Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

хӗрпе (тĕпĕ: хӗр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Беридзе хӗрпе килӗшес тесе, ӑна хулӗнчен тытрӗ:

Беридзе примирительно взял девушку под локоть:

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

— Ҫав станцинчех Ефремов пӗр хӗрпе паллашнӑ.

— На этой же станции Ефремов встретился с девушкой.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Тани Юн, Иоаким Максимов-Кошкинский. Козлов, Иван Андреевич. Крымра вӑрттӑн ӗҫлени / [Тани Юн, И. Максимов-Кошкинский куҫ.]. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 352 с.

«Мӗншӗн тесен, комендант, кирлӗ пулсан, ман упӑшкана манпа тата хамӑр хӗрпе пӗрле Германине ӑсатма пулнӑ».

«Потому что комендант сказал, что если потребуется, он моего мужа вместе со мной и с дочкой отправит в Германию».

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Тани Юн, Иоаким Максимов-Кошкинский. Козлов, Иван Андреевич. Крымра вӑрттӑн ӗҫлени / [Тани Юн, И. Максимов-Кошкинский куҫ.]. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 352 с.

Нюрӑпа Манька алӑк умне юнашар кӗрсе тӑчӗҫ, вӗсем ал ӗҫӗ тӑвакан хӗрпе кахал хӗр ҫинчен хунӑ юмахри пек расна пулнӑ: Нюра таса кӗпе тӑхӑннӑ, пит-куҫне ҫунӑ, ҫӳҫне яп-яка туранӑ, Манька мӗлке пуҫлӑ, нумай инкек тӳснӗ кӗпине каллех ҫурнӑ.

Нюра и Манька выросли на пороге плечом к плечу, разные, как в сказке о рукодельнице и ленивице: Нюра чистенькая, вымытая, приглаженная, а Манька растрепанная, с новой дырой на многострадальном платье.

Йӑрӑ Манька тӗнчене урӑхлатни // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Ав, пӗри, Виталипе юнашар койка ҫинче выртаканниех, тӑратнӑ та хӑлхине тӑнла парать хӗрпе каччӑ мӗн пупленине.

Вон один, что лежит на койке рядом с Виталием, навострил уши и слушает, о чем говорят парень с девушкой.

3 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Хӗрпе каччӑ, хушшинче, эппин?

То есть между невестой и женихом?

3 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Тепӗр чухне, ҫӗрлесерен, уйӑх кӑшт палӑракан тӗттӗм каҫсенче икӗ этем мӗлкине аванах асӑрхама пулать, теҫҫӗ, хӗрпе каччӑ мӗлкисене.

Говорят люди, что темными ночами, когда не светит луна на небе, можно увидеть тени парня и девушки.

3 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Пурӑннӑ, тет, хайхи, тахҫан сӗм авалах пӗр сӗм-сӗм патшалӑхра пӗр хӗрпе пӗр каччӑ.

Может, сто, а может, и двести лет назад жили парень да девушка…

3 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Калаҫасси вӑл, сӑмах вылятасси, аплах енне кайсан, хӗрпе каччӑ чухне камӑн мӗн тӗрли кӑна пулмасть.

Разговоры разговорами, а там как пойдет, чего только не бывает между девушками и парнями.

2 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Ҫапах та, хыпарне илтессе илтсен те (ял хыпарӗ пуриншӗн те пӗр хыпар, хӗрпе каччӑ хушшинчи хыпар — пушшех те!), Матвирен хаяр ҫыру илсен, хытӑ тӗлӗннӗччӗ вара Куля.

Через некоторое время получил он от Матвея письмо… уже кто-то настрочил, прыткий (в деревне ведь секретов нет, тем более если дело в парне с девушкой).

2 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Ҫулӑм ҫаплах хӗҫ пек ялкӑшса хӗрпе ачана ҫутатса илнӗ.

рассекавшейся красными длинными мечами.

6. Хӗр // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Тихонов, Н. Совет ҫыннин сӑн-сӑпачӗ: Ленинград калавӗсем / Николай Тихонов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1942. — 54 с.

Хӗрпе ытти хӑнасем илемлӗ кӑнтӑрлахи тум тӑхӑнма пултараҫҫӗ.

На невесте и на присутствующих на свадьбе может быть элегантное дневное или послеобеденное платье.

Кӗпе-тумтир // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Хӗрпе юнашар сылтӑм енче, каччӑн ашшӗпе амӑшӗ, каччӑпа юнашар сулахай енче хӗрӗн ашшӗ-амӑшӗ вырнаҫаҫҫӗ.

По правую руку невесты сидят родители жениха, по левую руку жениха — родители невесты.

Мӑшӑрланни // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Ҫамрӑк каччӑ хӗрпе калаҫасшӑн пулсан, саламланӑ хыҫҫӑн кӑшт чарӑнса тӑрса калаҫасшӑн пулнине палӑртать.

Если юноша хочет поговорить с девушкой, то после приветствия он может приостановиться, давая этим понять о своем желании.

Урамра // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Обществӑллӑ вырӑнсенче ташлама чӗннӗ хӗрпе паллашмасан та юрать.

В общественных местах не принято представляться приглашенной на танец даме.

Ташӑ каҫӗнче // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Вӑл, ҫак хӗрпе ташласах тет пулсан, ӑна иккӗмӗш хут ташлама тухма чӗнет.

После второго отказа он должен понять, что больше приглашать не следует.

Ташӑ каҫӗнче // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Спорт тумӗ тӑхӑннӑ, аллисене пилӗкрен тытса, урисене сарлакан пусса тӑракан хӗрпе каччӑ стадионра чухне кӑнттаммӑн курӑнмаҫҫӗ.

Девушка или юноша, находящиеся на стадионе в спортивной одежде и стоящие расставив ноги, подперев руками бока, скрестив руки на груди или размахивая ими, не выглядят невоспитанными.

2. Ҫыннӑн хӑйне хӑй тытас йӑли // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Прасковья татах хӗрпе сӑмах хушнӑ:

Прасковья снова заговорила с девушкой:

Ӗҫ ҫапла пулнӑ // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Тепрехинче Зоя шкултан ҫаврака та хӗрлӗ питлӗ хӗрпе пӗрле таврӑнчӗ.

В другой раз Зоя вернулась из школы в сопровождении круглолицей, краснощекой девушки.

Пӗр класрисем // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Пӗр хӗрпе икӗ ывӑл ҫитӗнтеретпӗр, ачасен малашлӑхӗшӗн тӑрӑшатпӑр.

Растим одну дочку и двух сыновей, заботимся о будущем детей.

Ҫемье тӗрекӗ эсӗ, мӑшӑрӑм // Каҫал Ен. «Каҫал Ен», 2020.10.30

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней