Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

аннене (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Аннене вӑл кӗтсе тӑракан машина патне ҫӗклесе анчӗ.

И сам на руках отнес маму вниз, где ждала машина.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Виҫӗ ҫул каялла пирӗн аннене сасартӑк больницӑна вырттарчӗҫ.

Три года назад нашу маму вдруг положили в больницу.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Пирӗн ватӑ аттепе аннене кӳрентермесӗр пурӑнма йывӑр-и?

Разве трудно не огорчать таких стариков, как наши?

Улттӑмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Манпа мӗн те пулин пулсан, маншӑн та аттепе аннене пӑхса усра.

Если что-нибудь случится со мной, постарайся родителям заменить и меня.

Улттӑмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Ман шутпа, аттепе аннене кун ҫинчен калама кирлӗ мар, ан тив — Яков пурӑнать, тесе шутлаччӑр.

Я полагаю, что отцу и матери не нужно говорить об этом, пусть думают, что Яков жив.

IV сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.

— Эпӗ аннене кӗтетӗп.

— Я подожду мать.

II сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.

Аннене вӗлерчӗҫ, — тет хӗрача.

— Маму убили, — серьезно ответила девочка.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Тани Юн, Иоаким Максимов-Кошкинский. Козлов, Иван Андреевич. Крымра вӑрттӑн ӗҫлени / [Тани Юн, И. Максимов-Кошкинский куҫ.]. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 352 с.

Аннене кала: эпӗ Бориссем патӗнче ҫывӑратӑп.

Матери скажи, что ночую у Бориса.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Тани Юн, Иоаким Максимов-Кошкинский. Козлов, Иван Андреевич. Крымра вӑрттӑн ӗҫлени / [Тани Юн, И. Максимов-Кошкинский куҫ.]. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 352 с.

Аннене ман курасах пулать, ан пӑшӑрхантӑр, — хумханса каланӑ Сеня.

— Надо обязательно с ней повидаться и успокоить, — заволновался Сеня.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Тани Юн, Иоаким Максимов-Кошкинский. Козлов, Иван Андреевич. Крымра вӑрттӑн ӗҫлени / [Тани Юн, И. Максимов-Кошкинский куҫ.]. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 352 с.

Аннене пама, ӗҫленӗ ҫӗре.

— Матери на работу.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Тани Юн, Иоаким Максимов-Кошкинский. Козлов, Иван Андреевич. Крымра вӑрттӑн ӗҫлени / [Тани Юн, И. Максимов-Кошкинский куҫ.]. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 352 с.

Аннене ӑна нумай кирлӗ мар.

А матери много не надо.

Пӗрремӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Вара ҫын каланӑ: «Парӑм тӳлетӗп — аттепе аннене ҫитеретӗп; кивҫен паратӑп — ывӑлӑмсене ҫитеретӗп; шыва пӑрахатӑп — хӗрсене ӳстеретӗп», — тенӗ.

А старик говорит: «Долг плачу — отца-мать кормлю; в долг даю — сыновей кормлю; а в воду мечу — дочерей рощу».

Петр патшапа пӗр ҫын // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Эпӗ аннене: «Атте хыҫҫӑн каям-и?» — тесе йӑлӑна пуҫларӑм.

Я стал проситься у матери за отцом.

Салтак арӑмӗн пурӑнӑҫӗ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Унтан каларӗ: «Ӗҫме пӑрахман пулсан, эпӗ унтер-офицер та пулаймӑттӑм, киле те нимӗн илсе таврӑнаймӑттӑм, халӗ тавтапуҫ турра», — терӗ те, кутамккинчен укҫа хутаҫҫи илсе, аннене тыттарчӗ.

Потом он говорит: «Кабы я не бросил пить, я бы и унтер-офицером не был, и домой бы ничего не принес, а теперь слава богу», — он достал в сумке кошель с деньгами и отдал матери.

Салтак арӑмӗн пурӑнӑҫӗ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Вара эпӗ аннене пӗшкӗнме хушрӑм, хӑлхинчен шӑппӑн каларӑм.

Я нагнул мать и сказал ей на ухо.

Салтак арӑмӗн пурӑнӑҫӗ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Унтан вӗсем эреххине аннене ӗҫтере пуҫларӗҫ.

И стали подносить свое вино матери.

Салтак арӑмӗн пурӑнӑҫӗ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Аннене вара пӑлтӑра кӑларса вырттарчӗҫ.

Мамушку положили в сени.

Салтак арӑмӗн пурӑнӑҫӗ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Пӗрре кӗркунне, аннене шыва кӳртнине асӑннӑ кун, эпир кӑнтӑрлахи апата куккана кӗтетпӗр.

Один раз, это было осенью, в маменькины именины, и мы ожидали дядюшку к обеду.

Эпӗ чӑн малтан пӑшалпа мулкача персе тытни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Унтан каларӗ: «Капла татӑлсах ан йӗр, анне! Петӗршӗн салтака хам каятӑп, эпӗ унтан аслӑрах. Эпӗ ҫухалмӑп. Вӑхӑт тултарӑп та киле ҫаврӑнса килӗп. Эсӗ, Петӗр, аттепе аннене чипер пӑхса усра; ман арӑма та ан пӑрах, ан хурлантар», — терӗ.

Да и говорит: «Не убивайся, матушка. Я пойду за Петрушку в солдаты, я старше его. Авось не пропаду. Отслужу, да и приду домой. А ты, Петр, без меня покой батюшку с матушкой и жену мою не обижай».

Пӗр ҫын хай пиччӗшне мӗншӗн пит юратни ҫинчен каласа кӑтартни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Эпӗ ултӑ ҫулта чухнех аннене: «Мана ҫӗвӗ ҫӗлеттер-ха», — тесе аптӑрататтӑм.

Когда мне было шесть лет, я просила мать дать мне шить.

Мӑнакка хӑй ҫӗлеме вӗренни ҫинчен каласа кӑтартни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней