Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

кулӑпа (тĕпĕ: кулӑ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Абрамсон, куллине чараймасӑр, пит-куҫне пӗркелентернӗ; ҫывӑхра тӑракансем ӑшӑ кулӑпа ейӗлсе итлеҫҫӗ.

Морщился от улыбки Абрамсон, ближние прислушивались, улыбаясь.

XIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Анна ҫавӑнтах ун патне чупса пычӗ; пӗтӗм сӑн-пичӗ хӑйӗн хӗрхенӳллӗ те виҫеллӗ кулӑпа йӑлкӑшса ҫиҫет.

Анна стремительно пошла к нему; она вся светилась скупой, сдержанной улыбкой.

XVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Пӗрремӗш хут куҫне уҫсанах Бунчук Аннӑн куҫҫульпе тата ӑшӑ кулӑпа йӑлкӑшса пӑхакан хура куҫӗсене курчӗ.

Черные глаза Анны, блещущие слезами и улыбкой, увидел Бунчук, как только в первый раз открыл глаза.

XVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Хӑйсен хуторӗсене курсан, Григорин усӑнарах тӑракан хура мӑйӑхӗ ҫавӑнтах ӑшӑ кулӑпа чӳхенсе илчӗ.

Григорий увидел хуторян — и вислые воронено-черные усы его дрогнули в улыбке.

VIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Кил хуҫи, кӑмӑллӑ кулӑпа ирӗлсе, шуххӑн йӑшаланса илчӗ.

Хозяин заюлил улыбкой, резвыми телодвижениями.

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ытти станицисенчен грузовиксемпе, пӗр кулӑпа анчах килеҫҫӗ, купӑс калаканӗ те таҫта хыҫалта ҫеҫ ларса пырать, темиҫе хӗрарӑм анчах юрлать, — малти грузовикӗ ҫинче ялав вӗҫсе пырать.

Другие станицы выехали на грузовиках, с одним гармонистом, да и то сидевшим где-то в задке кузова, с небольшим женским хором и флагом, маячившим на передней машине.

XXXV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Викторӑн ҫутӑ пичӗ кулӑпа ялтӑраса илчӗ.

Светлое лицо Виктора засияло улыбкой.

XXVIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Яка хырнӑ, ҫамрӑк курӑнакан Кривцов пичӗ кӑмӑллӑ кулӑпа ҫуталчӗ.

— Гладко выбритое лицо Кривцова, молодое на вид, сияло улыбкой.

XXI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Атарщиков сотня хыҫҫӑн хӑвӑрт ҫиҫкӗнсе килет; пичӗ савӑнӑҫлӑ кулӑпа выляса чӗтрени аякранах паллӑ.

Атарщиков быстро настигает сотню, издали видно, как на лице его дрожит улыбка.

XIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Офицерӑн шурӑ мӑйӑхлӑ пичӗ ҫемҫе кулӑпа ейӗлнӗ.

На белоусом лице офицера сквозила улыбка.

X // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Сарӑ картун ҫине ӳкернӗ сӑн ӳкерчӗкрен Петрон ватӑларах тӑнӑ пичӗ темӗнле сапӑррӑн пӑхать; пӗтерсе хунӑ шурӑрах мӑйӑхӗн вӗҫӗсем ҫӳлелле шӑртланса тӑраҫҫӗ, ҫирӗп пӑчӑртаса тытнӑ тути сӑмси айӗнчен палланӑ кулӑпа ирӗлсе ейӗлет.

С серого куска картона самодовольно глядело постаревшее лицо его, торчмя стояли закрученные белесые усы, под курносым носом знакомой улыбкой щерились твердые губы.

V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Вӑл хӗп-хӗрлӗ хӗрелсе кайрӗ, унтан, кӑвак тутине каллех тӗлсӗр кулӑпа ейӗлтерсе, малтанхи пекех хӑрушла сасӑпа тӑрӑлтатса такмакласа кайрӗ:

 Он побагровел и, вновь вытягивая голубые губы в бессмысленную улыбку, тем же жутким речитативом продолжал:

III // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Вӑл пӗр утӑм каялла чакса тӑчӗ, унтан аллипе сарлакан хӑлаҫланса, Валет аллине хыттӑн тытса чӑмӑртарӗ, силлесе илчӗ, савӑнса хумханнӑ ӑшӑ кулӑпа ҫиҫсе, ун патнелле пӗшкӗнчӗ, куҫӗнчен кӑмӑллӑн тинкерсе пӑхрӗ.

Отступив шаг назад, немец широким жестом выбросил вперед руки, крепко стиснул руки Валета, затряс их, сверкая взволнованной улыбкой, нагибаясь и засматривая Валету в глаза.

III // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Унӑн куҫӗсем Валет куҫӗсемпе тӗл пулчӗҫ те, нимӗҫ ҫыннин сӑн-пичӗ ҫавӑнтах хаваслӑ кулӑпа чӗтренсе ҫуталчӗ.

Глаза его встретились с глазами Валета, и взгляд немца вдруг дрогнул радостной улыбкой.

III // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Иван Алексеевич, Валетӑн пӗчӗк те пылчӑклӑ аллине хӑйӗн тимӗр пек хытӑ ывҫинчен вӗҫертмесӗр, хаваслӑ кулӑпа хумханса кулчӗ.

Иван Алексеевич, не выпуская из жесткой ладони маленькой грязной руки Валета, радостно и взволнованно улыбался.

III // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ҫав самантра ачаш кӑвак куҫсем килнӗ ҫын кӑкӑрӗ ҫинче ҫӑлтӑр йӑлтӑртатнине асӑрхарӗҫ; унччен ниепле те ҫавӑрма май ҫук пек пӑхса тӑракан хӗрӗн сивӗ пичӗ сасартӑк ӑшӑ кулӑпа ялкӑшса илчӗ, куҫӗсем тата ачашрах та кӑвакрах пулса кайрӗҫ, чуна савакан ҫепӗҫ чӗлхепе калаҫма пуҫларӗ.

Тут нежно-голубые глаза вдруг заметили звездочку, блестевшую на груди у приезжего; строгое, неприступное лицо дежурной озарилось приятной улыбкой, глаза сделались еще более нежными и голубыми, а в голосе появились трогательно-ласковые звуки.

XIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Григорий кабинетран, кулӑпа чӗтресе, урса кайнӑ куҫӗсене ҫутӑлтарса тухрӗ.

Григорий вышел, дрожа улыбкой, со взбешенными глазами.

23 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Кунтан-кун вырнаҫтарса пычӗ вӑл Григорий пуҫне уншӑн халиччен паллӑ мар чӑнлӑхсене, вӑрҫӑ мӗншӗн пуҫланса кайнин чӑн-чӑн сӑлтавӗсене тӑрӑ шыв ҫине кӑларса пычӗ, самодержави влаҫӗнчен, наркӑмӑшлӑ кулӑпа тӑрӑхласа, питлесе кулчӗ.

Изо дня в день внедрял он в ум Григория досель неизвестные тому истины, разоблачал подлинные причины возникновения войны, едко высмеивал самодержавную власть.

23 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Пӗтӗм кӗлеткипе сулӑнса, Аксинья ун патне таччӑнах пырса тӑчӗ те йӗплӗ кулӑпа ахӑлтаса ячӗ.

Качнувшись всем телом, Аксинья подошла вплотную, едко засмеялась.

19 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Бунчук калаҫасса та темле урӑхларах, сӑмаха вӗҫне ҫити каламасӑр, ҫирӗп тута хӗрринчен хӗсӗнсе тухакан кулӑпа кулкаласа, калаҫать, — ку этем пӗр хӑй ҫеҫ пӗлсе тӑракан чӑнлӑхран кукӑр-макӑр тавра сукмакпа иртсе каять тейӗн.

Бунчук и говорил как-то недосказанно, с улыбкой, зажатой в твердом углу губ, будто шел, обходя одному ему известную правду по кривой, извилистой стежке.

15 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней