Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

хупласа (тĕпĕ: хупла) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Анчах ҫав самантрах ҫул тусанӗ ӑшне такам персе лектернӗ чухнехилле чикеленчӗ, инстинкт шайӗнче питне хупласа кӑлтӑрмачла ҫаврӑна-ҫаврӑна куҫать.

Но в тот же момент, как подстреленный, хлопнулся в дорожную пыль и покатился волчком, инстинктивно защищая лицо.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 310–317 с.

Унтан унӑн кӳлепине мӑн карҫинккаллӑ кӑмрӑкҫӑ хупласа хучӗ.

Потом фигуру ее заслонил угольщик с огромной корзиной.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 291–297 с.

Унӑн ватӑ аллинче ҫурта силленет, куҫӗсем пӑхнине вара курӑнми хӳме ҫут тӗнчерен хупласа тӑрать тейӗн.

Свеча тряслась в его старой руке, а взгляд был отрезан от всего незримой стеной.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 174–191 с.

Агнагул шӑши ҫури пулнӑ, шӑши ҫури вара Агнагул пулнӑ — ҫапла шухӑшларӑм та ҫак сӑлтавпа ҫӑвара ал тупанӗпе хупласа ихӗлтетрӗм, чӑн та, тӗлӗнтермӗш тӑмсаккая тарӑхтарасран айккинелле пӑрӑнтӑм.

Я подумал, что Агнагул столько же был мышонком, сколько тот Агнагулом, но хихикал в кулак по этому поводу, отвернувшись, дабы не сердить чудака.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 174–191 с.

Арҫын ача кӗрсе тӑчӗ; куҫӗсене хупласа ҫыхнӑ.

Мальчик вошел с повязкой на глазах.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 85–91 с.

Тави пичӗ ҫине куҫӗсене хыҫалтан хупласа пысӑк, вӑйлӑ, асӑрхануллӑ алӑсем выртрӗҫ; хӗр ача ҫаврӑнчӗ те турткаласа, пӑчӑртаса, — пӗчӗк ача тейӗн, — ашшӗне васкавлӑн, хӗпӗртесе ыталарӗ.

Она почувствовала, что на ее лицо, закрыв сзади глаза, легли большие, сильные и осторожные руки, и, обернувшись, порывисто обняла его, прижимая к себе и теребя, как ребенка.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 74–80 с.

Анчах пӗррехинче Дрэп унӑн сӗтелӗ ҫинчи тирпейлӗх е, тӗрӗсрех, япаласен хӑнӑхнӑ арпашӑвӗ нӗрсӗр-латсӑр симметрие куҫнине асӑрхарӗ, ҫавна пула вӑл манжетсем ҫине ҫыра-ҫыра хунисене темле шырасан та тупаймарӗ — манжечӗсене вӑл ан хускалччӑр тесе самай йывӑр бронза ӑмӑрт кайӑкпа хупласа хураканччӗ; ҫухалнӑскере таса мар кӗпе-йӗм карҫинккинче тупрӗ те тара тытнӑ хӗрарӑма ятласа тӑкрӗ; ку та парӑмра юлмарӗ — вӗриленсе кайса Дрэпӑн ӑс-тӑн пултарулӑхӗ йӗркеллех мар тӑрӑмра иккенне евитлерӗ.

Но раз Дрэп нашел, что порядок или, вернее, привычное смешение предметов на его письменном столе перешло в уродливую симметрию, благодаря которой он тщетно разыскивал заметки, сделанные на манжетах, прикрытых, для неподвижности, бронзовым массивным орлом, и, уследив, наконец, потерю в корзине с грязным бельем, круто разошелся с наемницей, хлопнув напослед дверью, в ответ чему выслушал запальчивое сомнение в благополучном состоянии своих умственных способностей.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 74–80 с.

Тӑна-шухӑша ыйхӑ хупласа хурать; ҫӗнӗ тӗнчере этем фантасмагорисен тӗлӗнтермӗш пурнӑҫӗпе пурӑнать те ӗҫлет.

Полный сон поглощает дух; в новом мире причудливой жизнью фантасмагорий живет и действует человек.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 23–48 с.

Ҫав пичкесем арканаҫҫӗ те — тӑватӑ тонна пыл шӑтӑка ҫирӗп пластырь пек хупласа ҫыпӑҫтарать, карап пачах та сиенленмест.

Бочонки эти лопнули, и тонны четыре меда задраили дыру таким пластырем, что обшивка даже не проломилась.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 347–370 с.

Ҫаксене тропикӗн кӑра ешӗллӗхӗ талккӑшпех хупласа хунӑ, унӑн веерла мӗлкинче хӗрарӑмсен вут-ҫулӑмлӑ, ачалла куҫӗсем йӑлкӑшаҫҫӗ.

Все это завалено сплошной густой тропической зеленью, в веерообразной тени которой блестят детские, пламенные глаза женщин.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 347–370 с.

Ӑна юрату хупласа хурать.

Ее покроет любовь.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

Кӗнӗ ҫын, алӑк умӗнче тӑраканскер, тӗнчене хӑйӗнпе хупласа хучӗ; вара пуҫӗнче чан ҫапнӑран Энниок картах тайӑлчӗ, ҫак сӑна унччен тахҫан мӗнле пулнӑ ҫапла уҫӑмлӑн-уҫӑмлӑн курчӗ.

Вошедший, стоя у двери, наполнял собой мир — и Энниок, пошатываясь от бьющего в голове набата, ясно увидел это лицо таким, каким было оно прежде, давно.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

Кайӑксен чӗриклетӗвне хупласа хӗрарӑм кӗскен шари ҫухӑрни таврана саланчӗ те — ҫурҫӗр ен кӗтесӗнчи пӳлӗмре ҫывӑракан ҫамрӑк ҫын ҫав самантрах вӑранса куҫӗсене уҫрӗ.

Молодой человек, спавший в северной угловой комнате, проснулся в тот момент, когда короткий выразительный крик женщины заглушил чириканье птиц.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

Каялла килтӗм; эсир ҫывӑраттӑрчӗ, шӑпах эсир ҫывӑрнине, пуҫӑра пиншакӑрпа тӗлӗнмеллерех, хӑнӑхнӑ йӑлапа хупласа выртнине тепре куртӑм та — хама тӳрех ҫапла каларӑм: «Унӑн тусӗ — вӑл хӑй».

Я вернулась; вы спали, и здесь почему-то, снова увидев, как вы спите, так странно и как бы привычно закрыв пиджаком голову, я сразу сказала себе: «его приятель — он сам».

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

— Пӑхӑр-ха, пӑхӑр! — кӑшкӑрса ячӗ ҫак самантра манӑн аппа, вара эпир, вӑл куҫӗсене хӑрушла чарса пӑхнӑ тӗлелле йӗрлесе, акӑ мӗн сӑнарӑмӑр: тӳпене хӑвӑрт куҫакан тӗлӗнмелле карапсем талккӑшпех хупласа хунӑ; эпир халиччен курман такелажлӑ, парӑслӑ карапсене аса илтереҫҫӗ, сывлӑшра хӑйсен айӗнче мӗлкеленсе курӑнаҫҫӗ.

— Смотрите, смотрите! — закричала в это время моя сестра, и мы, следя за направлением ее ужасного взгляда, увидели, что все небо покрыто быстро несущимися таинственными кораблями со странным, невиданным такелажем, напоминающим парусные суда и имевшим как бы отражение под собой, в воздухе.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 211–227 с.

Кимӗ айӗнчен ҫав самантрах чӑмӑр тухрӗ те парнене ал лаппипе хупласа хучӗ.

Тотчас же из-под лодки высунулась рука и прикрыла подарок.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 187–210 с.

Питне хупласа Аян майӗпен кухньӑран тухрӗ.

Аян медленно отошел, закрывая лицо.

IX // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Хул пуҫҫисем сураҫҫӗ, шыҫса кайнӑ; ӑнӗ тӗтрере аташса ҫӳрет, курӑнми алӑ куҫӗсене хупласа хунӑ та — ӑна лӑпкӑ хумсене, «Тар ҫинчи фитиль» тӑракан бухтӑна кӗмелли кӑвак ҫула, иртнӗ талӑксен янкӑр уҫӑ, чӗрӗ сӑн-питне кӑтартасшӑн мар пек.

Плечи опухли, ныли; сознание бродило в тумане, словно невидимая рука все время пыталась заслонить от его взгляда тихий прибой, голубой проход бухты, где стоял «Фитиль на порохе», и яркое, живое лицо прошлых суток.

IX // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Кӗленче стена айне авкаланчӑк ӳсен-тӑранлӑ жирандоли хупласа хунӑ; тропикӗн арпашӑнчӑк чечекӗсем маччаранах усӑннӑ, вӗсен кӑтра ҫаврашкисем черчен пӗчӗк хыпашламӑшсем евӗр чӗтреҫҫӗ.

Жирандоли с вьющимися растениями закрывали низ стеклянной стены; спутанные тропические цветы свешивались с потолка, завитки их дрожали, как маленькие невинные щупальца.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Гарвей сирӗн ҫӑварӑрсене Пэдран хӑвӑртрах хупласа хурать!

Гарвей зажмет вам рты быстрей Пэда.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней