Поиск

Шырав ĕçĕ:

йывӑҫ сăмах пирĕн базăра пур.

йывӑҫ (тĕпĕ: йывӑҫ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Эпир Сергей Тимофеевичпа шутласа кӑлартӑмӑр: пире йывӑҫ питӗ нумай кирлӗ пулать.
А мы с Сергеем Тимофеевичем подсчитали: потребуется леса очень много…

XI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ӑҫтан тупӑпӑр йывӑҫ?
Где возьмем столько леса?

Ну, калӑпӑр, эпир кирпӗч заводне юсӑпӑр, кирпӗч рулӗ пирӗн, хӑшне-пӗрне хӑва авса тӑмран тӑвӑпӑр, анчах йывӑҫ кирлӗ.
Допустим, мы восстановим разрушенный кирпичный завод, заимеем кирпич, а часть построек будет саманная… а лес?

Пилӗкҫуллӑх план тӑрӑх уйри стансене, выльӑх картисене, лаша витисене туса лартмалла — ӑшӑ пулччӑр, ҫутӑ, йывӑҫ урайлӑ, ӗмӗрлӗх туса лартмалла.
По пятилетнему плану надо построить и станы, и скотные базы, и конюшни — светлые, теплые, на деревянных полах, да чтобы строительство было капитальное.

IX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ҫывӑхрах Тӗве-ту тӗттӗмленсе тӑрать, таврари сад пахчисенче йывӑҫ ҫулҫисем ҫуталаҫҫӗ.
Совсем близко темнела Верблюд-гора и поблескивали мокрые листья окраинных садов.

Вӗсем, йывӑҫ айне ларса, чикарккӑсем мӑкӑрлантарма пуҫларӗҫ.
Они сели под деревом и задымили цигарками.

VIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ҫемен йывӑҫ турачӗ касса илчӗ те, урапа айне хурса, урапана ҫурри таран ҫавӑрчӗ.
А Семен срубил толстую и длинную ветку, положил ее под колесо, повернул на полоборота.

Савӑнӑҫлӑ куҫӗсемпе йӑлтӑртатакан груша ҫулҫисем ҫине, йывӑҫ турачӗсем хушшинчен курӑнакан кӑвакрах пӗлӗт татӑкӗ ҫине тахҫанччен пӑхса выртрӗ вӑл.
И долго смотрел на блестевшие листья груши, на голубой лоскуток неба в просвете листвы.

VII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Эх, килсӗр-ҫуртсӑр ҫын эсӗ, Ҫемен, хурланма та кирлӗ мар сан, йывӑҫ айне вырт та ҫӗр каҫ…
Эх, бездомный ты, Семен, и нечего тебе горевать, а ложись-ка ты под дерево и коротай ночь…

Йывӑҫ ҫине таянчӗ те вӑл сехет ытла тӗлӗрнӗ пек тӑчӗ.
Опершись плечом о ствол дерева, он стоял, точно в забытьи, потеряв счет времени.

Вӗсем хапха умӗнче йывӑҫ айӗнче тӑнӑ.
Они стояли за воротами в тени дерева.

Вӑрҫӑра, ҫапӑҫӑва кӗрес умӗн, танкистсем пытанса сигнал кӗтнӗ вӑхӑтра хӑшӗ-пӗрисем вӑхӑта ирттерес тесе ерипен юрӑ ӗнерлеҫҫӗ е йывӑҫ айӗнче кӑвак пӗлӗте пӑхса выртаҫҫӗ, — ҫав вӑхӑтра та Ҫемен хӑйне валли ӗҫ тупатчӗ: атӑ тӳрлетет-и е шинель туми лартать-и…
На войне, перед вступлением в бой, когда танкисты ждали сигнала и прятались, некоторые медленно напевали песни, чтобы провести время, или лежали под деревом, смотря в голубое небо, — и в это время Семен находил себе работу: сапоги поправит или пришьет пуговицу к шинели…

Ӑҫтан ҫурт-йӗр тума йывӑҫ тупмалла?
В частности, где достать строительный лес?

V сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Йывӑҫ айне.
Под деревья.

IV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Кубань шывӗ пахча хыҫӗнчех юхса выртать; ҫумӑр хыҫҫӑнхи пек, шыв пӑтранчӑк, кӑпӑкланса юхать, ҫырана хаяррӑн перӗнсе иртет, йывӑҫ татӑкӗсем, хӑмӑш тымарӗсем, улӑм юхса иртет.
Кубань протекала в конце сада; сердито плескалась о берега мутная, точно после дождя, вода с широкой лентой пены на стремнине, плыли карчи, коренья камыша, солома.

Вӑл, йывӑҫ тӗмӗсене умӗнчен сире-сире, Сергей патнелле асӑрханса утса пычӗ, урисем сывлӑм шывӗпе йӗпенчӗҫ.
Она шла к Сергею, осторожно обходя кусты, и босые ее ноги были мокрые от росы.

Ҫемен юнашар ҫывӑрнӑ, унӑн пуҫӗ, минтер ҫинчен айккинелле кайса, йывӑҫ тӗмӗ ҫинелле аннӑ, кӑшт уҫӑлса ҫывӑракан хулӑн тутисем сывлӑм ӳкнипе кӗмӗл пек: йӑлтӑртатакан ҫулҫӑсене чуптунӑ пекех туйӑнать…
Семен спал рядом, скатившись головой с подушки, его толстые губы, слегка раскрытые и спящие, от росы выглядели словно серебро: казалось, целовали переливающиеся светом листья…

Куҫа курӑнми вӗт-вӗт кайӑксем, йывӑҫ турачӗсем ҫинче кӗшӗлтетсе, вӗҫӗмсӗр пӗр-пӗринпе тавлашса юрланӑ.
Крохотные, почти невидимые в листьях птички шныряли между веток и щебетали наперебой.

Хӑй вӑл вӑрманта выртать пек, унтах йывӑҫ турачӗсемпе тирпейлӗн витсе хупланӑ танкӗ те тӑрать.
И ему чудилось, будто он лежит в лесу и тут же стоит его танк, старательно укрытый ветками.

Тӗксӗм ҫутӑра йывӑҫ пахчисем чатӑр карса лартнӑ пек хура, е кӗл тӗслӗ те пӑч-пӑч кӗрен, е парашют пурҫӑнӗ пек шурӑ курӑннӑ.
Сады, тонувшие в сумеречном свете, были то совсем темные, как шатры, то пепельно-серые в розовых пятнах, то белые.

III сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Страницы:

Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Сайт:

Статистика