Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

ӑнланмалла (тĕпĕ: ӑнлан) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Хӑй халь-халь йӗрсе ярасла, ӑнланмалла мар пӑхать.

Его взгляд был влажен и бестолков.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 405–414 с.

Хӗр ӳчӗ ҫинче икӗ тумлам юн курсан ҫакӑн пӗлтерӗшӗ каччӑна кӑшкӑру евӗр ӑнланмалла пулчӗ.

Он увидел две капли крови на теле девушки, смысл которых был ему понятен, как крик.

Ҫӗлен // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 381–386 с.

Ҫавӑ мӗн тата мӗншӗн пулнине ӑнланмалла.

Надо, видишь, понять, что это было и почему.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 371–376 с.

Капер, ӑнланмалла, шӳтлемест, анчах — суйлав мӗнле пулмалла-ха?

Капер, верно, шутить не будет, однако — какой же может быть выбор?

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 347–370 с.

Лисс халӑхӗ авантюристсемпе контрабандистсенчен тата моряксенчен тӑрать; хӗрарӑмсем ангелсемпе мегерӑсене пайланаҫҫӗ; ангелсем, ӑнланмалла ӗнтӗ, ҫамрӑк, пӑхсан ӗнтсе илесле хитре, ҫепӗҫ, мегерӑсем вара — ватӑ; анчах мегерӑсем те, ҫакна манас марччӗ, пурнӑҫра усӑ кӳреҫҫӗ.

Население Лисса состоит из авантюристов, контрабандистов и моряков; женщины делятся на ангелов и мегер; ангелы, разумеется, молоды, опаляюще красивы и нежны, а мегеры — стары; но и мегеры, не надо забывать этого, полезны бывают жизни.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 347–370 с.

Лисс евӗр ӑнланмалла мар, йӗркесӗр, ытарайми хула урӑх ҫук; паллах, Зурбагансӑр пуҫне.

Нет более бестолкового и чудесного порта, чем Лисс, кроме, разумеется, Зурбагана.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 347–370 с.

— Эсир таса тумланнӑ, — калаҫӑва тӑсрӗ Мард, — маншӑн ку ӑнланмалла мар.

— Вы чисто одеты, — продолжал Мард, — это для меня непонятно.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

Пӗтӗмпех ӑнланмалла пулать.

Все объяснится.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

Фекан пач ӑнланмалла мар сӳпӗлтетӗве йӗкӗлтевлӗ ятлаҫупа хуравласшӑнччӗ.

Фекан пытался разразиться ехидной бранью полнейшего недоумения.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 293–299 с.

Вӗсем пире ӑнланмалла мар темӗнле шухӑш тытнӑ!

У них какой-то непонятный нам замысел.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 293–299 с.

— Мана ӑнланмалла мар мӑкӑртату чӑнах та илтӗнчӗ, анчах калаҫу пулчӗ-ши ку е хӑяв-ылхану-ши — татӑклӑн калаймастӑп.

— Я слышал действительно невнятное бормотание, но был ли это разговор, или проклятие, решать не берусь.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 285–292 с.

Пире ӑш-пиллӗн, тараватлӑн, хумхануллӑн кӗтсе илнине ӑнланмалла ӗнтӗ.

Понятно, с каким утомительным вниманием и волнением встретили нас.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 211–227 с.

Ӑнланмалла: хӑйсене хӑйсем вӗлернин сӑлтавӗсене пӗлме ҫук, мӗншӗн тесен ҫыру тексчӗ, ӑслӑн-тӗплӗн хайланӑскер, утравҫӑсем ӑсран тайӑлнине е вӗсене «усал кӗрсе вырнаҫнине» мар, хальлӗхе уҫса парайман темӗнле сӑлтавсен мӗлкине ҫеҫ кӑтартаять.

Разумеется, причины самоубийства непостижимы, так как текст письма, написанного вполне здраво, указывает не на сумасшествие или «одержимость демонами», а лишь на следствие неких причин, покуда еще не выясненных.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 211–227 с.

Ӑнланмалла: дозине юри ҫапла хатӗрленӗ…» т.ыт.

Ясно, что доза была рассчитана с таким опытом…» и т. д.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 211–227 с.

Аялта тӑракан хӗр кавалерӗ ҫав таран ӑнланмалла мар ҫухалнине курсан ачанни пек пӗчӗк ҫӑварне тӗлӗннипе карсах пӑрахрӗ.

Девушка, стоявшая внизу, раскрыла от изумления маленький, детский рот при виде столь загадочного исчезновения кавалера.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 187–210 с.

Ҫак хушӑра пирӗн караппа паллӑ мар шхуна пӗр-пӗринпе перӗнчӗҫпе пӗрех; ӑнланмалла мар вӑй тӑлласа лартнӑн — хӑранипе хытса тӑтӑм…

Тем временем наше судно и неизвестный корабль почти прикасались друг к другу; скованный непонятной силой, я цепенел от ужаса.

Супӑнь ешчӗкӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 170–176 с.

Ӑнланмалла.

Помоги переводом

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Пэд ӳсӗрпе пӗрех; кӑмӑллӑн мӑшлатса юрӑ ӗнӗрлеме хӑтланчӗ, анчах унӑн чирлӗ карланкинчен хӑрӑлти ӳлевсӗр пуҫне нимӗн те тухмасть; карланки, ӑнланмалла, юрра-кӗвве пачах та хӑнӑхман, ку — манаха утӑ ҫиме вӗрентни манерлех.

Почти пьяный, Пэд одобрительно мычал, пытаясь затянуть песню, но ничего, кроме хриплого рева, не выходило из его воспаленной глотки, привычной к мелодиям менее, чем монах к сену.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Темскер ӑнланмалла марри пурах кунта.

Помоги переводом

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Ӑнланмалла! — терӗ кӗскен те татӑклӑн командир.

Помоги переводом

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней