Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

асӑрхаттарчӗ (тĕпĕ: асӑрхаттар) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Ырламаллах пӳрт мар! — асӑрхаттарчӗ арҫын.

— Неважная хата! — заметил он.

V // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Егор ҫилленсе аллисене сулкалама тытӑнсан, яланхи пекех: — Чим, чим, чим… — тесе асӑрхаттарчӗ, — Калча срокчен шӑтса тухать — сивви кунтах-мӗн.

И на возмущенный жест Егора прошипел свое обычное, предупреждающее: — Чу, чу, чу!.. Взойдут они до срока — мороз тут как тут:

Хирӗҫлӗхсен пӗрлӗхӗ // Асклида Соколова. Алексеев, Михаил Николаевич. Ҫӑкӑртан асли ҫук: [повеҫ] / М. Н. Алексеев. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 192 с.

— Вилӗм пӗр кинжалран ҫеҫ килмест вӑл, — асӑрхаттарчӗ Санин.

— Можно умереть и не от кинжала, — заметил Санин.

XXXIX // Николай Сандров. Тургенев И.С. Ҫурхи шывсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1952. — 142 с.

Кун хыҫҫӑн Леноре фрау Клюбер господинӑн (ку ята каласан вӑл кӑштах ассӑн сывласа илчӗ, тутисене ҫыртрӗ те каланӑ ҫӗртех пӳлӗнчӗ), Джемма упӑшки пулма хатӗрленнӗ Клюбер г-нӑн тупӑшӗ халех ӗнтӗ сакӑр пин гульдена ҫитни, вӑл тупӑш ҫулсеренех ӳссе пырасси ҫинчен асӑрхаттарчӗ, — унӑн, Санин г-нӑн, тупӑшӗ мӗнле-ши? тесе ыйтрӗ.

Тогда фрау Леноре заметила ему, что г-н Клюбер (произнесши это имя, она слегка вздохнула и сжала губы и запнулась) — г-н Клюбер, бывший Джеммин жених, уже теперь обладает восемью тысячами гульденов дохода — и с каждым годом эта сумма будет быстро увеличиваться, — а его, г-на Санина, каков доход?

XXX // Николай Сандров. Тургенев И.С. Ҫурхи шывсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1952. — 142 с.

«Эпӗ сирӗнпе вӑтанса тӑрса калаҫмӑп, мӗншӗн тесен амӑшӗн таса тивӗҫӗ мана ҫапла тума хушать» — тесе малтанах асӑрхаттарчӗ.

И «предупредила его заранее», что будет с ним совершенно бесцеремонно откровенна, потому что к этому принуждает ее священная обязанность матери! —

XXX // Николай Сандров. Тургенев И.С. Ҫурхи шывсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1952. — 142 с.

Санин ун ҫумне ларчӗ те, унӑн куҫ хупанкисем хӗрелсе, шыҫса кайни ҫинчен асӑрхаттарчӗ.

Он подсел к ней и заметил, что ее веки покраснели и опухли.

XIX // Николай Сандров. Тургенев И.С. Ҫурхи шывсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1952. — 142 с.

Сирӗн те пулнӑ-ха та вӑл хавхалану, — тесе асӑрхаттарчӗ ӑна Леноре фрау, анчах сирӗн…

Фрау Леноре заметила ему, что и он, конечно, обладал этим «еstrо», а между тем…

X // Николай Сандров. Тургенев И.С. Ҫурхи шывсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1952. — 142 с.

Ӑна хырӑнма пулӑшрӗ, сире усси килӗшмелле, ахалех ӳстерместӗр, — тесе асӑрхаттарчӗ, юлашкинчен амӑшӗпе аппӑшӗ ҫинчен, Панталеоне ҫинчен, вӗсен пӗтӗм пурнӑҫӗ ҫинчен тата Тарталья йытӑ ҫинчен те сиктерсе хӑвармасӑр каласа пачӗ.

Помог ему выбриться, причем заметил, что он напрасно не отпускает себе усов; сообщил ему, наконец, множество подробностей о своей матери, о сестре, о Панталеоне, даже о пуделе Тарталье, обо всем их житье-бытье.

IX // Николай Сандров. Тургенев И.С. Ҫурхи шывсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1952. — 142 с.

«Мӗн эсӗ, француз, тӗк тӑма пултараймастӑн?» — пӗр-икӗ хутчен асӑрхаттарчӗ ӑна Берсенев.

«Что ты так егозишь, француз!» — раза два заметил ему Берсенев.

XI // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

— Халь те вӑл философипе шуйттан пекех вӑйлӑ, — асӑрхаттарчӗ Шубин, тӑм ҫине чӗрнипе тарӑн ер туса, — мӗншӗн ют патшалӑха каймалла унӑн?

— Он уже теперь силен, как чёрт, в философии, — заметил Шубин, проводя глубокие черты ногтем по глине, — на что ему за границу ездить?

IV // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

— Пирӗн вутӑшсем пур, — асӑрхаттарчӗ Берсенев.

— У нас есть русалки, — заметил Берсенев.

II // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Пӑхӑр-ха, пӗр чун та курӑнмасть, — теме сиснӗн асӑрхаттарчӗ Вадя.

Посмотрите, ни души, — насторожился Вадя.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Икӗ хутчен сестра кӗрсе асӑрхаттарчӗ: — Ачасем! — терӗ вӑл.

Дважды зашла сестра, сказав предостерегающе: — Мальчики!

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

— Пурте сыхӑ пулӑр, — асӑрхаттарчӗ Катонин майор, эпир машинӑсем ҫине вырнаҫсан.

— Всем быть в боевой готовности, — предупредил майор Катонин, когда мы заняли места в машинах.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Пӗррехинче ҫеҫ Буньков лейтенант манӑн пысӑк рапорт-ӑнлантарӑва вуласа тухрӗ те: — Пирӗн вӑхӑтра тӗрӗсрех ҫыратчӗҫ ачасем… — тесе асӑрхаттарчӗ.

Лишь однажды лейтенант Буньков, прочитав мой пространный рапорт-объяснение, сказал: — В наше время писали пограмотнее…

1942-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

— Сводки, пӗлен пулсан, чаплах мар вара, — асӑрхаттарчӗ анне.

— А сводка, ты знаешь, плохая, — заметила мать.

1941-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Географ Кара-Тете тупӑк ӑшне начар мар хатӗрленсе кӗрсе выртни ҫинчен асӑрхаттарчӗ.

Географ заметил, что Кара-Тете был неплохо снаряжён для загробной жизни.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Гленарван ҫакӑнтах тарса ҫӗр каҫмалла пулни ҫинчен пӗлсен, хумсен хусканӑвӗпе усӑ курса, ҫыран хӗррине ишсе тухсан аван пулать пулӗ тесе асӑрхаттарчӗ.

Гленарван, узнав, что им придётся стоять тут всю ночь, спросил Джона, почему он не воспользуется этим движением волн, чтобы доплыть до берега.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Кайма тытӑннӑ комбат хыттӑн асӑрхаттарчӗ:

И, уже собираясь отъезжать, сурово предупредил:

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Сывпуллашнӑ чух, Дуся ӑна: — Ан манӑр, эпир сана кӑнтӑрлахи апата кӗтетпӗр, — тесе асӑрхаттарчӗ.

На прощанье Дуся напомнила: — Не забывайте, что ждем вас к обеду.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней