Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

хунӑ (тĕпĕ: хур) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Палламан хӗрарӑм аллипе ҫапла ҫырса хунӑ:

Незнакомой женской рукой было написано:

XIX // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Вӗсен туппи кӗпҫи ҫинче хӗрлӗ ҫӑлтӑрсем орденсем пек ҫуталаҫҫӗ, шит ҫине: «Белофинсене вилӗм!» тесе ҫырса хунӑ.

На стволе их пушчонки светились, как ордена, красные звезды, а на щите красовалась надпись: «Смерть белофиннам!»

XVIII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

— Мана ураран ӳкерме пултарчӗҫ пулсан, сана, типшӗм ҫынна, мӗн туса хунӑ пулӗччӗҫ?

— Меня и то свалили, а что с тобой, сухарем, было бы?

XV // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Гражданла влаҫӑн йӗрӗ те ҫук, пур ҫӗрте те «Хӗреслетсе хунӑ сӑнӑсем» иртӗхеҫҫӗ тата террорла ӗҫсем тӑваҫҫӗ.

Никаких признаков гражданской власти, полный разгул и террор «Скрещенных стрел».

XIV // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

— Палаткӑна ман ҫине ҫырса хунӑ.

— Палатка записана на меня.

XIV // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Пуҫӗсене хунӑ юлташсемшӗн…

За товарищей, сложивших голову…

XIII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Хулпуҫҫийӗсем ҫине трубасемпе лафетсем хунӑ минометчиксем малалла куҫса пыраҫҫӗ.

Минометчики двигались полей с трубами и лафетами на плечах, не укладывая их на вьюки.

XI // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Унта пӗтӗмпех ишӗлчӗксене — аркатнӑ фронтонсене, эрешлӗ карнизсене, храмсен пайӗсене, ҫыран хӗррисене — ӳкере-ӳкере хунӑ.

Это были зарисовки руин — разбитые фронтоны, арки, детали храмов, набережные.

X // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Вӑл «Хӗреслесе хунӑ сӑнӑсен» пуҫлӑхӗ Салаши Хорти Миклош регентра тӑнӑ чух темиҫе хутчен те тӗрмене ҫакланни тата пӗррехинче ухмаха ернӗ ҫынсен ҫуртӗнче пӗр вӑхӑт ларни ҫинчен пӗлет.

Ему было известно, что Салаши, главарь «Скрещенных стрел», еще во время регентства Хорти Миклоша неоднократно попадал в тюрьму, а однажды некоторое время пробыл в сумасшедшем доме.

X // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Вӑл тахҫанах ҫапла шухӑшласа хунӑ: унӑнне хӑйӗнне аллине е урине татса каяс пулсан, вӑл юлташӗсенчен камран та пулин хӑйне персе пӑрахма ыйтнӑ пулӗччӗ.

Относительно себя он давно решил, что если бы ему оторвало руки и ноги, он попросил бы кого-нибудь из товарищей его пристрелить.

IX // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Ӗлӗк вӑл ҫынсене лартса ҫӳретчӗ, халӗ хӑй те хулпуҫҫийӗ ҫине йӗнер хунӑ та ҫуран лачӑртатса ҫӳрет, «хуҫан» приказне старшинасене пӗлтерет: ҫар хатӗрӗсен пӗр ещӗкне те пӑрахса хӑвармалла мар.

Когда-то других подвозил, а сейчас сам тащился с седлом на плечах, передавая старшинам приказ хозяина: ни одного ящика с боеприпасами не бросать.

IX // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Мӗншӗн тесен Олекса та, Штефан та, Прокоп та пуҫӗсене хунӑ

Потому что Олекса, и Штефан, и Прокоп сложили головы…

VI // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Шура хӑйӗн тавӑрса хунӑ вӑрӑм ҫаннисем ҫине пӑхрӗ те савӑнӑҫлӑн сирпӗнсе тухма хатӗр тӑракан куҫҫульне аран-аран тытса чарчӗ.

Шура взглянула на свои длинные, подогнутые рукава и едва сдержала готовые брызнуть радостные слезы.

V // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Вӗтӗртетсе ҫӑвакан ҫумӑр ӑшӗнчен брезентпа витсе хунӑ лав сиксе тухрӗ.

Из седой мороси вынырнул обоз крытых брезентом подвод.

III // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Ясногорская ещӗксене витсе хунӑ пысӑк та кӑштӑркка брезент айне кӗрсе ларчӗ.

Ясногорская забилась под большой жесткий брезент, которым были накрыты ящики.

III // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Хӗреслетсе хыттӑн явнӑ ҫивӗтсене вӑл пуҫӗ тавра кӑшӑлласа хунӑ, вӗсем корона пекех курӑнаҫҫӗ.

Тугим плетеным пряслом они уложены спереди вокруг ровного пробора, охватывают голову, как корона.

II // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Сталиншӑн!.. — тет каллех Ясногорская тупа тунӑ евӗр, хӑйсен бронисем ҫине ҫавӑн пек ҫырса хунӑ танксем хыҫа тӑрса юлчӗҫ пулин те.

За Сталина!.. — повторяла Ясногорская, как присягу, хотя танки с этими надписями уже остались позади.

I // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Кашни машина ҫинех шурӑпа ҫыра-ҫыра хунӑ.

На броне каждой машины белели надписи.

I // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Кузовӑн хыҫал енче брезент айӗнчен лайӑх вырнаҫтарса хунӑ темӗнле симӗс трубасем курӑнаҫҫӗ.

В задке кузова из-под брезента выглядывали старательно уложенные какие-то зеленые трубы.

I // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Пӗри, скаткине хывнӑ май, пуҫне ҫӳлелле ҫӗклерӗ те тухатса хунӑ ҫын пек пӗр самантлӑха хытса тӑчӗ…

Один, сбрасывая скатку, закинул голову и на мгновение застыл, завороженный…

I // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней