Корпус чувашского языка

Утӑ ҫулакансем карӑш йӑви пӑтне ҫулса ҫитсен, пӗри ҫавине сулса янӑ та карӑш ами пуҫне каснӑ татнӑ; ҫӑмартисене хӗвне илсе чикнӗ, унтан ачисене выляма панӑ.

Когда косцы дошли до дергачиного гнезда, один мужик махнул косой и срезал дергачихе голову, а яйца положил за пазуху и отдал ребятам играть.

Карӑшпа ами // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Пӗр старик вутӑ каснӑ та ӑна йӑтса кайнӑ.

Старик раз нарубил дров и понес.

Ватӑ ҫынпа вилӗм // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

— Пуринчен ытла тӗлӗнмелли тата акӑ мӗн: вӑл каснӑ лартнӑ мистер Морис пекехчӗ.

— А что всего удивительнее — он был вылитый мистер Морис.

LXI сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Вуншар фут тӑршшӗ икӗ пӗчӗк йывӑҫ касса, вӗсене якатнӑ, урлӑ хума тата икӗ кӗскерех патак каснӑ.

Срезали и обстругали два деревца, каждое около десяти футов длиной, добавили еще два, покороче, для поперечных перекладин.

LIV сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Вӑл лутра ҫын пулнӑ, ҫӗлӗкне шурӑ пирпе чӗркенӗ, сухалӗпе мӑйӑхӗ вӗҫӗсене кӑшт каснӑ, вӗсем шурӑ мамӑк пек шап-шурӑ пулнӑ.

Он был ростом маленький, на шапке у него белое полотенце обмотано, бородка и усы подстрижены, — белые, как пух.

3 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Вӑл ҫын вутӑ каснӑ.

Мужик дрова рубит.

Петр патшапа пӗр ҫын // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Кӑшт тӑрсан, пӗр пӗчӗкҫеҫ каснӑ хӳреллӗ ҫӳрен лаша илсе пычӗҫ.

Потом привели маленькую лошадку; она была рыжая, и хвост у нее был обрезан.

Эпӗ юланутпа ҫӳреме вӗренни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Пуҫа ҫӗҫӗпе каснӑ пекех туйӑнать.

Как ножами режут мне голову.

Упа тытни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Каснӑ вуттине пӳрте илсе кӗчӗ те: «Акӑ сана вутӑ, хут кӑмакӑна. Эпӗ паян пӳртпе карташлӑх йывӑҫ кайса шыраса килем. Ӗне те илес пулать», — терӗ.

Принес в избу и говорит: «Ну, вот тебе и дрова, топи печь; а я нынче пойду — приищу купить избу да лесу на двор. Корову также купить надо».

Салтак арӑмӗн пурӑнӑҫӗ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Эпӗ каснӑ тымарӗ типсе хӑрсах кайнӑ, ҫӗнӗрен яни чӗп-чӗрӗ тӑрать.

Тот корень, что я срубил, был гнилой и сухой, а новый был свежий.

Йывӑҫсем вырӑнтан вырӑна куҫса ҫӳрени // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ватӑ тирек ҫамрӑккисене каснӑ чухнех хӑра пуҫланӑ-мӗн.

Когда я рубил их, старый тополь уже умирал.

Ватӑ тирек // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ӑна ют ҫынсем пыра-пыра каснӑ.

Чужие мужики ездили, рубили ее —

Йӑмра // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Каснӑ тӗлтен вӑл ҫурӑлса кайрӗ те сулкаланса, турачӗсемпе, чечекӗсемпе курӑк ҫине ӳкрӗ.

Оно разодралось у надруба и, покачиваясь, легло сучьями и цветами на траву.

Ҫӗмӗрт // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Хӑлха мӗн валли тата, ун шӑнӑрне хаклӑ йышши йывӑҫсенчен каснӑ шӑрпӑксем тӑхӑнтартмасан, чӗнтӗрленӗ пӑхӑр ҫаврашкасем, е кукуруза улӑмӗнчен ҫыхнӑ сӑнчӑрсем, е тата ӑшне кӑларнӑ, табак пуракки вырӑнне ҫӳрекен пӗчӗк кавӑнсем ҫакмасан.

К чему человеку уши, если не продевать в них палочек, вырезанных из дерева драгоценных пород, медных колец с ажурной резьбой, плетеных цепочек из кукурузной соломы или, наконец, маленьких выдолбленных тыкв, заменяющих табакерки.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Хӑшӗ-пӗрисем, вӗҫкӗн маррисем, тен, хитререххисем, ҫӳҫне акӑлчан хӗрарӑмӗсем евӗр ҫурӑм хыҫнелле усса янӑ, теприсем ҫамкине француз хӗрарӑмӗсем пек кӗске каснӑ ҫӳҫпе хупланӑ.

Некоторые, более простые, а может быть, и более красивые, отбрасывали волосы на спину на английский манер, другие носили на лбу подстриженную челку, как это делали француженки.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Шӑмшак витӗрех тухса сивӗ ҫил каснӑ.

Холодный, ветреный вечер был особенно жестоким.

6. Хӗр // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Тихонов, Н. Совет ҫыннин сӑн-сӑпачӗ: Ленинград калавӗсем / Николай Тихонов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1942. — 54 с.

Алӑкне уҫнӑ та вӑл тӗлӗнсех кайнӑ: унӑн йӳтесе ҫитнӗ ашшӗ вутӑ каснӑ, юрӑ юрланӑ.

Когда же она открыла, она увидела, что ее древний больной отец пилит какую-то доску и поет; да, это пел он.

5. Ватӑ ҫарҫынни // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Тихонов, Н. Совет ҫыннин сӑн-сӑпачӗ: Ленинград калавӗсем / Николай Тихонов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1942. — 54 с.

Ӗнсе хыҫне юр кайнӑ, пите сивӗ ҫил каснӑ, алсем шӑнса кӳтсе пынӑ, чӗре ҫав тери хӑвӑрт тапнӑ, Ирина ун таппине хӑй те илтнӗ.

Снег попадал за затылок, холодный ветер резал лицо, руки замерзали, сердце билось так быстро, что Ирина и сама слышала его пульс.

3. Ҫӗнӗ ҫын // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Тихонов, Н. Совет ҫыннин сӑн-сӑпачӗ: Ленинград калавӗсем / Николай Тихонов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1942. — 54 с.

Ҫул ҫинче вӗсем чӑнкӑ ҫырансем ҫине те, ҫамрӑк хунавсем хӑватлӑн ешерсе ӳсекен вӑрман уҫҫисем ҫине те, халь кӑна вӑрман каснӑ ҫӗрте пралук картасем пек сапаланса выртакан ҫатракасем ҫине те пыра-пыра кӗчӗҫ.

На пути попадались крутые овраги, буйно заросшие молодняком просеки, недавние вырубки, засоренные неубранным охвостьем, топорщившимся во все стороны, как проволочные заграждения.

Ҫирӗм тӑваттӑмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Пӗррехинче Марья Петровна ҫул ҫине, тыткӑнри ҫынсем патне, чупса тухрӗ, хӑйпе пӗрле сӗт тултарнӑ чӑм тата каснӑ ҫӑкӑр илсе пычӗ.

Марья Петровна тоже не осталась в стороне от человеческого горя, она тоже вышла на обочину большака к пленным с кринкой молока и буханкой изрезанного на ломти хлеба.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.