Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

сулкаласа (тĕпĕ: сулкала) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Климушка, хулӑпа сулкаласа, темшӗн: «Чӗп, чӗп, чӗп!» — тесе чӗнет.

А Климушка, размахивая хворостиной, звал почему-то: «Цып, цып, цып!»

Туслисен звени Дуня инкене пулӑшни // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Вӑл аллисемпе сулкаласа пӗтӗм вӑйӗпе хӑйӗннисене кӑшкӑра пуҫланӑ: — Тӑвансем, хӑтарӑр! Тӑвансем! — тенӗ.

Замахал руками, закричал что было духу своим: — Братцы! выручай! братцы!

6 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Абдул сиксе тӑнӑ та, аллисене сулкаласа, хӑй мӗн каланине Жилин ӑнланать пулӗ тесе, ӑна темӗн кала пуҫланӑ.

Вскочил Абдул, начал руками махать, что-то говорит Жилину, — всё думает, что он поймет.

2 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

— Ҫук, — хирӗҫлерӗ Дик Сэнд, пуҫне сулкаласа.

— Нет, — возразил Дик Сэнд, покачав головой.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Владимир Ильич пуҫне сулкаласа кулса илчӗ, унтан кӗсйинчен ҫурмалла хуҫлатнӑ тетрадьпе кӑранташ кӑларчӗ те, крыльца ҫине ларса, ҫырма тытӑнчӗ.

Владимир Ильич покачал головой, усмехнулся, вынул из кармана сложенную вдвое тетрадь и карандаш, уселся на крылечке и принялся писать…

Анне патне канма // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

— Эсир виҫӗ утӑм тӑвичченех, — хирӗҫлерӗ американец пуҫне сулкаласа, — пӗтӗм кӗтӳ тапса сикет.

— Вы не успеете сделать и трех шагов, — возразил американец, покачав головой, — как все стадо тут же умчится.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Шӑвӑҫ арчине хулпуҫҫирен ҫакса, аллинчи лӗпӗш тыткӑчӗпе сулкаласа, мӑйӗнчен ҫакнӑ пысӑк лупӑпа палтӑртаттарса, вӑл чӑтлӑхра чупса ҫӳрерӗ, мӗнле те пулин наркӑмӑшлӑ ҫӗлен сӑхассинчен хӑрамасӑрах ҫӳллӗ курӑк ӑшне кӗрсе, тӳрӗ ҫунатлӑ, ала евӗр ҫунатлӑ тата темле «ҫунатлӑ» хурт-кӑпшанкӑна шырарӗ.

С жестяной коробкой на боку, с сеткой в руке, с большой лупой, болтавшейся у него на шее, он рыскал по чаще, забирался в высокую траву в поисках прямокрылых, сетчатокрылых и прочих «крылых», рискуя, что его укусит какая-нибудь ядовитая змея.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Амӑшӗ унран тем ыйтрӗ, корсажӗнчен сехетне кӑларчӗ те пуҫне сулкаласа илчӗ.

Мама что-то у нее спрашивает, вынула из-за корсажа часы и покачала головой.

Ҫыру // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

— Володьӑна хамӑрпа илменни аван-ха, — терӗ Аня туратпа сулкаласа.

— Хорошо, что Володю с собой не взяли, — сказала Аня, обмахиваясь веткой.

Карпеи // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Ниме тӑман япала! — терӗ тепӗр хут Бенедикт пичче, пуҫне сулкаласа.

— Ерунда! — повторил кузен Бенедикт, тряхнув головой.

Улттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Эх, Саша, Саша!.. — кулянчӗ Ҫеруш, пуҫӗпе сулкаласа.

— Эх, Саша, Саша!.. — расстроился Серуш, покачав головой.

Ҫирӗм пиллӗкмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Хӑй валли ҫеҫ каланине ӑнланса илмесӗр тата партизан ҫав тери тӳрккес пулнишӗн тӑлмач ун умӗнче каҫару ыйтнӑ пек, хулпуҫҫийӗсене хӗстеркелесе тата аллисемпе сулкаласа, пит хӑвӑрт куҫарса пачӗ.

Переводчик, не поняв, что это говорят только для него, быстро, услужливо перевел, пожимая плечами я разводя руками, словно извиняясь, что партизан оказался такой упрямый.

Ҫирӗм пиллӗкмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Вӑкӑрӗ вара, ӑна парӑннӑ пек пулса, пуҫӗпе сулкаласа, ун хыҫҫӑн пычӗ.

Бык, покорно мотая лобастой головой, шел за ним.

Улттӑмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Фенька пуҫӗпе сулкаласа илчӗ:

Фенька мотает головой:

54 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

— Тӗрӗссипе каласан, ҫак ӗҫе хамӑртан тытӑнмалла… — терӗ Ваня Колобков, вӑрӑм та шӑнӑрлӑ аллисене сулкаласа.

— Собственно говоря, надо начать с самих себя… — ораторствовал Ваня Колобков, размахивая длинными жилистыми руками.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Пуху хыҫҫӑн стариксем Ефим старик патне пуҫтарӑнчӗҫ, нумайччен ассӑн сывласа пуҫӗсене сулкаласа ларчӗҫ:

После схода старики собрались у деда Ефима; вздыхали, качая головами:

36 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Анчах астӑвӑр, ачасем: лексен — начар пулать… ун чух вара… — Игнат пуҫне сулкаласа илчӗ.

Только смотрите, хлопцы: попадетесь — плохо будет… тогда уж… — Игнат покачал головой.

30 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Комбайн рулевойӗ аллипе сулкаласа: — Кунта шыв илсе килӗр-ха! — тесе кӑшкӑрчӗ.

Рулевой, стоя на мостике комбайна, замахал рукой: — Воду сюда!

20 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Сева Малютин хӑйӗн хыткан аллине ҫӳлелле ҫӗклесе унпа пуҫ тӗлӗнче сулкаласа тӑчӗ.

Сева Малютин, подняв вверх худенькую руку, махал и махал ею в воздухе.

16 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Хӑй вара вӑлтине туртса кӑларчӗ те, аллисемпе сулкаласа, кӑшкӑрса юрласа ячӗ.

И тут же, выдернув ее из воды, замахал руками и громко запел.

9 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней