӗрӑн ҫути, Самантлӑх сӳннӗ — палӑрмарӗ.

Помоги переводом

XXV // Маркиан Удалов. «Тӑван Атӑл». — 2007. — 3№. — 95–117 с.; 4№. — 52–75 с.; 5№. — 40–72 с.

Ах, куҫӗ, куҫӗ! — ик хӗлхем, Пӑхать асамлӑ та хӗрӳллӗ, Ҫиҫет сӑн-пичӗ хӗпӗртӳллӗ…

Помоги переводом

XXIV // Маркиан Удалов. «Тӑван Атӑл». — 2007. — 3№. — 95–117 с.; 4№. — 52–75 с.; 5№. — 40–72 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней