Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Кулнӑ (тĕпĕ: кул) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Сӑмаха ҫирӗп, татса каланӑ пулсан та, вӑл тӑрӑхласа кулнӑ пек янӑрарӗ.

— Фраза, хотя и произнесенная серьезно, звучала иронически.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Кулнӑ чухне куҫӗ таврашӗнче ӳчӗ пӗрӗнет, вара сӑнӗ татах та кӑмӑллӑрах курӑнать.

От улыбки возле глаз собираются лучики, и лицо добреет.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Генерал кӑштах кулнӑ пек пулчӗ те юлташӗсемпе темӗн ҫинчен пӑшӑлтатса илчӗ.

Генерал чуть-чуть улыбнулся, пошептался о чем-то с соседями.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Унтан кӑшт кулнӑ пек пулнӑ Амона ҫамкинчен чуптуса, аллипе куҫҫульне шӑлса илчӗ те кӗтесрен уйӑрӑлса кайрӗ.

Поцеловал улыбающегося Амо и, вытирая слезу рукою, ушел за угол.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Вӑт халӗ ӗнтӗ эсир пӗр труках вӑрҫӑ мӗн иккенне курса таврӑнатӑр, — терӗ батарея командирӗ, йӑвашшӑн йӑл кулнӑ май нимӗнле мар пулса кайнӑ прапорщик ҫине пӑхса: — анчах та хӑвӑртрах пуҫтарӑнӑр.

Вот вы и обстреляетесь сразу, — сказал батарейный командир, с доброй улыбкой глядя на смущенное лицо прапорщика: — только поскорей собирайтесь.

20 // Василий Алагер, Стихван Шавли. Толстой Л.Н. Севастополь калавӗсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 238 с.

Прапорщиксем эрех ӗҫмеҫҫӗ, — хушса хучӗ вӑл, Володя ҫине пӑхса йӑл кулнӑ май.

Прапорщики не пьют, — прибавил он, улыбаясь Володе.

20 // Василий Алагер, Стихван Шавли. Толстой Л.Н. Севастополь калавӗсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 238 с.

Сулахай енче пӗр хӗрлӗ те тарласа кайнӑ сӑн-питлӗ пӗчӗкрех офицер кукленсе ларнӑ, хӑйӗн картне ҫапса илсен вӑл ирӗксӗрех йӑл кулнӑ пек, шӳт тунӑ пек тӑвать, хӑрах аллине шалаварӗн пушӑ кӗсьине чикнӗ те вӑл пӗрмай вылятать, вылясса вара ялан нумая кайса вылять, анчах та шӑнкӑрт укҫан вылямасть пулмалла ҫав, ҫавӑ тарӑхтарать те ӗнтӗ хитре брюнета.

По левую руку на корточках сидел красный, с потным лицом, офицерик, принужденно улыбался и шутил, когда били его карты; он шевелил беспрестанно одной рукой в пустом кармане шаровар и играл большой маркой, но, очевидно, уже не на чистые, что именно и коробило красивого брюнета.

17 // Василий Алагер, Стихван Шавли. Толстой Л.Н. Севастополь калавӗсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 238 с.

Питҫӑмартийӗсемпе час-часах именчӗклӗн йӑл кулнине палӑртса тӑракан хӗрлӗ тути хӗррисене тин ҫеҫ-ха мамӑк пек ҫемҫе те сарӑрах тӗк шӑтма пуҫланӑ ун, тутисем кулнӑ чух йӑлтӑртатса тӑракан шурӑ шӑлӗсем курӑнаҫҫӗ.

Русый пушок пробивал по щекам и над красными губами, весьма часто складывавшимися в застенчивую улыбку и открывавшими белые блестящие зубы.

6 // Василий Алагер, Стихван Шавли. Толстой Л.Н. Севастополь калавӗсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 238 с.

— Пуринчен ытла, пӗлетӗн-и мӗн, пичче, — терӗ шӑлнӗ, пӗр-пӗр чӑтма ҫук намӑс сӑмах калама хатӗрленнӗн, йӑл кулнӑ хушӑрах хӗрелсе кайса:

— А главное, знаешь ли что, брат, — сказал меньшой, улыбаясь и краснея, как будто сбирался сказать что-нибудь очень стыдное.

6 // Василий Алагер, Стихван Шавли. Толстой Л.Н. Севастополь калавӗсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 238 с.

Вӑл, хӑй ҫулне тӗплӗ пӗлекен уйӑх, савӑнӑҫлӑ пек, кулнӑ пек туйӑнать.

Она казалась веселой и улыбающейся, эта луна, которая твердо знала свой путь.

Чижик Холмы ялне кайрӗ // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

— Паллах, кулнӑ; эпӗ тӳрех асӑрхарӑм: вӑл пит чее ҫын.

— Конечно, посмеялся, я сразу заметил: у него лицо хитрое.

Туслисен звени Дуня инкене пулӑшни // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Мана унта пирӗн санаторинчи мӑнтӑркка фельдшерица кулнӑ пек туйӑнчӗ.

Мне показалось, что там смеялась наша санаторская толстуха фельдшерица.

Иккӗмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Ҫӑварне ҫурри таран карнӑ, кӑвакарса кайнӑ тута хӗррисем хӑрушшӑн йӑл кулнӑ пек туйӑнаҫҫӗ, икӗ ӗрет шурӑ шӑл курӑнса тӑраҫҫӗ.

Посиневшие губы полуоткрытого рта замерли в жуткой улыбке, обнажив два ряда белых зубов.

LXXIII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Малтан Зеб Фелимран мӑшкӑласа кулнӑ.

Сначала Зеб высмеял Фелима.

LII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Дина ӑна, пӗчӗк аллисемпе кӗпинчен тытса, пӗтӗм вӑйӗпе туртнӑ, хӑй шавах кулнӑ.

Дина его тянет ручонками за рубаху, изо всех сил, сама смеется.

6 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Дина ун ҫине пӑхса кулнӑ та тара панӑ.

Поглядела на него, посмеялась и убежала.

6 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Пӗрре Дина Жилин патне кӑкшӑм илсе пынӑ; вӑл ӑна ҫӗре лартнӑ та, хӑй те ҫавӑнтах ларнӑ; хӑй шавах Жилин ҫине пӑхса кулнӑ, кӑкшӑм ҫине кӑтартнӑ.

Принесла раз Дина кувшинчик, поставила, села и смотрит на него, сама смеется, показывает на кувшин.

3 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Хӑй хуҫи ҫине пӑхса кулкаласа тӑнӑ, хуҫи те кулнӑ.

— Сам смотрит на хозяина и смеется; смеется и хозяин.

2 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Хӑй пӗрмаях кулнӑ; унтан тӑлмача темӗскер каланӑ та, тӑлмачӑ Жилина: — Эппин, 1000 тенкӗ пар, — тенӗ.

И сам смеется; сказал что-то переводчику, а переводчик говорит: — Тысячу рублей дай.

2 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

— Ну, юрӗ-ҫке, тепӗр тесен, чӑн та, пӗрех мар-и, ара, хӑть шывра, хӑть типҫӗр ҫинче кала ӑка — техӗмӗ ҫавах унӑн, тулӗк асту вара — кулнӑ чухне ҫӑварна аллупа хупла: шыв анкӗтӗр…

— Да ладно… Мне-то действительно всё равно: хоть на сцене, хоть в воде. Только когда смеяться будешь, — смотри, не захлебнись!

3 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней