Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

тутисене (тĕпĕ: тута) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Эпӗ те, — терӗ Владик, хӑй типсе кайнӑ тутисене ҫулласа илчӗ.

— И я тоже, — Владик облизал пересохшие губы.

Вӑрҫӑ секречӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар, Аркадий Петрович. Вӑрҫӑ секречӗ: [повеҫ] / А. П. Гайдар. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 175 с.

Анчах шап-шурӑ шурса кайнӑ Владик, тутисене йӗрӗнчӗклӗн чалӑштарса, нимӗн чӗнмесӗр тӑнӑ.

Но побледневший Владик, презрительно скривив губы, стоял молча.

Вӑрҫӑ секречӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар, Аркадий Петрович. Вӑрҫӑ секречӗ: [повеҫ] / А. П. Гайдар. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 175 с.

Кравать ҫинче Витюкпа Петюк тутисене чӑпӑрлаттарса ҫывраҫҫӗ.

Помоги переводом

Иккӗмӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Арӑмӗн илӗртекен тутисене ӗмсе илеймерӗ Ваҫҫа.

Помоги переводом

Пӗрремӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Хӑй вара пырса тӑрать те тутисене пӗрсе хурать, кӑвак куҫне чарса пӑрахать.

А она, конечно, подойдет, губы бантиком сложит, глаза голубые вытаращит.

Тимурпа унӑн команди // Матвей Сакмаров. Гайдар, Аркадий Петрович. Тимурпа унӑн команди: повесть; вырӑсларан М.А.Сакмаров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 102 с.

— Мӗне пӗлтерет вӑл «лӑпкӑнрах» тени? — тусанланнӑ тутисене тутӑрпа шӑлнӑ май ыйтрӗ Ольга.

— Что значит «спокойно»? — утирая платком запыленные губы, спросила Ольга.

Тимурпа унӑн команди // Матвей Сакмаров. Гайдар, Аркадий Петрович. Тимурпа унӑн команди: повесть; вырӑсларан М.А.Сакмаров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 102 с.

— Ҫавӑншӑн, — тутисене чалӑштарса каларӗ Квакин, — туслине туслӑ эп санпа.

— А то, — скривив губы, ответил ему Квакин, — что ты мне хоть и друг.

Тимурпа унӑн команди // Матвей Сакмаров. Гайдар, Аркадий Петрович. Тимурпа унӑн команди: повесть; вырӑсларан М.А.Сакмаров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 102 с.

Вӑл, куҫ харшисене пӗрсе, тутисене пӑчӑртарӗ те, тӗкӗр ҫине тӗллесе, курокне пусрӗ.

Она до отказа стянула брови, сжала губы и, целясь в зеркало, надавила курок.

Тимурпа унӑн команди // Матвей Сакмаров. Гайдар, Аркадий Петрович. Тимурпа унӑн команди: повесть; вырӑсларан М.А.Сакмаров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 102 с.

Куратӑн-и, тутисене пӑчӑртаса лартнӑ, анчах куҫӗсем хаваслӑ.

Видишь, губы сжала, а глаза веселые.

Параппанҫӑ кун-ҫулӗ // Леонид Агаков. Гайдар, Аркадий Петрович. Параппанҫӑ кун-ҫулӗ: повесть; вырӑсларан Л.Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1957. — 132 с.

Хаяррӑн сурчӗ, чӳрече патӗнчен пӑрӑнчӗ, мана та аяккалла туртрӗ, унтан, тутисене чалӑштарса мӑкӑртатса илчӗ:

Гневно плюнула, отошла от окна, меня отдернула прочь и, скривя губы, пробормотала:

Параппанҫӑ кун-ҫулӗ // Леонид Агаков. Гайдар, Аркадий Петрович. Параппанҫӑ кун-ҫулӗ: повесть; вырӑсларан Л.Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1957. — 132 с.

Вӑл тутисене йӗрӗнчӗклӗн чалӑштарса илчӗ, аллине кепка сӑмси патне тытрӗ те тухса кайрӗ.

Он презрительно скривил губы, небрежно приложил руку к козырьку и ушел.

Параппанҫӑ кун-ҫулӗ // Леонид Агаков. Гайдар, Аркадий Петрович. Параппанҫӑ кун-ҫулӗ: повесть; вырӑсларан Л.Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1957. — 132 с.

Вӗсем иккӗшӗ те пӗр харӑсах тутисене тӑсрӗҫ, мӑшӑлтатма пуҫларӗҫ, темшӗн йӑл кулакан амӑшӗ ҫине сиввӗн пӑхса илчӗҫ.

Они разом надулись, засопели и сердито посмотрели на мать, которая неизвестно чему улыбалась.

Чукпа Гек // Михаил Рубцов. Гайдар, Аркадий Петрович. Ман юлташсем: калавсем; вырӑсларан М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 158 с. — 105–140 с.

Каялла таврӑнсан, Димка палламан ҫын куҫӗсене хупса выртнине, тӗлӗкре такампа калаҫнӑ евӗр кӑштах тутисене хускатнине курчӗ.

Вернувшись, Димка увидел, что незнакомец лежит, закрыв глаза, и шевелит слегка губами, точно разговаривая с кем во сне.

3 // Михаил Рубцов. Гайдар, Аркадий Петрович. Ман юлташсем: калавсем; вырӑсларан М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 158 с. — 3–53 с.

— И-и-инкек, — тесе ячӗ Филофей ҫур сасӑпа вӑраххӑн, — унтан вара, тутисене шиклӗн вӑчлаттарса, лашисене ӗрлеме тытӑнчӗ.

— Би-и-да, — с расстановкой, вполголоса, промолвил Филофей и, нерешительно чмокнув, стал понукать лошадей.

Тӑнкӑртатать // Василий Хударсем. Тургенев И.С. Тӑнкӑртатать: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1941. — 36 с. — 3–27 с.

Ӑна пӗлме — вӑл вырӑс чиркӗвӗнче, аякри стена ҫумне таянса тӑрса, тутисене йӳҫҫӗн ҫыртнине, шухӑша кайса нумайччен хускалмасӑр тӑнӑ хыҫҫӑн, сасартӑк астуса илнӗ пек пачах палӑрмалла мар сӑхсӑхма пуҫланине курсан та ҫителӗклӗ…

Стоит взглянуть на него в русской церкви, когда, прислонясь в сторонке к стене, он задумывается и долго не шевелится, горько стиснув губы, потом вдруг опомнится и начнет почти незаметно креститься…

XXVIII // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

— Э! — тӑсрӗ нимӗҫ, тутисене йӳҫҫӗн чалӑштарса.

— Э! — произнес немец и кисло осклабился.

XXVII // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Василий Иванович арӑмӗ ҫине икӗ аллипех сулкалама пуҫларӗ — вара вӑл, йӗрес мар тесе, тутисене ҫыртса тухса кайрӗ.

Василий Иванович замахал на жену обеими руками; она закусила губу, чтобы не заплакать, и вышла вон.

XXVII // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

— Тӑхтӑр-ха, эпӗ те сирӗнпе пӗрле шӑршлам, — терӗ Базаров, унтан пӗшкӗнчӗ те унӑн уҫӑ тутисене хытӑ чуптуса илчӗ.

— Постойте, я хочу понюхать с вами, — промолвил Базаров, нагнулся и крепко поцеловал ее в раскрытые губы.

XXIII // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

— Акӑ, илӗр, — терӗ те вӑл, ҫавӑнтах тӑснӑ аллине каялла туртса илчӗ, тутисене ҫыртрӗ те беседка алӑкӗ енне пӑхрӗ, унтан итлеме пуҫларӗ.

— Вот возьмите, — сказала она, но тотчас же отдернула протянутую руку и, закусив губы, глянула на вход беседки, потом приникла ухом.

XXIII // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Анчах хӑйӗн тусӗн сӑн-пичӗ ӑна ҫав тери хаяррӑн курӑнса кайрӗ, вӑл тутисене чалӑштарса кулнинче тата унӑн чарӑлса кайнӑ куҫӗсенче шӳтсӗр юнавлӑх йӑлтӑртатнӑн туйӑнса кайрӗ те, вӑл ирӗксӗрех шикленсе илчӗ…

Но лицо его друга показалось ему таким зловещим, такая нешуточная угроза почудилась ему в кривой усмешке его губ, в загоревшихся глазах, что он почувствовал невольную робость…

XXI // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней