Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

пӗлместӗн (тĕпĕ: пӗл) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Ху мӗн пакӑлтатнине ху та пӗлместӗн!

— Что ты городишь, и сама не знаешь.

Вӑрманти тӗтӗм // Михаил Рубцов. Гайдар, Аркадий Петрович. Ман юлташсем: калавсем; вырӑсларан М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 158 с. — 77–104 с.

— Эсӗ хӑвӑн аннӳне пӗлместӗн, Евгений.

— Ты матери своей не знаешь, Евгений.

XXI // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

— Эсӗ аттене ҫителӗклӗ пӗлместӗн, — тет Аркадий.

— Ты отца недостаточно знаешь, — говорил Аркадий.

X // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Эпӗ халь вӑл аттене йывӑрлӑхран пӗрре кӑна мар хӑтарни ҫинчен, ӑна хӑйӗн пӗтӗм укҫине пара-пара пулӑшни ҫинчен каламастӑп, — именине, тен, пӗлместӗн пулӗ-ха, вӗсем уйӑрман, — анчах вӑл пурне те пулӑшма хавас, ялан хресченсен хутне кӗрет, чӑнах та ӗнтӗ вӗсем калаҫнӑ чухне вӑл питне перӗнтерет те одеколон шӑршлать…

Я уже не говорю о том, что он не раз выручал отца из беды, отдавал ему все свои деньги, — имение, ты, может быть, не знаешь, у них не разделено, — но он всякому рад помочь и, между прочим, всегда вступается за крестьян; правда, говоря с ними, он морщится и нюхает одеколон…

VII // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

— Эсӗ пӗлместӗн, — тавӑрчӗ Аркадий: — вӑл хӑй вӑхӑтӗнче арӑслан пулнӑ вӗт.

— Да ведь ты не знаешь, — ответил Аркадий, — ведь он львом был в свое время.

IV // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Мӗнрен тӗлӗнмеллине те пӗлместӗн: те портретсене оригиналсем евӗрлех тунинчен, те ытарма ҫук лайӑх ӳкернинчен тӗлӗнмелле.

Не знаешь, чему удивляться, верности ли и сходству с оригиналами, или необыкновенной яркости и свежести кисти.

Пӗрремӗш пай // Михаил Рубцов. Николай Гоголь. Повеҫсем; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96–146 с.

Тепӗр чухне сӗрӗм тивнӗ чухнехи пекех ниҫта кайса кӗме пӗлместӗн, ӗҫсене арпаштарса яратӑн, титула пӗчӗк буквӑран ҫырма пуҫлатӑн, число та, номер те лартмастӑн, сан хыҫҫӑн вара эсрел те ӑнланса пӗтерес ҫук».

Ты иной раз метаешься как угорелый, дело подчас так спутаешь, что сам сатана не разберет, в титуле поставишь маленькую букву, не выставишь ни числа, ни номера».

Ухмаха ернӗ ҫын ҫырса пынисем // Михаил Рубцов. Николай Гоголь. Повеҫсем; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 75–95 с.

Пӗлместӗн апла, — палӑртрӗ хӗр ача.

— Не знаешь, — определила девочка.

Иккӗмӗш вӑрттӑнлӑх // Ольга Фёдорова. Ордем, Г. Аньӑн вунӑ вӑрттӑнлӑхӗ: калавсем: [кӗҫен ҫулхи шкул ачисем валли] / Ордем Гали; [О. Л. Федорова куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательств, 2006. - 48 с. : ил.

Вӑйсене ӑҫта пухса вырнаҫтармаллине те пӗлместӗн.

Не знаешь, где силы сосредоточить.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

«Катенька, эсӗ яланах ӗҫре те ӗҫре, канмалли куна та, праҫнике те пӗлместӗн. Санӑн вара ҫемье те пулмӗ-ши?» — ыйтрӗ вӑл унран.

«Катенька, все ты в работе и в работе, ни выходных, ни воскресенья не признаешь. Неужто у тебя и семьи не будет?» — спросила она у нее.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

— Нимӗн те пӗлместӗн — сӑмах та пӗтнӗ.

— Скажи, что ничего не знаешь, вот и весь сказ.

XVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ҫавна та пӗлместӗн ав — вӑл, тен, таврӑнмасть те.

А того не знаешь — он, может, и не вернется вовсе.

VIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Эсӗ ку йышши япалана, Миша, пӑру мӑшкӑлтӑк шыв тутине пӗлнӗ чухлӗ те пӗлместӗн, эпӗ, ав, сыпас-тӑвас енӗпе ӑна-кӑна, ай-ай, вӑйлӑ чухлатӑп!

— Ты в этих делах, Миша, разбираешься хуже, чем телок в помоях, а вот я знаю в напитках толк!

VI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Мӗнле-ха намӑса пӗлместӗн эс пирӗн пата килме, кӗҫҫе пит?! — терӗ вӑл.

— Как тебе только совесть дозволяет приходить к нам, бесстыжие твои глаза?! — сказала она.

II // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Мӗнле инкек иккенне пӗлместӗн те-ха эсӗ, — терӗ вӑл.

Еще скажи, что не знаешь, что за неприятность, — сказал он.

III сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Йӗркене пӗлместӗн те ӗҫӳ те ӑнӑҫмасть.

Ты волнуешься — и ничего не выходит.

Райка «тыткӑна» илнисем // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 101–108 с.

Ҫук, эсӗ нимӗн те пӗлместӗн!

Нет, ты ничего не понимаешь!

Вовка Грушинӑн «Архимечӗ» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 69–84 с.

Эсӗ ху та пӗлместӗн ху мӗнле ӑсран кайнине.

Ты не знаешь, какой ты сумасшедший!

«Нервӑсӑр ҫын» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 59–68 с.

— Ху пӗлместӗн, калаҫатӑн! — терӗ Демьян, анчах ӑна кунта ытти ачасем аптрата пуҫларӗҫ:

— Сам не знаешь, а говоришь! — сказал Демьян, но тут к нему пристали другие мальчишки:

Хӑйӑр // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 47–57 с.

Хӑв та пӗлместӗн.

Сама не знаешь.

10 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней