Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

вӑтӑр сăмах пирĕн базăра пур.
вӑтӑр (тĕпĕ: вӑтӑр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ирхине кӑна ҫак ҫулпа почтальон, тӗреклӗ хул-ҫурӑмлӑ, авланнӑ вӑтӑр пиллӗкри ҫын, юлан утпа сиктерсе кайрӗ, анчах кӗтмен ҫӗртен унӑн чарӑнма тиврӗ…

Еще утром этой дорогой скакал почтальон, крепко сложенный женатый человек тридцати пяти лет, но встретил неожиданное препятствие.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 161–173 с.

Анчах пач кӗтмен ҫӗртен куҫӗ умне вӑтӑр иккӗмӗш сыпӑк тухса тӑчӗ — укҫине ӑҫта хунине манса кайрӗ; ӑна халӗ те ҫав сыпӑках кансӗрлет, акӑ тинех унӑн йӑлана кӗнӗ урӑм-сурӑмне телеграмма тексчӗ сирсе ывӑтрӗ.

Но он забыл, куда сунул ее, некстати задумавшись перед тем о тридцать второй главе; об этой же главе думал он и теперь, пока текст телеграммы не разорвал привычные чары.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 74–80 с.

Вӑтӑр икӗ ҫын лӑштӑрах ларчӗ, сывлӑш ҫитменнипе антӑхрӗ, сиксе тӑчӗ те ҫырса кӑтартайми ҫухӑрашу-тӗркӗшӳ авӑрне ҫаврӑнчӗ.

Тридцать два человека присели, задохнулись, подскочили и произвели неописуемую суматоху.

IV. Сысна. Икӗ «арӑслан» // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 66–73 с.

Шӑпах ҫакна курчӗ Шухӑ урампа Юпа урамӗн кӗтесӗнче харӑсах вӑтӑр икӗ ҫын, паллах, нумай-нумай лашана шутламасӑр; вӗсен урисем, мӑйӗсем, хӳрисемпе ҫилхисем пӗр самантрах тӳрӗ йӗре куҫрӗҫ, янӑравлӑ «и-хо-хо!» па ӑҫта куҫ курнӑ ҫавӑнталла тапа-тапа сикрӗҫ.

Именно это увидели на углу Залихватской и Остолбенелой улиц сразу тридцать два человека, не считая множества лошадей, ноги, шеи, хвосты и гривы которых мгновенно составили прямые линии, ринувшиеся с великим «и-го-го!» куда попало.

IV. Сысна. Икӗ «арӑслан» // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 66–73 с.

Кунсӑр пуҫне, вӑл — бригадӑра вӑтӑр ҫул хушши агитатор.

Помоги переводом

Ял кӳлли аслӑ // Василий Алентей, А. Андреев. «Капкӑн», 1962, 1№.

Малта пыраканни — вӑтӑр виҫҫӗри нӑкӑ, тӳрӗ, вӗчӗрхенчӗк ҫын.

Шедший впереди был крепкий, прямой, нервный человек, лет тридцати трех.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 49–57 с.

Вӑтӑр, хӗрӗх, тен, ҫӗр хӗрӗх ҫултан, — ҫакна чӑннипех ӑҫтан пӗлейӗпӗр? — ирӗксӗрех пӗчченҫӗ пулса тӑнӑскерсем чатах суккӑрланса лараҫҫӗ.

Через тридцать, сорок, а может быть, и сто сорок лет, — как можем мы знать это наверное? — невольные отшельницы совершенно ослепли.

Йӑр-йӑр // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 10–14 с.

Тильк, эсир-ҫке ку! — чарӑнса тӑчӗ Генри Гальтон — ҫилпе кушӑхнӑ сарлака питлӗ, вӑтӑр пиллӗксенчи ҫӳллӗ ҫын.

Это вы, Тильс! — сказал, останавливаясь, капитан Генри Гальтон, высокий человек лет тридцати пяти, с крупным обветренным лицом.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 405–414 с.

Пӗр вӑтӑр ҫул каяллах.

Лет тридцать тому назад.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 371–376 с.

Тӑварланӑ вӑтӑр пичке ют какая Чакӑл туллӑ Сандис парса хӑварӑпӑр, унтан вара малтанах палӑртса хунӑ плансӑр-мӗнсӗрех тинӗссемпе ҫӗрсене курса ҫаврӑнӑпӑр: ют пурнӑҫа тимлӗн, юратса, тинкерсе сӑнӑпӑр, пӗлтерӗшлӗ, кӑсӑк тӗл пулусем шырӑпӑр, васкамӑпӑр, тепӗр чухне таркӑна ҫӑлӑпӑр, тинӗсре инкек тӳснисене борт ҫине хӑпартӑпӑр; пысӑк юхан шывсен чечеклӗ, капӑр сад пахчисенче чарӑнӑпӑр, тен, ют ҫӗр-шывсенче вӑхӑтлӑх тымар ярӑпӑр, ан тив, яккӑр тӑварпа витӗнтӗр, унтан вара тунсӑха путса каллех вирхӗнӗпӗр те парӑссене ҫиле шанса парӑпӑр, — ҫапла аван-ҫке, Битт-Бой?

Тридцать бочек чужой солонины мы сдадим еще Скалистому Санди, а там — внимательно, любовно будем обходить без всякого определенного плана моря и земли; присматриваться к чужой жизни, искать важных, значительных встреч, не торопиться, иногда — спасти беглеца, взять на борт потерпевших крушение; стоять в цветущих садах огромных рек, может быть — временно пустить корни в чужой стране, дав якорю обрасти солью, а затем, затосковав, снова сорваться и дать парусам ветер, — ведь хорошо так, Битт-Бой?

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 347–370 с.

Унтан, санӑн хӑвӑн бригу пулсан, эпир тӗнче тавра вӑтӑр виҫӗ хут ишсе ҫаврӑнӑпӑр…

Затем, когда у тебя будет твой бриг, мы проплывем вокруг света тридцать три раза…

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 347–370 с.

Ку — йӑрӑс пӳллӗ арҫын, вӑтӑр ҫултан аслӑ мар, вӑтам пӳллӗ, сӑнӗ кӑмӑллӑ, уҫӑ, унра вӑйпа ҫепӗҫлӗх палӑраҫҫӗ.

Это был стройный человек, не старше тридцати лет, небольшого роста, с приятным открытым лицом, выражавшим силу и нежность.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 347–370 с.

Аллигу вӑтӑр иккӗмӗш хут вӑранчӗ.

Аллигу проснулся в тридцать второй раз.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

Вӑл — вӑтӑр иккӗре; ӗҫкӗ-ҫикӗпе иртӗхет, усал, вӗчӗллӗ, хаяр йӗкӗт; тӗреклӗ мускул вӑйӗпе хӑюлӑхӗ ун пирки хӑрушӑ этем репутацине сарнӑ.

Человек лет тридцати двух, разгульный, жестокий и злобный парень; большая мускульная сила и смелость создали ему репутацию опасного человека.

Пьерпа Суринэ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 276–284 с.

Амӑшӗ вӑл ҫуралнӑ хыҫҫӑн нумай пурӑнайман, ашшӗ ӑна хӗненӗ, килӗнчен пӗр вӑтӑр хутчен хӑваласа кӑларса янӑ, ӗҫсе супсан вара кашнинчех каҫару ыйтнӑ.

Его мать умерла скоро после его рождения, отец бил и тридцать раз выгонял его из дому, но, напиваясь, прощал.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Шӑплӑхӑн тата аслатиллӗ ҫумӑрӑн харӑс хуҫаланӑвне ҫав тери татӑклӑн килсе ҫапнӑ тӑвӑллӑ ҫил пӗтерсе хучӗ; вӑл тӳрех курьер пуйӑсӗн хӑвӑртлӑхӗпе куҫрӗ, унӑн ӑнтӑлуллӑ ҫивӗчлӗхӗнче йывӑҫсем вӑтӑр градус кӗтес туса авӑнаҫҫӗ, вӗтӗ хунавсем вара сив чир чухнехилле чӗтреҫҫӗ.

Междуцарствие тишины и грозы кончилось весьма решительным шквалом, сразу взявшим быстроту курьерского поезда; в его стремительном напряжении деревья склонились под углом тридцати градусов, а мелкая поросль затрепетала как в лихорадке.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Вӑтӑр тӑххӑрта.

— Тридцать девять.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 187–210 с.

Халӗ вара, Пичке, итле: эпӗ кашни кун ҫӗҫӗ аври ҫине картса пытӑм, пурӗ вӑтӑр, ху шутласа тух.

А теперь, Буек, слушай: я каждый день делал зарубки на рукоятке ножа, их тридцать, пересчитай сам.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 177–180 с.

— Шлюпкӑпа вӑтӑр миля тата чукун ҫулпа ҫурҫӗрелле ик ҫӗр.

— Тридцать миль на шлюпке и двести по железной дороге к северу.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Штуцер: вӑтӑр тӑваттӑ — Пристлей, пӗрре — Джаксон.

Штуцера: тридцать четыре — Пристлея, один — Джаксона.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней