Поиск
Шырав ĕçĕ:
Эппин, ир те каҫ та, сехетсерен, Кӗҫени вучахӗнче кӑварӗ епле тӗлкӗшсе тӗссӗрленнине курса чӗрене татӑкӑн-татӑкӑн таткаламалӑх ҫеҫ тӑрса юлчӗ иккен вӑхӑт?
6 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.
Вӗсен лӑпкӑ-лӑпкӑ та чӗлтӗр-чӗлтӗр вӗҫевӗнче чӗрене темӗнле ҫывӑх та ырӑ-ырӑ ӗнернӗ кӗвӗ пур.
6 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.
Вӗсем чуна кӑшласа ҫисе кӑларнӑ пек туйӑнатчӗ, вӗсен ӑслӑ сӑмахӗсем чӗрене хӗрлӗн тутӑхтарнипе хупласа пыратчӗҫ.Они как бы выедают душу, их речи — умные речи, — покрывают сердце рыжею ржавчиною.
XX. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Анчах вӑл пурӑнӑҫ ҫинчен мӗн калани, пуринчен ытла Уҫӑп ҫинчен каланӑ сӑмахӗсем ман чӗрене пит хытӑ пусса илчӗҫ.Но я был очень подавлен всем, что он сказал о жизни, особенно его словами про Осипа.
XIX. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
— Чӗрене тапратса ячӗ ҫав качака таки… ҫав тери хурлантарса ячӗ…
XIX. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Вӑл мана пӗр пачка приложенисем кӳрсе пачӗ, эпӗ Флоберӑн ӑслӑ ӗҫне вуласа тухрӑм, вӑл мана темӗн чухлӗ святойсен пурӑнӑҫӗсене, кӗнекеҫӗ каласа кӑтартнӑ историсенчен хӑшпӗр япаласене аса илтеретчӗ, анчах вӑл ман чӗрене ӑраснах тарӑн кӗрсе юлмарӗ, унпа юнашар пичетленӗ «Тискер кайӑксене йӑвашлатакан Упилио Файмалин мемуарӗсем» ятлӑ япала мана ытларах кӑмӑла карӗ.
XVI. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Анчах ӑмӑрткайӑк куҫӗ те Ҫав вӗри хупӑлча витӗр тухас ҫук, Чӗрене кӗрсе пӑхас ҫук…Но и орла не могут взоры Сквозь эти жаркие затворы Пройти — и в сердце заглянуть…
XIII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Ҫав юрӑсене итлесе эпӗ юрӑҫӑран тата этемсем тӗлӗшӗнчен унӑн илемлӗ влаҫ пулнинчен шутсӑрах кӗвӗҫеттӗм; чӗрене тем хӑрушшӑн хумхантаракан япала пырса кӗрсе ӑна ыратмаллах сарӑлтарса яратчӗ, макӑрас килетчӗ тата юрлакан ҫынсене: «Эпӗ сире юрататӑп!» тесе кӑшкӑрас килетчӗ.
XIII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Паллах, начальник «эпӗ» тенипе пуҫланакан, чӗрене йӑпатса ирӗлтерсех яракан сӑмах калама хатӗр пулнӑ, анчах Прохор Палыч вӑл хатӗррине ӑнланайман-ха.
1 // Леонид Агаков. Троепольский, Г. Н. (1905-1995). Вунҫиччӗмӗш Прохор тата ыттисем: (агроном ҫырса пынисем). [Л. Я. Агаков куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 132 с. — 41–83 с.
Ун пекки пулсан хӑйӗн йӑнӑшне йышӑнма, чӗрене хытарса лартсах малтанхи арӑм патне таврӑнма пулать: юлашкинчен вара ҫапла пулса тухать — унӑн пӗртен-пӗр арӑм ҫеҫ, ак ку, хальхи, йӑнӑш кӑна вӑл.
Вунҫиччӗмӗш прохор, шуҫ ӑстисен королӗ // Леонид Агаков. Троепольский, Г. Н. (1905-1995). Вунҫиччӗмӗш Прохор тата ыттисем: (агроном ҫырса пынисем). [Л. Я. Агаков куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 132 с. — 41–83 с.
Вӑл ялан ҫӗнӗ пек, халиччен курман пек туйӑнакан, пит сайра ҫеҫ тӗл пулакан илемлӗхпе чиперччӗ; ҫав илемлӗх яланах чӗрене ӳсӗртсе яракан савӑнӑҫпа тултарать.
X. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Ун чӗлхи, ҫав тери тӗрӗс те хитрелетсе хуни-мӗнӗ ҫукскер, малтан мана темле лайӑх мар пекле тӗлӗнтерсе ячӗ, анчах хытса каланӑ сӑмахсем, ҫирӗппӗн ҫыпӑҫтарса хунӑ фразӑсем чӗрене ҫав тери лайӑх пырса вырнаҫатчӗҫ, акробат-тӑвансен драми ҫинчен ҫав тери ӗненмелле каласа кӑтартатчӗҫ те ҫав кӗнекене килленсе вуланипе ман алӑсем чӗтретчӗҫ.
IX. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Хама мӗншӗн ращут пани ҫинчен кукамая каласа кӑтартасси маншӑн питӗ йывӑрччӗ, анчах чӗрене хытарса лартса, эпӗ каласа кӑтартрӑм.Мне очень трудно было рассказать ей, почему меня рассчитали, но, скрепя сердце, я рассказал.
VII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Чӗрене питӗ хытӑ хумхантарса ҫынсене ӑнланса илме паман япаласем нумайччӗ — усал-ши ҫынсем е ырӑ-ши? йӑваш-ши е ашкӑнчӑксем-ши?
VI. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Макӑрас килетчӗ, кӑкӑрта куҫҫуль вӗресе таратчӗ, чӗре ун ӑшӗнче пиҫнӗ пекчӗ: вӑл чӗрене ыраттаратчӗ.Хотелось плакать, слёзы кипели в груди, сердце точно варилось в них; это было больно.
V. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Ҫыран хӗррин тикӗс мар йӗрӗ пӗрре ҫӳлелле улӑхса, тепре аялалла анса, чӗрене кӑмӑллӑн хускалтарать, — манӑн ырӑскер, ҫынсемшӗн кирлӗскер пулас килет.
V. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Ҫавӑнпа чиркӳре чӗрене пӗр-пӗр тутлӑ хуйхӑ хӗссе лартнӑ чух, е кама та пулин иртнӗ кунхи пӗчӗк хурлӑхсем ҫыртса чӑрмаланӑ чух, ҫав минутсенче эпӗ хам кӗлӗсене шутласа кӑларма тӑрӑшаттӑм; эпӗ хамӑн савӑнӑҫлӑ мар пурӑнӑҫ ҫинчен шухӑша кайсанах, самантрах сӑмахсенчен жалобӑсем пула-пула тӑратчӗҫ:
IV. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Вӑрманта лӑпӑртатма юртакан ҫын тавраш эрех ӗҫсе хӗнешсе хӑтланассисем ҫук, унта кукаҫейӗн йӗрӗнмелле ҫӑткӑнлӑхӗ ҫинчен, аннен хӑйӑр ӑшӗнчи вилӗ шӑтӑкӗ ҫинчен манса каятӑн чӗрене йывӑр кичемлӗхпе пусса тӑракан мӗнпур япала ҫинчен те манатӑн.
III. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Пӗррехинче, пӗр сӗм-тӗттӗм каҫ, Ӑмӑрткайӑк, яланхи пекех, вӑрмана тухса кайсан, лагерьте такам чӗрене ҫурас пек хӑратса кӑшкӑрса ячӗ.Однажды в глухую ночь, когда Орлик, по обыкновению, ушел в лес, по лагерю пронесся отчаянный крик:
III // Л. Борисова. Сенкевич Генрик. Ҫӑкӑр шыраса: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 62 с.
Пӗри табак чӑмлать, тепри чӗлӗм туртать; тӗтӗм ункисем мачча патнелле мӑкӑрланса хӑпараҫҫӗ те, йӑрӑмӑн-йӑрӑмӑн тӑсӑлса, ҫутта хуплаҫҫӗ, анчах яланхи шав ӗнтӗ кунта та лӑпланчӗ: тӗтре пурне те пӑшӑрхантарать, чӗрене салхулӑх кӗртет, кулянтарать.
I // Л. Борисова. Сенкевич Генрик. Ҫӑкӑр шыраса: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 62 с.