Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

санран (тĕпĕ: эсӗ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Элион Стар, санрансанран ыйтатӑп: шӳте-мӗне айккине хӑварар та…

Элион Стар, я тебя спрашиваю — отбросим шутки в сторону.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 327–333 с.

Эсӗ мӗн кирлине каласа ҫитерейместӗн те витерейместӗн, санран пурте тарса пӗтеҫҫӗ.

Ты не можешь выразить, как нужно, от тебя разбегутся все.

XIV сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

— Инспектор килсе кайрӗ, — терӗ анне, — вӑл сана шкултан кӑлараҫҫӗ, терӗ, ыран вуникӗ сехетчен револьверна милицине леҫсе памасан, вӗсем ун пирки хӑйсем милицине пӗлтеретпӗр, вара ӑна санран вӑйпа туртса илӗҫ, тет.

— Был инспектор, — сказала мать, — говорил, что из школы тебя исключают и что если завтра к двенадцати часам ты не сдашь свой револьвер в милицию, то они сообщат туда об этом, и у тебя отберут его силой.

IV сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Тата Берлинне те ҫӗнтерсе илсен юрать, эпӗ санран ыйтатӑп, — терӗ те Баскаков трибуна патнех хӗсӗнсе тухнӑ йӗвен тытнӑ шатра питлӗ мужике пӳрнипе тӗртрӗ, — эпӗ санран ыйтатӑп, нимӗҫ е туркӑ ҫынни санран кивҫен илсе калла тӳлемест-и мӗн?

А то еще и Берлин завоюем. Я тебя спрашиваю, — тут Баскаков ткнул пальцем на рябого мужичка с уздечкой, пробравшегося к трибуне, — я спрашиваю: что у тебя немец либо турок взаймы, что ли, взяли и не отдают?

II сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

— Эпӗ санран революци ҫинчен ыйтатӑп, эсӗ мана пули-пулми ҫинчен лапӑртататӑн.

 — Я про революцию спрашиваю, а ты ерунду какую-то…

IV сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Пурнӑҫӑн ҫуррине санӑн конкурентсемпе кӗрешмешкӗн ямалла, суймалла, йӑпӑлтатмалла, юла юпмалла, курнӑҫланмалла, унталла-кунталла кускаламалла, чӑтмалла; ҫаксемшӗн, вӑхӑт иртнӗ май, санӑн пуҫу чаларма тытӑнать, тухтӑрсем санран — эсӗ витӗрех чире кайнӑшӑн — яланхи тупӑш тӑпӑлтарас тӗллевлӗ; шӑпах ҫавӑн чухне туйса илетӗн те лару-тӑру тӳпемӗ тата, паллах, укҫа сана мӗнлерех лекнине.

Ты должен половину жизни отдать борьбе с конкурентами, лгать, льстить, притворяться, комбинировать и терпеть, а когда в награду за это голова твоя начнет седеть и доктора захотят получать от тебя постоянную ренту за то, что ты насквозь болен, вот тогда ты почувствуешь, как тебе досталась высота положения и деньги, конечно.

V сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Тата акӑ мӗн пӗл: хулара хӑрушӑ ҫынсем пурӑнаҫҫӗ, вӗсем санран ӗмӗрлӗхех телейсӗр ҫын туса хураҫҫӗ, манпа шӑпах ҫапла пулса иртрӗ…».

А также знай, что в городе живут ужасные люди, которые сделают тебя несчастным навек, как сделали они когда-то меня».

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 382–396 с.

Пӗлтер ӑна: унӑн шӑпишӗн эпӗ санран кая мар кулянатӑп.

Передай ей, что я озабочен ее участью не менее, чем своей.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 310–317 с.

Санран ыйтмаҫҫӗ.

Тебя не спрашивают.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 298–303 с.

— Мана санран кӑкарса хуман! — кӗпӗрленсе тӑракан ҫынсен хушшипе хыпаланса утнӑ май мӑртӑхрӗ Клиссон.

— Я не на привязи у тебя, — огрызнулся Клиссон, шагая все быстрее среди толпы.

Акварель // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 226–232 с.

— Ну, халӗ вара санран тусан шаккаса кӑларма пуҫлатпӑр.

— Ну, будем теперь выколачивать пыль из тебя.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 74–80 с.

Пин ҫурӑлла хӑпатӑп санран.

За полтораста отрекусь от тебя.

IV. Сысна. Икӗ «арӑслан» // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 66–73 с.

(Санран эрех шӑрши перет.

(От тебя пахнет водкой.

II. Хуралҫӑ йӑнӑшӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 66–73 с.

Хӑрушла пуйса килсе эсӗ мана, хӑвӑн яланхи ҫулташна, чӗптӗм пай ҫеҫ патӑн. Ылханатӑп сана. Эпӗ сана тата аскӑнчӑк Неррӑна пӑрахса хӑварса кукка патне каятӑп, унта пилӗк ҫултан, чее ҫапкаланчӑк, санран ытларах пуйма тӑрӑшатӑп».

Прибыв страшным богачом, ты дал мне, всегдашнему твоему спутнику, жалкую часть. Будь проклят. Я уезжаю от тебя и развратной девки Нерры к своему дяде, где постараюсь лет через пять разбогатеть больше, чем ты, хитрый бродяга».

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 49–57 с.

— Эсӗ ырӑ кӑмӑллӑ йӗкӗтчӗ, — терӗ Смит хырӑнман пит ҫӑмарти тӑрӑх юхса аннӑ куҫҫульне пысӑк чӑмӑрӗпе шӑлнӑ май, — манӑн санран каҫару ыйтмалла: ырӑ кӑмӑлна, санра джентльмена яланах хаклаймарӑм, иксӗмӗр пӗр сакӑр хут тытӑҫсах ҫапӑҫрӑмӑр пулин те.

— Ты был добрый парень, — сказал Смит, утирая огромным кулаком слезу, катившуюся по его небритой щеке, — это я должен просить у тебя прощения за то, что не всегда ценил такого джентльмена, как твоя милость, хотя мы и дрались с тобой раз восемь…

Тӑватӑ гинея // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 392–397 с.

Санран лайӑх нянька тухмалла!

Хорошая вышла бы из тебя нянька!

Гленац няньки // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 387–391 с.

Эпӗ санран пӗр утӑм та хӑпмастӑп, — Гнор хӗре куҫ харшинчен чуп турӗ; вӗсем йӗпе, кӑмӑллӑ тата тӑварлӑ.

Я не отойду от тебя на шаг, — Гнор поцеловал ресницы девушки; они были мокрые, милые и соленые.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

Туррӑн пархатарлӑ тивлечӗн хунавӗсем, нимӗн иккӗленмелли те ҫук, санран ҫӗр ҫинчи ӗмӗтсен ҫылӑхлӑхне, тамӑк кӑпӑкне майӗпен-майӗпен кӑларса пӗтереҫҫех.

Ростки божьей благодати несомненно вытеснят постепенно в тебе адову пену и греховность земных желаний.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 187–210 с.

Эпӗ ӑна санран туянатӑп.

Помоги переводом

4 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Санран пытармастӑп, эпир пӗр шухӑшлӑ ҫынсем…

Помоги переводом

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней