Корпус чувашского языка

Пӗр-пӗр маляр юриех сӑрлӑ кистьне ун пичӗ патне илсе пырса силленӗ те Илюха ҫав сирпӗннӗ сӑрра ҫуса яман пек туйӑнать.

Как будто маляр, балуясь, тряхнул ему в лицо кистью с краской, а Илюха не смыл.

1 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Кемӗр мэрийӗн пресс-служби хыпарланӑ тӑрӑх сехет хушшинче хулара ҫумӑрӑн уйӑхри норми ҫуса кайнӑ, ҫавна май ҫумӑр шывӗ юхмалли пӑрӑхсене йывӑр тивнӗ, пысӑк калӑпӑша пула вӗсем юхтарса кӑларайми ӗҫленӗ.

В течение часа на город выпал месячный объем осадков, в связи с этим ливневая канализация работала с перегрузкой, сообщает пресс-служба мэрии Кемерова.

Кемӗрте паян сехет хушшинче ҫумӑрӑн уйӑхри норми ҫунӑ // Аҫтахар Плотников. https://www.kommersant.ru/doc/4928737

Ӗнер пирӗн республикӑра аслатиллӗ ҫумӑр ҫуса иртнӗ, вӑйлӑ ҫил тухса кайнӑ хыҫҫӑн 11 районти 33 ял ҫутӑсӑр юлнӑ.

Вчера прошел ливень с грозой, и после сильного ветра 33 деревни в 11 районах республики остались без света.

Ялсем ҫутӑсӑр юлнӑ // Вика Сорокина. https://chuvash.org/news/29317.html

— Ну, — терӗ Валерия чурасене, — халех вилесене пуҫтарӑр, урайне ҫуса тасатӑр, ырӑ шӑршсем сапса тухӑр.

— Ну-ка, вы, — сказала Валерия, обращаясь к рабам, — уберите немедленно отсюда эти трупы, вымойте пол, обрызгайте его маслами и благовониями.

VII сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Ҫуса ҫыхнӑ сурансем ыратмаҫҫӗ.

Перевязанные раны не болят.

Тӑватӑ кун // Ярукка Сантри. Гаршин В.М. Тӑватӑ кун: калав. — Шупашкар: Республикӑри чӑваш кӗнеки кӑларакан уйрӑм, 1924. — 38 с.

Ватлӑхра мана урай ҫуса параканни пулӑн эсӗ.

Помоги переводом

Аннепех пурнӑҫ лайӑхчӗ // Валентина Элиме. Килти архив

Ҫырана ҫиҫӗмлӗ ҫумӑр ҫуса тасатнӑ.

Берег прибран и умыт грозой.

Эпир курнӑҫӑпӑр-ха // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Ирхине вара сивӗ те тӑрӑ шыв тата пӑхма ҫук ҫутӑ хӗвел мӗнпур тӗксӗм шухӑшсенчен ҫуса тасатать, Костя каллех хӑй пекех пулса тӑрать: хӗвел ҫинче хӗртӗнет, шыва кӗрет, вӗршӗн йӑви патне ҫитесшӗн пулчӗ те — анчах чӑнкӑ ҫыранта чӗркуҫҫийӗсене шӑйӑрттарни кӑна пулчӗ.

А утром прохладная, прозрачная вода, слепящее солнце смывают мрачные мысли, и Костя опять становится самим собой: загорает, купается, пробует добраться к гнезду стрижа, но только зря обдирает колени на крутом откосе.

Кам пулма туртӑм пур санӑн? // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Ҫумӑр ҫуса юра ирӗлтерет, тӗмсен тӑррисем кӑна шурӑ.

Дождь растопил снег, и только верхушки холмов оставались белыми.

Пурнӑҫа юратни // Николай Степанов. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 5–34 с.

Унтан Лосьпа Гусев кӳлӗ хӗррине анчӗҫ, хӑйсене юнран, тусанран ҫуса тасатрӗҫ.

Затем Лось и Гусев пошли к озеру, смыли с себя кровь и пыль.

Хао // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Петербургра та, пуш уйӑхӗн уяр кунӗсенче, ҫакнашкал хӗвелехчӗ, — ӑшӑннӑ ҫил ун чухне пӗтӗм тӳпене ҫуса тасатнӑн туйӑнатчӗ.

Такое солнце видывали в Петербурге, в мартовские, ясные дни, когда талым ветром вымыто всё небо.

Марс // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Буратинопа Пьеро ирӗксӗрех аллисемпе мӑйӗсене ҫуса тасатрӗҫ.

Буратино и Пьеро — хочешь не хочешь — вымыли руки и даже шею.

Ҫӗр шӑтӑкӗнче // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Мальвина кӗписене яланах вӑл ҫуса пурӑннӑ мӗн.

А ему-то и приходилось стирать Мальвинины платья.

Буратинопа Пьеро Мальвина патне килеҫҫӗ, анчах вӗсен ҫавӑнтах Мальвинӑпа тата Артемон йытӑпа пӗрле унтан тармалла пулать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Пӗрреччен ҫӗрле ҫил уларӗ, ҫумӑр чӗрессипе тӑкнӑ пек ҫуса тӑчӗ.

Однажды ночью шумел ветер, лил дождь как из ведра.

Пьеро хӑй мулкач ҫине утланса ларса, Ухмахсен Ҫӗршывне мӗнле пырса кӗни ҫинчен каласа кӑтартать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Пӗрреччен ҫӗрле ҫил уларӗ, ҫумӑр чӗрессипе тӑкнӑ пек ҫуса тӑчӗ… — тесе пуҫларӗ Пьеро.

Однажды ночью шумел ветер, лил дождь как из ведра… — начал Пьеро.

Буратино Ухмахсен Ҫӗршывӗнчен тарать те, инкек-синкек тӗлӗшпе, хӑйӗн юлташне тӗл пулать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

— Вӑл пит-куҫне тап-таса ҫуса тасатнӑ, унӑн каҫӑр сӑмси ҫинче тата питҫӑмартисем ҫинче чечек тусанӗсем пулнӑ.

Её лицо было свежевымыто, на вздёрнутом носике и щеках — цветочная пыльца.

Сенкер ҫӳҫлӗ хӗрача Буратинона пӑхса вӗрентсе ӳстересшӗн // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Анчах эпир Павӑлпа иксӗмӗр пӗтӗмпех пылчӑк та хурт-кӑпшанкӑ тавраш ҫисе пӗтернӗ, вилекен Давидова ҫуса тасатсан, пирӗнтен кулма тапратрӗҫ, хӑйсем ҫинчен кӗписене хывса, пире унта шырама сӗнетчӗҫ, мунча кӳртекенсем тетчӗҫ пире, тата эпир темскер намӑс та пит кулӑшла япала тунӑ пек, ҫав тери мӑшкӑласа кулатчӗҫ.

Но когда мы, я и Павел, вымыли изъеденного грязью и насекомыми, умирающего Давидова, нас подняли на смех, снимали с себя рубахи, предлагая нам обыскать их, называли банщиками и вообще издевались так, как будто мы сделали что-то позорное и очень смешное.

XIV. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

— Каҫ пулнӑ ҫӗре мастерскоя тасарах пуҫтарӑр; пысӑк сӗтелне ҫуса, хырса тасатмалла!

— К вечеру приберите мастерскую почище; большой стол вымыть, выскоблить!

XIII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Унӑн арӑмӗ, Домна Васильевна, кӑмака патӗнче тӑрать, вӑл ӗнтӗ ӗҫе кайма хатӗрленнӗ; урайне шӑлса тасатнӑ, сӗтелне ҫуса лартнӑ.

Жена, Домна Васильевна, стоит у печки, уже готовая идти на работу; в хате подметено, стол вымыт.

Балалайкӑллӑ Йӑкӑнат // Леонид Агаков. Троепольский, Г. Н. (1905-1995). Вунҫиччӗмӗш Прохор тата ыттисем: (агроном ҫырса пынисем). [Л. Я. Агаков куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 132 с. — 84–108 с.

Ҫав кӗнекесем ман чуна чухӑн та йӳҫӗ пурӑнӑҫран тӑрса юлнӑ тасамарлӑхран ҫуса тасатрӗҫ: эпӗ лайӑх кӗнеке вӑл мӗн иккенне тулса илтӗм, вӑл маншӑн пит кирлине те ӑнлантӑм.

Эти книги вымыли мне душу, очистив её от шелухи впечатлений нищей и горькой действительности; я почувствовал, что такое хорошая книга, и понял её необходимость для меня.

X. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.