Поиск

Шырав ĕçĕ:

хыттӑн сăмах пирĕн базăра пур.

хыттӑн (тĕпĕ: хыттӑн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Мамӑк тӳшекӗ те ӑна ҫав тери хыттӑн, аяк пӗрчисене ыраттарнӑн туйӑнчӗ, кӑпӑшка минтерӗ те пуҫне кантармарӗ.
Помоги переводом

Кӑмӑл улшӑнчӗ // Елизавета Осипова. Осипова Е.Б. Ҫул пуҫламӑшӗ: повеҫпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 96 с. — 90–95 с.

Каччи ӑна кулӑшла япаласем каласа кӑтартать пулас, хӗрӗ уҫӑ сассипе хыттӑн кулса ярать.
Помоги переводом

Пӗр ҫулӑхсан… // Елизавета Осипова. Осипова Е.Б. Ҫул пуҫламӑшӗ: повеҫпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 96 с. — 85–90 с.

Куна кӗтмен Лена тӑруках именсе кайрӗ, унӑн чӗри хыттӑн сиксе тапма пуҫларӗ.
Помоги переводом

XII // Елизавета Осипова. Осипова Е.Б. Ҫул пуҫламӑшӗ: повеҫпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 96 с. — 3–84 с.

Унтан хӗрӗ еннелле ҫаврӑнчӗ те, унӑн хуп-хура куҫӗсенчен тӳп-тӳррӗн пӑхса, пачах та улшӑннӑ сасӑпа хыттӑн ҫеҫ каласа хучӗ:
Помоги переводом

Ефим Егорович халӑх умне хаваслӑн кулкаласа пырса тӑчӗ, чи малта ҫӗр чавакан кӑтра ҫӳҫлӗ хӗрачана ҫурӑмӗнчен ачашларӗ те пуҫӗнчи карттусӗпе питне шӑлса илсе хыттӑн калаҫма пуҫларӗ.
Помоги переводом

IX // Елизавета Осипова. Осипова Е.Б. Ҫул пуҫламӑшӗ: повеҫпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 96 с. — 3–84 с.

Каччӑ ҫавӑнтах хӗре икӗ аллинчен ҫавӑрса тытрӗ те, хӑй ҫумне хыттӑн ыталаса илсе, ӑна пӗчӗк тутинченех чуптуса илчӗ.
Помоги переводом

VII // Елизавета Осипова. Осипова Е.Б. Ҫул пуҫламӑшӗ: повеҫпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 96 с. — 3–84 с.

Кӑмӑлсӑрланнӑ Зина, мӑн чӑматанне йӑтса, алӑка хыттӑн шалтлаттарсах тухса кайрӗ.
Помоги переводом

II // Елизавета Осипова. Осипова Е.Б. Ҫул пуҫламӑшӗ: повеҫпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 96 с. — 3–84 с.

Мӗн тума хушнине сӑмахсӑрах ӑнланма хӑнӑхнӑ Арӑсланӑм чӑтма ҫук ҫиллессӗн, хӑлха ҫурӑласлах хыттӑн вӗрсе ячӗ те — упа вӑранчӗ.
Помоги переводом

Пӑшалсӑр эпӗ пӗр кунта виҫӗ упа тытрӑм // Георгий Орлов. «Тӑван Атӑл». — 1969, 2(136)№ — 76-80 с.

Хӑйӗн умӗнче тӑракан старике курсан, салтак, сасартӑк ҫав тери пӑчӑхса ҫитнӗ пек, сывлӑша ҫӑтрӗ те хыттӑн кӑшкӑрса ячӗ:
Взглянув на стоявшего перед ним старика, солдат вдруг, точно задохнувшись, глотнул ртом воздух и закричал:

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Аркадий Малов. Шляху С. Ваня юлташ: повесть. — Шупашкар, Чӑваш АССР Государство кӗнеке издательстви, 1958. — 210 с.

Юлашкинчен вӑл хыттӑн ахӑлтатса кулса ячӗ те ватӑ мастера чылай вӑхӑт хӑй сумне пӑчӑртаса ыталаса тӑчӗ.
Залившись тут же громким смехом, старик стиснул старого мастера в долгом объятии.

— Ирсӗрсем! — подвалӑн пӗр кӗтессинчен сасартӑк хыттӑн янӑраса кайрӗ арҫын сасси.
— Мерзавцы! — раздался вдруг мужской голос из одного угла подвала.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Аркадий Малов. Шляху С. Ваня юлташ: повесть. — Шупашкар, Чӑваш АССР Государство кӗнеке издательстви, 1958. — 210 с.

Вӑл чышкисемпе хӑмсара-хӑмсара, темскер каласа хыттӑн юнарӗ.
Он потрясал сжатой в кулак рукой.

— Нимех те мар, тӑн кӗрет акӑ — арестленисем илтмелле хыттӑн каларӗ Пую, хӑй вара пукан ҫине татах меллӗрех вырнаҫса ларчӗ.
— Ничего, очнется, — ответил Пую громко, чтобы услышали арестованные, и уселся поудобней на стуле.

Виктора хыттӑн кӑшкӑрнӑ сасӑ вӑратрӗ:
Виктора пробудил грубый окрик:

— Ман приказа пӑсма мӗнле путсӗр хӑйнӑ вара? — тарӑхнӑ пек хыттӑн кӑшкӑрчӗ Пую.
— Какой это негодяй осмеливается нарушать мой приказ? — закричал Пую.

— Суеҫтереҫҫӗ вӗсем! — илтӗнсе кайрӗ сасартӑк хыттӑн кӑшкӑрнӑ сасӑ.
— Врут они! — раздался вдруг пронзительный крик.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Аркадий Малов. Шляху С. Ваня юлташ: повесть. — Шупашкар, Чӑваш АССР Государство кӗнеке издательстви, 1958. — 210 с.

Сасартӑках пӗчӗкҫӗ ача ухмаха ернӗ пек хыттӑн ҫухӑрни сывлӑша ҫурса кайрӗ:
Воздух пронизал отчаянный детский вопль:

— Граната капсюлӗсем тутарни ҫинчен малтан эпир хамӑр та пӗлменччӗ! — кӑшкӑрса каларӗ вӑл хыттӑн.
— Мы сами не знали, что изготовляем капсюли для гранат! — выкрикнул он звонко.

Старик ҫине вӑл йӗрӗнчӗклӗн пӑхса илчӗ, унтан, ӑна чавсипе хыттӑн тӗртрӗ те, мамалыга хуранне пӗрре ҫӗклесех тӗлкӗшсе ҫунакан вут ҫинелле ӳпӗнтерчӗ.
Бывший грузчик с презрением глянул на старика и, оттолкнув его локтем, одним движением опрокинул казан с мамалыгой в огонь.

— Ҫук, таса санӑн аллусем, — пӑшӑлтатрӗ Яков шӑллӗн аллисене хыттӑн чӑмӑртаса, — таса вӗсем!
— Нет, они чистые, — прошептал Яков, сильно сжав руки брата, — чистые!

Вуннӑмӗш сыпӑк // Аркадий Малов. Шляху С. Ваня юлташ: повесть. — Шупашкар, Чӑваш АССР Государство кӗнеке издательстви, 1958. — 210 с.

Страницы:

Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Сайт:

Статистика