Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

пыракан сăмах пирĕн базăра пур.
пыракан (тĕпĕ: пыракан) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Григорий хӑйӗн пиччӗшӗ ларса пыракан малти ларкӑчран тытса утать.

Григорий шел, придерживаясь за переднее стульце, на котором сидел брат.

17 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Тӑмлӑрах вырӑнсенче, сӑртсенче ӗнсе пыракан тулӑ ҫулҫисем сарӑхса пӗтӗрӗнсе ларчӗҫ, хӑйӗн ӗмӗрне ирттернӗ тырӑ тунисем типсе шултӑркаса кайрӗҫ.

На суглинистых местах, на пригорках желтел и сворачивался в трубку подгорающий лист, пересыхал отживший свое стебель.

17 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Аксинья куҫҫуль капланса килнипе пӑтраннӑ куҫӗсемпе Григорин ҫӗр ҫине ҫирӗппӗн пусса пыракан тӗреклӗ урисене кӑмӑллӑн пӑхса илчӗ.

Аксинья ласкала мутным от прихлынувших слез взором сильные ноги Григория, уверенно попиравшие землю.

16 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Кил хуҫи кукшаланса пыракан пуҫне хыҫса илчӗ.

Хозяин почесал лысеющую голову.

15 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Григорий, хӑяккӑн малалла кармашса, Петрон пичевре ташласа пыракан строя тухмалли лашине пушӑпа ӑшалантарать.

Свешиваясь набок, Григорий горячил кнутом игравшего в упряжке Петрова строевика.

15 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Вӗсен мӗн ачаранпах пыракан юлташлӑх сисӗмӗ пӗтсе ларчӗ.

Лопнула вожжина дружбы, раньше соединявшая их.

13 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Малти кӗтесре — сӗтел, сӗтелне — хӑй умнелле тайӑнтарнӑ ялавсем ҫине юланутпала сиктерсе пыракан генерал Скобелев сӑнӳкерчӗклӗ клеёнкӑпа витсе хунӑ; икӗ пукан, ҫӳлте турӑшсем, — вӑл турӑшсем тавра элес-мелес хут ҫаврашкисем тыттарса пӗтернӗ.

Под передним углом — стол, клеенка с генералом Скобелевым, скачущим на склоненные перед ним махровитые знамена; два стула, вверху — образа в бумажных ярко-убогих ореолах.

12 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Анчах та вӗсем никамран та пытармасӑр тенӗ пекех пурӑнаҫҫӗ, вӗсене пӗр-пӗринпе темӗнле пысӑкрах сисӗм, кӗске вӑхӑтлӑх ҫыхӑну евӗрлӗ мар япала ҫыхса тӑрать, ҫавӑнпа та хутор ҫыннисем — ку ҫыхлану лайӑх ҫыхӑну мар, вӑл пачах йӗркерен тухакан, намӑса пӗлменнипе явӑнса пыракан япала тесе шутларӗҫ те, темле лайӑх мар ӗҫ пуласса кӗтсе шӑпланчӗҫ.

Но они жили почти не таясь, вязало их что-то большое, не похожее на короткую связь, и поэтому в хуторе решили, что это преступно, безнравственно, и хутор прижух в поганеньком выжиданьице.

12 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ҫилпеле таткаланса пӗтнӗ пӗлӗтсем лӳпперрӗн кӑна шӑваҫҫӗ; вӗсем ҫул тӑрӑх сӗтӗрӗнсе пыракан Пантелей Прокофьевич вӑкӑрӗсенчен те иртсе каяймаҫҫӗ.

Обдерганные ветром тучки ползли вяло, не обгоняя тянувшихся по дороге быков Пантелея Прокофьевича.

9 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Авалтан тухнӑ йӑли ҫапла, Донран пуҫласа инҫетри ҫирӗк чӑтлӑхӗсем патне ҫитех вичкӗн ҫавасем айӗнче кимелсе пыракан улӑх хумханса, йынӑшса выртать.

Так повелось исстари, от Дона до дальних ольховых зарослей шевелился и вздыхал под косами опустошаемый луг.

9 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Тӑкӑрлӑк хушшипе иртнӗ чух Григорий хӑйне хирӗҫ утса пыракан Аксюшӑна курчӗ.

Уже подъезжая по проулку к двору, Григорий увидел шагавшую им навстречу Аксинью.

8 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Малтанах кая тӑрса юлчӗ те вӑл, кӗсрине кӗскен сиктерсе ҫеҫ хӑвалать, хӑйӗнчен сиккипеле айкарса пыракан юланутсен ярӑмӗн уйрӑм-уйрӑм сыпӑкӗсем ҫине тинкерсе пӑхать.

Отстав с самого начала, он ехал куцым намётом, с любопытством наблюдая за удалявшейся, разбитой на звенья цепкой скакавших.

8 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ҫулӗ тӑрӑх авӑ малтанхи пекех урапасем хӑлтӑртатса пыраҫҫӗ, малтанхи пекех лӳпперрӗн утаҫҫӗ йӗнер айӗн тарласа пыракан утсем; тӗссӗр-кӑвак кӗпеллӗ казаксем кӑна хӑйсен ураписем патӗнчен малти урапа патне хӑвӑрт чупа-чупа ҫитеҫҫӗ, ун тавра кӗпӗрленсе тулаҫҫӗ, ахӑлтатса шавлаҫҫӗ.

А по дороге так же громыхают брички, так же нехотя переступают запотевшие под седлами кони; лишь казаки в серых рубахах быстро перебегают от своих бричек к передней, грудятся вокруг нее, стонут в хохоте.

5 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Хӗвел ҫутинче лаша утнипе пӗр шай сиккеленсе пыракан хӗҫ аври тӗксӗммӗн йӑлтӑртатрӗ.

На солнце тускло блеснула головка шашки, подрагивавшая в такт шагам коня.

3 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Самӑрӑлса пыракан кӗлеткеллӗскер, вӑл аяккалла пӑрӑнса тӑнӑ Митька умӗнчен мӑнкӑмӑллӑн утса иртрӗ.

С достоинством пронес мимо посторонившегося Митьки свое полнеющее тело.

2 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Хӗвел ҫути хӗрӗн шурӑ кӗпине витӗр ҫутатрӗ те, Митька унӑн тулли урисен тӗксӗм кӳлепине тата аялти кӗпен вылянса пыракан чӗнтӗрне курса юлчӗ.

Солнце просвечивало белое платье, и Митька видел смутные очертания полных ног и широкое волнующееся кружево нижней юбки.

2 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Петртан ултӑ ҫул кӗҫӗнтерех пулин те, унтан пӗр пуҫ ҫӳллӗш ҫӳллӗрех пулнӑ, сӑмси ашшӗнни пекех — хурчканни евӗр кукӑр та усӑнчӑкрах, кӑшт чалӑшрах хушӑксенче сенкер куҫ шӑрҫисем ҫунса тӑраҫҫӗ, питҫӑмартисен лаптак шӑммисем хӗрелсе пыракан сарӑ-хӑмӑр тирпе витӗннӗ.

На полголовы выше Петра, хоть на шесть лет моложе, такой же, как у бати, вислый коршунячий нос, в чуть косых прорезях подсиненные миндалины горячих глаз, острые плиты скул обтянуты коричневой румянеющей кожей.

1 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

«Ҫук, эпӗ чан мар, — Иван Федорович! кӑшкӑрать вӑл, «чӑнах ҫапла, эсӗ чан», тет хӑй умӗнчен иртсе пыракан П… полкӑн полковникӗ.

— «Нет, я не колокол, я Иван Федорович!» — кричал он, «Да, ты колокол», — говорил, проходя мимо, полковник П… пехотного полка.

V. Аппӑшӗн ҫӗнӗ шухӑшӗсем // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Карчӑкпа хӗрӗсем вӗсене ӑсатма крыльца ҫине тухрӗҫ те, урапа ҫинче пуҫӗсене тӑсса пӑхкаласа пыракан аппӑшӗпе шӑллӗне нумайччен пуҫ тайса тӑчӗҫ.

Старушка и барышни вышли на крыльцо проводить гостей и долго еще кланялись выглядывавшим из брички тетушке и племяннику.

V. Аппӑшӗн ҫӗнӗ шухӑшӗсем // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Григорий Григорьевич, хыҫалалла ҫаврӑнса, вара Иван Федорович эрех патне пыракан сарлака ҫухаллӑ вӑрӑм аркӑллӑ сюртук тӑхӑннӑ Иван Ивановича курчӗ; сарлака ҫухи ун ӗнсине пӗтӗмпех хупласа тӑнипе, пуҫӗ урапа ӳречисем хушшинче ларнӑ пекех курӑнать.

Григорий Григорьевич, оборотившись назад, и Иван Федорович увидел подходившего к водке Ивана Ивановича, в долгополом сюртуке с огромным стоячим воротником, закрывавшим весь его затылок, так что голова его сидела в воротнике, как будто в бричке.

IV. Апат // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней