Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

илнӗ (тĕпĕ: ил) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Смолин шӑл витӗр шӑхӑрса илнӗ те айӑккалла пӑрӑннӑ.

Смолин свистнул сквозь зубы и отошел в сторону.

XIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Вӑл пуҫне сӗлтсе илнӗ те, хулпуҫҫийӗсене ҫӗклесе, лӑпкӑн ҫеҫ каланӑ:

Он качнул головой и, приподняв плечи, объявил спокойно:

XIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Янахӗ унӑн чӗтренӗ, хулпуҫҫийӗсем кӑртлата-кӑртлата илнӗ, алли пӳрнисем, сӗтел хӗррине ҫирӗппӗн ҫатӑртаттарса тытса, сӗтел ҫиттине тытамаклӑн чӑрмаланӑ.

Нижняя челюсть у него тряслась, плечи вздрагивали, и пальцы рук, крепко вцепившись в край стола, судорожно царапали скатерть.

XIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Купецсем хӑйсен ораторне ункӑ пек таччӑн сырӑнса илнӗ, ун ҫине ҫуланнӑ куҫсемпе пӑхнӑ, вӗсем ӗнтӗ, ытлашши хавхаланса кайнипе, унӑн сӑмахӗсене лӑпкӑн итлеме те пултарайман.

Купцы окружили своего оратора тесным кольцом, маслеными глазами смотрели на него и уже не могли от возбуждения спокойно слушать его речи.

XIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Кам пирӗн ҫинчен калать — ҫав ҫакна… калать! — кунта Маякин илемсӗр сӑмахпа вӑрҫса илнӗ, — урӑх нимӗн те мар!

А кто про нас говорит — тот говорит… — он смачно выговорил похабное слово, — и больше ничего!

XIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Яков Тарасович ҫӳҫенсе илнӗ, пичӗ ҫинчи пӗркеленчӗкӗсем, кулакан куҫӗсем патӗнчен тапранса тутисем патне ҫитиччен, пайӑркан-пайӑркан сарӑлнӑ, кукша пуҫӗ, темӗнле, тӗксӗмрех ҫӑлтӑр евӗр ҫуталса тӑнӑ.

— Яков Тарасович вздрогнул; морщины разошлись по лицу его лучами от улыбающихся глаз к губам, и вся его лысая голова стала похожа на какую-то темную звезду.

XIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Маякин, вӑхӑтлӑха чарӑнса, публика ҫине пӑхса илнӗ, унтан куҫхӳрипе савӑнӑҫлӑн кулса, сӑмахне татӑклӑ малалла тӑснӑ:

Маякин замолчал, обвел глазами публику и, торжествующе усмехнувшись, раздельно продолжал:

XIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Фома вӗсем ҫине пӗрин хыҫҫӑн теприне тишкерсе пӑхнӑ, вӗсем ҫинчен хӑй мӗн пӗлнине аса илнӗ.

А Фома смотрел то на одного, то на другого и вспоминал то, что ему было известно о них.

XIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Кун тӗксӗмленсе тӑнӑ; кӗрхи ҫумӑр пӗлӗчӗсемпе хупланса илнӗ тӳпе, тӑхлан майлӑ сивӗ тӗс парса, ҫырма шывӗ ҫинче тӗкӗрленнӗ.

День был серый; сплошь покрытое осенними тучами небо отразилось в воде реки, придав ей холодный свинцовый отблеск.

XIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Капитана кура, хӑнасем те сӑхсӑхма пуҫланӑ, вӗсен картусӗсемпе цилиндрӗсем, хура кайӑксен ушкӑнӗ пек, сывлӑшра вӗлтлесе илнӗ.

Гости, следуя примеру капитана, тоже стали креститься, их картузы и цилиндры мелькнули в воздухе, как стая черных птиц.

XIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ежов ун ҫине пӑхса илнӗ, лачлаттарса сурнӑ, унтан сасартӑк ахӑлтатса кулса янӑ…

Ежов взглянул на него, плюнул и резко захохотал…

XII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ежов ун ҫине пӑхса илнӗ те, аллисемпе пуҫне сӑтӑркаласа, тӗлӗнтермӗшлӗн кулса янӑ.

Ежов посмотрел на него и странно засмеялся, потирая голову руками.

XII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— О, шуйттан!.. — пӑшӑлтатса илнӗ Ежов, шӑлӗсене шатӑртаттарса.

— О, дьявол!.. — прошептал Ежов и заскрипел зубами.

XII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Вӑл чышкипе Фомана юнаса илнӗ.

Он погрозил Фоме кулаком.

XII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ежов, хулпуҫҫийӗсене ҫӗклентерсе, сӗтел патне пынӑ, чей стаканӗпе ҫурри таран эрех тултарса илнӗ, ҫавӑнтах ҫӑтса янӑ, унтан, пуҫне лӑштах усса, сӗтел хушшине ларнӑ.

Ежов, подняв плечи, подошел к столу, налил половину чайного стакана водки, проглотил ее и сел у стола, низко опустив голову.

XII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Янахне ҫыхса янӑ тутар вӗҫӗсем пуҫӗ ҫинче икӗ пӗчӗкҫӗ мӑйрака пек тӑратӑнса тӑнӑ, вӗсем унӑн, калаҫнӑ май, чӗтрене-чӗтрене илнӗ.

Концы платка торчали на голове у нее, как маленькие рожки, и тряслись от движения ее челюсти.

XII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Хӗрарӑм пуҫне ухса илнӗ те, аллине Ежов еннелле тӑсса, шӑхӑруллӑн чашкӑрма пикеннӗ:

Женщина закинула голову, протянула к Ежову руку и заговорила с шипением и свистом:

XII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Унтан пуҫне Фома еннелле тайса илнӗ те алӑк урлӑ хӑяккӑн каҫса тухнӑ.

Затем кивнул головой Фоме и боком полез в дверь.

XII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Лешӗ Фома ҫине чалӑшшӑн пӑхса илнӗ те чӑкӑртатма пуҫланӑ:

Тот искоса взглянул на Фому и заскрипел:

XII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Лешӗ, килнӗ ҫын ҫине пӑхса илнӗ те чӑкӑртатакан сасӑпа: — Краснощеков… — тенӗ.

Тот взглянул на вошедшего и резким, скрипящим голосом сказал: — Краснощеков…

XII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней