Корпус чувашского языка

Харсӑр хӗрлӗ армееца ҫапла пытарнӑ.

Храброго красноармейца хоронили.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Йывӑр асаплантарнине курма та ҫӑмӑл пулман, хӗрлӗ армеецсем ҫапах чӑтнӑ.

Не выдерживали страшных пыток, а красные терпели.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Вӗсем хӗрлӗ армеецсенчен вӑрҫӑ вӑрттӑнлӑхӗсене пӗлесшӗн пулнӑ.

Хотели узнать у красных разные военные секреты.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Пӗррехинче шуррисем вӑтӑр хӗрлӗ армееца тыткӑна илнӗ.

Как-то беляки захватили в плен тридцать красноармейцев.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Хӗрлӗ ҫӳҫлипе вӑрӑмми, пирӗн калаҫӑва илтсе, кимӗ ҫинченех калаҫрӗҫ:

Рыжий и длинный, они прислушивались к нашему разговору, подали голос с лодки:

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Эпӗ малтан пӗлнӗ ача Коля Гаврилов ятлӑ, лешсене иккӗшне: хӗрлӗ ҫӳҫлине — Леха, вӑрӑммине Тӗксӗмми теҫҫӗ.

Моего старого знакомого звали Коля Гаврилов, а тех двоих: рыжего — Леха, длинного — Темный.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Вӗсенчен пӗри шатра питлӗ, лаптак сӑмсаллӑ, хӗрлӗ ҫӳҫӗ вирелле тӑрать.

Конопатый с толстым носом и буйными рыжими волосами.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Шитике чапак пулӑпа хӗрлӗ ҫунат лайӑх хыпаҫҫӗ.

На шитика хорошо плотва и красноперка ловится.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Хӗрлӗ кӑткӑсем хыр йӗпписемпе вӗтӗ туратсем хушшинче хӗвӗшеҫҫӗ.

В сосновых иголках и сучьях суетились рыжие муравьи.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Хыр йывӑҫӗнчен инҫех те мар хӗрлӗ ҫырла куртӑм.

Я увидел неподалеку от сосны красную ягодину.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Тӑваттӑмӗш ирпе шурӑ ҫӳҫлӗ йӗкӗтӗн питне хӗрлӗ сӑн ҫапа пуҫларӗ, кӑнтӑрла тӗлне пӗтӗм пичӗ-куҫӗ, тӑм тивсе ҫунтарса янӑ катӑркас ҫулҫи пек, тӗлкӗшме тытӑнчӗ.

На четвертый день с утра на щеках белокурого зарозовел румянец, к полудню лицо его полыхало, как куст боярышника, зажженный морозом.

Ют юн // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Ют юн. — Тӑван Атӑл, 1965, 3№, 82–91 с.

Кубань казакӗ йӗп-йӗпе тарпа пӑсланакан ӑйӑрне ятлаҫа-ятлаҫа ҫӑварлӑхларӗ те ҫӑра хӗрлӗ япалапа вараланнӑ сылтӑм ҫаннине вӑрахчен юрпа сӑтӑрса аппаланчӗ.

Кубанец с проклятием взнуздал облитого дымящимся потом жеребца и долго тер снегом обшлаг своего правого рукава, густо измазанного чем-то багрово-красным.

Ют юн // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Ют юн. — Тӑван Атӑл, 1965, 3№, 82–91 с.

Утсене станицӑран чакнӑ чух казаксем ҫавӑтса тухса кайрӗҫ, вӗсенчен юлнисене хӗрлисем илчӗҫ, юлашкине вара, хӗрлӗ армеецсем улӑштарса хӑварнӑ лӗпсӗркке ураллӑ, урлӑ хӑлхаллӑ утне, кӗркуннепе — пӗрре пӑхса илсех — махновецсем туянчӗҫ.

Лошадей брали перед уходом казаки, остатки добирали красные, а последнюю, лохмоногую и ушастую, брошенную красноармейцами в обмен, осенью за один огляд купили махновцы.

Ют юн // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Ют юн. — Тӑван Атӑл, 1965, 3№, 82–91 с.

Сарӑрах хӗрлӗ ука тыттарнӑ гвардейски чекмен тӑхӑнчӗ, чекменӗ ҫинче тахҫан вахмистр пакунне ҫакса ҫӳренӗ йӗрсем упранса юлнӑ.

Чекмень надевал с гвардейским оранжевым позументом, со следами ношенных когда-то вахмистерских погон.

Ют юн // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Ют юн. — Тӑван Атӑл, 1965, 3№, 82–91 с.

Вӗсен куҫӗ умӗнче юри вӑл хура ҫиппе хӗрлӗ лампассем (вӗсем казаксен ӗлӗкхи ирӗклӗ пурнӑҫне пӗлтерекен паллӑ вырӑнне пулнӑ) ҫӗлесе антарнӑ пустав шӑлаварпа ҫӳрерӗ.

Назло им носил шаровары с лампасами, с красной казачьей волей, черными нитками простроченной вдоль суконных с напуском шаровар.

Ют юн // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Ют юн. — Тӑван Атӑл, 1965, 3№, 82–91 с.

Ҫӗрле Дон леш енчен вӗрсе янӑ ҫил, ҫеҫенхирти пасарнӑ хӗрлӗ эрӗмӗн типӗ тунисене чӑштӑртаттарса, лӗмсӗркке юр кӗрчӗсене ҫивӗтлерӗ, лакӑм-тӗкӗмлӗ ҫулсен кӗмӗрккисене яп-яка ҫулласа тикӗслерӗ.

Ночью из-за Дона подул ветер, зашуршал в степи обыневшим краснобылом, лохматым сугробам заплел косы и догола вылизал кочковатые хребтины дорог.

Ют юн // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Ют юн. — Тӑван Атӑл, 1965, 3№, 82–91 с.

Ҫырма хӗрринчи йӗпе хыр вуллисем хӗрлӗ тӗспе йӑлтӑртатса илчӗҫ.

На берегу красновато заблистали мокрые сосновые стволы.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Вӑл шурӑ трусипе, хӗрлӗ майкӑпа.

Он был в белых трусах и красной майке.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Вара пӗр тапхӑр, хӗрлӗ чӗлхине кӑларса, пирӗнпе юнашар хӑшӑлтатса чупать.

И некоторое время бежал рядом, высунув язык.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Хӗрлӗ, шурӑ, симӗс, хӑмӑр вулӑсем пур.

Стволы были красные, белые, зеленые, коричневые.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.