Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

канӑҫ сăмах пирĕн базăра пур.
канӑҫ (тĕпĕ: канӑҫ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Эх, мӗн тери аякра пурте ку пуҫӑма канӑҫ паман хамӑн хальхи шухӑшӑмран!

Ах, как это далеко от всего того, о чем я сейчас думал!

13 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.

Ҫумӑрсем те канӑҫ памаҫҫӗ.

Зарядили дожди.

293 номерлӗ пӑравус кочегарӗ // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Аптӑрамасть темелле, анчах ӳпре-пӑван канӑҫ памасть.

Ничего бы, да комары не давали покоя.

293 номерлӗ пӑравус кочегарӗ // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Шпиксем канӑҫ памаҫҫӗ ӑна юлашки вӑхӑтра, пӗрмай йӗрлеҫҫӗ: ҫавӑнпа унӑн час-час хваттер улӑштарма тивет.

Слишком уж за ним охотились шпики: из осторожности приходилось часто менять адреса.

Пирӗн ӗҫе путлантараймӗҫ // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Володьӑна та куҫҫуль канӑҫ памасть.

Володю душили слёзы.

Ашшӗ // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Пулса иртнӗ лару-тӑру канӑҫ памасть.

Обсуждали происшествие.

Юлташ пул // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Мӗншӗн-ха ҫав ют ҫын кунта пуррийӗ чуна хускатать, канӑҫ памасть сана?

Тогда почему же присутствие этого чужого так волнует, так тревожит тебя?

6 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.

Пурте ку ун самант каялла пуҫа килнӗ шухӑш мар-мӗн, пурте ку ӑна тахҫанах канӑҫ паманни, чунне пӑлхатни пӗрре пӑхсах курӑнать.

Видно было, что все это не сейчас пришло ему в голову, а занимает его уже давно и серьезно.

4 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.

Ӑна, вӑл ставкӑна ӗлкӗреймесӗр Илюка салтака илсе кайӗҫ те шуйттан укҫи алӑрах тӑрса юлӗ текен шухӑш канӑҫ паман.

Его мучила мысль, что он опоздает как-нибудь к ставке, что Илюха пойдет в солдаты и чертовы деньги останутся у него на руках.

XV // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.

Текех пире Мерельбан йӗрлеймест ӗнтӗ, эпир ӑна хӑйне канӑҫ памастпӑр: унӑн хуралҫисене чике-чике пӑрахатпӑр, пӗчӗк отрячӗсене аркатса тӑкатпӑр.

Теперь не Мерельбан преследовал нас, а мы не давали ему покоя: вырезали сторожевые посты, громили мелкие отряды.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Кожанова ҫемье шухӑшӗ канӑҫ паманни паллӑ пулчӗ.

Выяснилось, что Кожанову не дают покоя мысли о семье.

Улттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

— Ачасем, канӑҫ тупаймастӑп вӗт.

— И нет мне покоя, ребята.

Ӗмӗт тулчӗ! // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 319–328 с.

Унӑн пурӑнса ирттернӗ йывӑр пурнӑҫӗ ҫинчен, унӑн паттӑр ӗҫӗсем ҫинчен пӗлсен, командовани ӑна отпуск та парасшӑн пулнӑ, анчах вӑл канӑҫ ҫинчен итлесшӗн те пулман.

Хоть, узнав о его злоключениях и подвигах, командование и предлагало ему отпуск, он ни о каком отдыхе и слышать не захотел.

Пан Тюхинпа пан Телеев // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 230–248 с.

Ун пек ыйтусем унӑн пурне те пӗлме тӑрӑшакан чӗрине яланах канӑҫ паман.

Его пытливую душу всегда мучили нерешённые вопросы.

Пӗр тӑвансем // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 219–229 с.

Ҫирӗп штукатурка ҫинче унӑн пӑти чӑкӑртатни никама та канӑҫ паман.

Скрежет его гвоздя о прочную зернистую штукатурку не давал никому покоя.

Салтак вилтӑпри // Георгий Ефимов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 198–210 с.

Пӗчӗк ача Петя канӑҫ памасть мана.

Маленький мальчик Петя преследовал меня.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Кунта пулнӑ вӑл пусмӑрлама ӗмӗтсӗрленекенсене канӑҫ паман хӗвелтухӑҫӗнчен хӗвеланӑҫнелле тата хӗвеланӑҫӗнчен хӗвелтухӑҫнелле тухмалли темле сарӑмсӑр, куҫа курӑнман хушӑксем, темле хапхасем, ҫакӑнта ӗнтӗ тӗрлӗ пусмӑрлакансем — Чингис-Ханӑн тӑхӑмӗсенчен пуҫласа Краснов генералӑн улталаннӑ юлан учӗсем таранах — аскӑн киленӳпе антӑхса пырса кӗрсе каялла таврӑнаймасӑр пуҫӗсене ҫинӗ.

Здесь были какие-то незаметные, невидимые щели, какие-то ворота, выходящие с востока на запад и с запада на восток, не дававшие покоя тем, кто жаждал насилия, и тут всякие угнетатели — от потомков Чингис-хана до обманутых всадников генерала Краснова — захлебывались в блудном желании и не возвращались.

Пӗрремӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

«Атӑ ӑстаҫи» патне пырса хӑйне каялла чӗнсе илсе канӑҫ пама, кирек мӗнле те пулин урӑх заданисем пама тархасласа ыйтнӑ.

На явках она умоляла «сапожника» отозвать её, дать ей отдохнуть, поручить ей любое другое задание.

Эпир — совет ҫыннисем // Георгий Ефимов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 127–144 с.

Хӑшпӗр чух хама хам: «Тусӑм, акӑ вӑл фашист, санпа юнашарах вӑл, шӑп Атӑл хӗрринче», — тетӗн те, кӑнтӑрла та, каҫхине те канӑҫ ҫук вара манӑн.

И как скажу я себе: «Милый, фашист-то вон он, рядом с тобой, на самой Волге», — нет мне покою ни днём, ни ночью.

Атӑл хӗрринче // Георгий Ефимов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 97–102 с.

Ҫав ротӑна ҫапӑҫуран канма кӑларсан та Малик хӑй ҫыннисене канӑҫ паман.

Когда роту эту после боевых дел отводили на отдых, он и тут не давал покоя своим людям.

Эпос хывӑнни // Георгий Ефимов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 75–96 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней