Поиск
Шырав ĕçĕ:
Хӑй ҫине вӑл питӗ ҫӳхе ҫӑмӑл шурӑ туника тӑхӑнса янӑ, ӑна, аял енчен илемлетсе, ылттӑн хӑюпа тыттарнӑ, туника ҫийӗнчен, хутламӗсене пайламӑн майлаштарса, йӑрӑм-йӑрӑм пурпурлӑ шурӑ палла тӑхӑннӑ.
I сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.
Лось сӑмси шӑтӑкӗсене саркаласа, ҫӳхе бокалне чӑмӑрӗпе хӗстерсе ларать.
Лось пӗччен юлать // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.
Вӑрӑм, ҫӳхе тути хӗрри кулать:
Аэлита ирӗ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.
Унӑн ҫӳхе тути сиккелет, хура сухалӗ халачӗн ылтӑнпа ҫӗленӗ тӗрри ҫинче хускалкалать.Тонкие губы его двигались, шевелилась чёрная борода по золотому шитью халата.
Ӑнсӑртран пӗлни // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.
Тӗлӗрӳ витӗр, кулкаласа, вӑл куҫ харшисене пӗркелентерчӗ, — шӑва-шава иртекен хӗвеллӗ пӑнчӑсен ҫӳхе пийинчен шӑтарса тухмашкӑн вӑйӑмланать.
Кану // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.
Унӑн куҫӗсем каллех сивӗнчӗҫ, ҫӳхе тути йӗрӗнчӗклӗн чалӑшрӗ.Снова глаза его похолодели, тонкие губы скривились брезгливо.
Шӑллӑ-шӑллӑ тусен леш енче // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.
Чӗкеҫ шатриллӗ сӑмси ҫӳлелле пӑхнӑ та, ҫилпе куштӑрканӑ ҫӳхе тути хӗррисем хурлӑхлӑн, кӑшт хаяртараххӑн хутланса тӑнипе ниепле те ҫыхӑнман.
4. // Леонид Агаков. Фадеев, А. А. Амгуньски полк: повесть; вырӑсларан Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 40 с.
Кӗлетки, ҫанҫурӑмӗ Ельккан ни тулли, ни ҫӳхе мар.
6 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.
Вӑл ҫӳхе кӑвак пальтопаччӗ, аллисене брюки кӗсъисене чикнӗччӗ, шӑлӗсем хушшинче пирусчӗ, шӗлепки ӗнсе ҫинче ларатчӗ; унӑн кӑмӑла каякан сӑнӗ-пичӗ мана йӑл кулса пӑхатчӗ.
XV. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Ун чӑсӑмлӑ кӗввийӗ шухӑшлама кансӗрлемест, горностай ҫӑмӗнчен туна ҫӳхе кисточкӑпа икона ӳкер чӗкӗ тӑрӑх сӗркелесе, «сӑн умӗнхи» хутламӗсене сӑрлама, святойсен шӑмӑллӑ сӑнӗ-пичӗсем ҫине асап курнине палӑртакан вӗт пӗркелекчӗксене ӳкерме кансӗрлемест.
XIII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Катковӑн ҫамки ҫӳллӗ, сӑмси ҫӳхе, сӑн-пичӗ илемлӗ, хаваслӑ, пӗчӗкрех хура куҫӗсем выляса кӑна тӑраҫҫӗ.У Каткова — лоб высокий, нос тонкий, лицо симпатичное, веселое, с шустрыми черными глазами.
3 // Леонид Агаков. Троепольский, Г. Н. (1905-1995). Вунҫиччӗмӗш Прохор тата ыттисем: (агроном ҫырса пынисем). [Л. Я. Агаков куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 132 с. — 41–83 с.
Ҫак сӑмахсем хыҫҫӑн ҫӳхе стена хыҫӗнче тӗпӗртетсе илчӗҫ те, пӗр-пӗрне таптаса, ахӑлтатса кулса, урамалла сиксе тухрӗҫ.После этих слов за перегородкой затопотали и, давя друг друга, вывалились со смехом на улицу.
2 // Леонид Агаков. Троепольский, Г. Н. (1905-1995). Вунҫиччӗмӗш Прохор тата ыттисем: (агроном ҫырса пынисем). [Л. Я. Агаков куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 132 с. — 41–83 с.
(Ҫӳхе стена хыҫӗнче — пусӑрӑнса, анчах та пурте пӗр харӑс кулаҫҫӗ.)
2 // Леонид Агаков. Троепольский, Г. Н. (1905-1995). Вунҫиччӗмӗш Прохор тата ыттисем: (агроном ҫырса пынисем). [Л. Я. Агаков куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 132 с. — 41–83 с.
Ҫӳхе стена хыҫӗнче пӗтӗмпех илтӗннӗ те, артельщиксем мӗнрен мӗн пулассине хӑвӑртах тавҫӑрса илнӗ.За перегородкой все было слышно, и артельщики очень быстренько смекнули, что к чему.
2 // Леонид Агаков. Троепольский, Г. Н. (1905-1995). Вунҫиччӗмӗш Прохор тата ыттисем: (агроном ҫырса пынисем). [Л. Я. Агаков куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 132 с. — 41–83 с.
Кӗске, чӗркуҫҫи патне ҫеҫ ҫитекен юбки купарчине ҫат тытса темӗн пысӑкӑш футбол мечӗкӗ пек кӑтартать, юпа пек ура хырӑмӗсене ҫӳхе чӑлхапа туртса лартнӑ; кофти тӑвӑр, ун ӑшне кӑкрисем аран-аран вырнаҫаҫҫӗ; кӑкри умӗнче тутлӑ икерчӗ евӗрлӗ темӗн пысӑкӑш брошка: кур, епле культурӑллӑ эпӗ, тет ӗнтӗ вӑл!
Гришка Хват // Леонид Агаков. Троепольский, Г. Н. (1905-1995). Вунҫиччӗмӗш Прохор тата ыттисем: (агроном ҫырса пынисем). [Л. Я. Агаков куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 132 с. — 18–40 с.
Ҫӳхе ҫӑкӑр чӗлли тата хулӑм аш касӑхӗ касса илсе ҫиекенӗ вӗсене пӗрле тирпейлесе тытать, икӗ аллипе те ҫӑвар патнелле илсе пырать, — тути унӑн чӗтрет, вӑл ӑна йытӑ чӗлхипе ҫуланӑ пек вӑрӑм чӗлхипе ҫулать, вӗтӗ те ҫивчӗ шӑлӗсем курӑнаҫҫӗ, — вара сӑн-питне аш патнелле йыта манерлӗ тайӑлтарать.
XII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Унӑн хӑрах ура лаппине татса илнӗччӗ, вӑл аллине вӑрӑм патак тытса, уксакласа утатчӗ, хӗлле те ҫулла та пуп тумтирӗ йышши ҫӑмӑл, ҫӳхе ваткӑллӑ сӑкман кастрюля евӗрлӗ темле бархат картус тӑхӑнса ҫӳретчӗ.
XII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Ҫӳхе куҫхаршийӗсене кӑшт ҫӗклентерсе вӑл ман ҫине пӑхатчӗ те, йывӑррӑн сывласа, эпӗ пӗлсе ҫитнӗ майлӑ сӑмсипе калатчӗ:Чуть приподняв тонкие брови, она смотрела на меня и, вздыхая, знакомо говорила в нос:
IX. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
— Ф-фу, мӗнле ухмах ҫынсем! — терӗ вӑл ҫӳхе куҫхаршийӗсене вылятса.— Ф-фу, какие глупые люди! — сказала она, сдвинув тонкие брови.
VIII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
— Пурпӗрех вӗлеретӗп ачине! — терӗ салтак ҫӳхе сасӑпа.— Всё едино, — сказал солдат тонко и высоко, — убью мальчишку!
VI. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.